Θυμάμαι πριν κάμποσα χρόνια, το αλήστου μνήμης ΣΔΟΕ είχε ένα δικό σου σκάφος το οποίο είχε ρίξει στον αγώνα κατά της φοροδιαφυγής του καλοκαιριού στα νησιά. Το καράβι που μετέφερε τα κλιμάκια των ελεγκτών σ’ όλο το Αιγαίο δεν ήταν ούτε μουλωχτό, ούτε μεταμφιεσμένο. Έγραφε στα πλευρά του με τεράστια γράμματα ΣΔΟΕ και έμπαινε περήφανο στα λιμάνια των νησιών, συχνά χρησιμοποιώντας και την κόρνα του για να το δουν όλοι.
Οι εφοριακοί ήξεραν πως έτσι κι αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να περάσουν απαρατήρητοι, ειδικά σε μικρότερα νησάκια που ο ένας ξέρει τον άλλον σαν κάλπικη δεκάρα.
Τους έπαιρναν χαμπάρι με το που κατέβαιναν στην προκυμαία, αλλά και να κατάφερναν να αποβιβαστούν σαν κοινοί θνητοί, αιφνιδίαζαν μόνο τον πρώτο καταστηματάρχη στον οποίον έκαναν έλεγχο. Μετά τα τηλέφωνα έπαιρναν φωτιά και σε τρία λεπτά όλο το νησί είχε μάθει ότι «ήρθε το ΣΔΟΕ».
Οπότε κατ’ ευθείαν έκαναν υπερωρίες οι ταμειακές μηχανές, αποδείξεις εμφανίζονταν δια μαγείας σε όλα τα τραπέζια, αν υπήρχε (που υπήρχε) τίποτα παράτυπο κάτω απ’ τον πάγκο εξαφανιζόταν στο υπόγειο και γενικώς η νομιμότητα επικάλυπτε αστραπιαία το νησί από άκρου εις άκρον.
Οπότε το ΣΔΟΕ έκανε το ακόλουθο κόλπο. Αντί να ξαμολιέται σε ελέγχους που δεν έπιαναν κανέναν, έπιανε με το καράβι δυο ή τρία λιμάνια ημερησίως, κατέβασε πεντέξι άτομα, έπιναν έναν καφέ, επιβιβάζονταν και πήγαιναν για το επόμενο.
Ήξεραν ότι την ημέρα επίσκεψης του καραβιού στο νησί δεν υπήρχε η παραμικρή φοροδιαφυγή στα μαγαζιά, οπότε έπαιρναν ως βάση για τον υπολογισμό του τζίρου και του ΦΠΑ για όλο τον μήνα ή το τρίμηνο, την ημέρα της εικονικής εφόδου.
Κοντολογίς, οι μαγαζάτορες δούλευαν το ΣΔΟΕ, το ΣΔΟΕ δούλευε τους μαγαζάτορες και κάπου εκεί στη μέση τα έβρισκαν στο τέλος. Αυτή την μέθοδο μάλιστα την ονόμαζαν «εθελούσια (εμένα μου λες;) συμμόρφωση» κι απ’ ότι μαθαίνω ακόμα έχουν τον ίδιο όρο.
Μικρές τεχνικές των διωκτών της φοροδιαφυγής, εναντίον των τεχνικών που χρησιμοποιούν οι πάγιοι φοροφυγάδες, σ’ έναν διαρκή πόλεμο που αλλάζει συνεχώς όπλα και μεθόδους.
Στις μέρες μας, οι μαγαζάτορες κάθε περιοχής έχουν φτιάξει κανονικές εφαρμογές στα κινητά τους, με τις οποίες δεν προειδοποιούν απλώς τους συναδέλφους τους ότι εμφανίστηκε συνεργείο της ΑΑΔΕ, αλλά στέλνουν και φωτογραφίες τους μαζί με διαρκή ενημέρωση για το σημείο που βρίσκονται κάθε λεπτό. Από την άλλη μεριά είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι οι εφοριακοί των συνεργείων –άγνωστο πως– έχουν κάθε φορά στα δικά τους κινητά την εφαρμογή των επιχειρηματιών και βλέπουν τι στέλνει ποιος και ποιος την παρακολουθεί. Κανονικός ηλεκτρονικός πόλεμος.
Τα γράφω αυτά διότι διαβάζω ότι για φέτος η ΑΑΔΕ έθεσε στόχο τη διενέργεια 45.000 ελέγχων στις τουριστικές περιοχές. Πέρυσι το 54%(!) όσων ελέγχθηκαν βρέθηκαν παράνομοι. Βέβαια, μετά από έξι μήνες κλειστά μαγαζιά και με τους τουρίστες λιγοστούς στα τραπεζάκια, η έφοδος εφοριακών δεν θα ναι εύκολη υπόθεση.
Τα νεύρα είναι δικαίως πολύ τεντωμένα. Από την άλλη, έτσι και τους αφήσουν ελεύθερους, θα ξεχάσουμε τι σημαίνει απόδειξη. Δύσκολη εξίσωση που μόνο ο πελάτης μπορεί να λύσει εύκολα απαιτώντας ευγενικά αυτό που πρέπει να γίνει. Μια αποδειξούλα γι αυτά που πληρώνει.
