Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ πορεύεται ακάθεκτος προς την ήττα, με απώτερη κατάληξη στο μέλλον, τα παλιά μονοψήφια ποσοστά. Τώρα όμως που γινόμαστε πιο σοφοί και γνωρίζουμε καλύτερα, τις «αρετές» της Αριστεράς, μπορούμε να διαγνώσουμε και τον χαρακτήρα της. Γενικότερα όμως, σ΄αυτή τη χώρα, έχουμε την αίσθηση του εφήμερου. Και μολονότι πασχίζουμε να ξεδιπλώσουμε από το παρελθόν μια αδιάλειπτη ιστορική συνέχεια, δεν φαίνεται να μας απασχολούν ιδιαίτερα οι επόμενες σελίδες του βιβλίου. Ίσως γιατί ξέρουμε ότι θα γραφούν με τους ίδιους μύθους που γράφτηκαν και οι προηγούμενες.
Αυτό που περάσαμε τα 4,5 προηγούμενα χρόνια δεν είναι και πολύ ευχάριστα για την συνέχεια της επόμενης μέρας. Σύμφωνα με το νέο ασφαλιστικό-εργασιακό περισσότεροι από 150.000 Έλληνες θα σταματήσουν κάποια στιγμή, να συμμετέχουν στα φορολογικά βάρη.
Πέρα όμως από τα δείγματα εξάντλησης των φορολογούμενων και των συνταξιούχων, υπάρχει η κατακόρυφη αύξηση των ανθρώπων που αμείβονται χωρίς ασφάλιση στο πλαίσιο της παραοικονομίας και δεν παρουσιάζουν εισόδημα. Αν προσθέσει κανείς και όσους ελεύθερους επαγγελματίες θα αποφεύγουν να δηλώνουν το κανονικό τους , για να αποφύγουν την «δίκαιη» κατανομή των ασφαλίστρων του ΕΦΚΑ (με 18.000 το χρόνο, σε ιδιωτική ασφάλεια, σου δίνουν και δωρεάν σουίτα με σπα, στο νοσοκομείο), τότε γίνεται αντιληπτό πόσο μεγαλώνει το νούμερο των απαλλαγέντων από το εισόδημα φυσικών προσώπων.
Όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα δείχνουν ότι η φτωχοποίηση της ελληνικής οικονομίας εκκρεμεί ακόμα ως απειλή, με ταυτόχρονη διάλυση των ταμείων του ελληνικού κράτους. Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση δεν είχε αντιληφθεί την προδιαγεγραμμένη πορεία . Αντίθετα, οραματιζόταν μάλλον, μια χώρα όπου οι φτωχοποιημένες μάζες θα αναζητούν συνεχώς, προστάτες μεταξύ ακροδεξιών και αριστερών θυλάκων.
H αναπόδραστη λογική εξέλιξη φανερώνει ότι πρέπει να περιμένουμε τα χειρότερα. Tο κράτος δεν εισπράττει όσα θα έπρεπε και κανείς από τους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατανοεί τι θα πει ανάπτυξη και επενδύσεις . Το μόνο που έκαναν είναι να συμπεριφέρονται σαν μικρές συμμορίες αδιόρθωτων γκαφατζήδων, επενδύοντας στη Novartis, σε διορισμούς στο Δημόσιο και αναμένοντας την παράδοση του ταμείου από τους δανειστές.
Γενικώς, το καράβι δεν πλέει σε ήρεμες θάλασσες κι αυτοί τραγουδούν ακόμα επαναστατικά τραγούδια του βουνού και της ταύλας! Άλλοι γιατί νομίζουν πως θα ξεπουλήσουν ό τι έμεινε από το ναυάγιο, άλλοι επειδή έμπλεξαν και δεν ξέρουν πώς να κατεβάσουν τη βάρκα και κάποιοι τελευταίοι επειδή ακόμα το τιμόνι γυρνάει και χαίρονται που παίζουν μαζί του. Ειδικά τώρα που θα φορτωθούν όλα στην επόμενη κυβέρνηση.
Η παρατεταμένη εφηβεία της Αριστεράς δεν επιτρέπει τίποτε άλλο παρά μόνο την αέναη διεκδίκηση της ιστορίας. Όχι για να την καθορίσει αλλά για να την ανατρέψει, δια μέσου της παραβατικότητας και ενίοτε, της παράνοιας. Χαρακτηριστικό δείγμα τα απολιθώματα του πρώτου εξαμήνου που κήρυξαν τώρα πόλεμο στους συμβολαιογράφους και επιδεικνύουν την γραφικότητά τους στους δρόμους. Και οι υπόλοιποι το ίδιο θα έκαναν αν δεν είχαν την εξουσία.
Όσο πιο γρήγορα γυρίσουν στα εφηβικά «επαναστατικά» καφενεία, τόσο καλύτερα για την οικονομία, την κοινωνία και τη χώρα ολόκληρη.
