Του Χρήστου Κονταρίδη*
Άλλη μία καταστροφή χτύπησε τη χώρα μας, κάνοντας σαφές και στους λιγότερο υποψιασμένους πως ο μηχανισμός του κράτους δεν λειτουργεί σωστά και καθώς περνούν τα χρόνια αντί να βελτιώνεται, χειροτερεύει. Αμφιβάλλω εάν και αυτό το δεινό θα αποτελέσει αφορμή ανασύνταξης αφού το μόνο που παρατηρείται είναι μια αλληλομετάθεση ευθυνών, δικαιολογημένη μιας και στην Ελλάδα δεν είναι ξεκάθαρο ποιος έχει την ευθύνη ποιου τομέα.
Δεν θα ήθελα να σταθώ στους αχαρακτήριστους Νίκο Τόσκα, που βρήκε την αιτία στην κλιματολογική αλλαγή που συντελείται, Ρένα Δούρου, που σαν να μην είναι υπεύθυνη για πάνω από τρία χρόνια άρχισε ένα ευχολόγιο απίστευτο, ούτε στον Πάνο Καμμένο, που έριξε την ευθύνη σε δημοσιογράφους. Αυτό που αποδείχθηκε είναι πως δεν υπάρχει επίπεδο συνεργασίας και πιθανόν αυτό να μην μπορεί να γίνει ποτέ σε μια χώρα που το ατομικό μας καλό μπαίνει διαχρονικά πάνω από το συλλογικό, εάν αυτή η αλλαγή δεν αρχίσει από την εκπαίδευση, γεγονός που θα φανεί μετά την τριαντακονταετία.
Η πρόληψη και η αποτροπή είναι το πρώτο μέλημα και το δεύτερο η αντιμετώπιση. Στο δεύτερο σκέλος αυτό που διαφαίνεται, από επιχειρησιακής πλευράς, είναι πως δεν είναι δυνατόν οι υπηρετούντες στα Σώματα Ασφαλείας, πάρα την δυναμική τους, να μην κάνουν συνεχείς εκπαιδεύσεις καθ'' όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Τα διακρατικά προγράμματα που υπάρχουν, θα πρέπει να φθάσουν και στα χαμηλόβαθμα στελέχη και να μην αποτελούν μονοπώλιο συγκεκριμένων Αξιωματικών, υπηρεσιών πολλές φορές άσχετες με την καθημερινότητα, ενώ οι άνθρωποι που βρίσκονται μόνιμα στην εξυπηρέτηση του πολίτη και που αυτοί λαμβάνουν τον κύριο όγκο του βάρους κάθε φορά απλά να δέχονται εντολές. Θα πρέπει οι Σχολές των Σ.Α. να προσαρμοστούν σε νέα δεδομένα, ακόμα και να τεθεί υπόψη ο τρόπος εισαγωγής σε αυτές, καθώς πουθενά στον κόσμο ο βαθμός απολυτηρίου ή εξετάσεων δεν είναι το μοναδικό κριτήριο ώστε να γίνει κάποιος Αστυνομικός, Πυροσβέστης ή Λιμενικός. Ο συνδυασμός με υποχρεωτική ειδική εκπαίδευση κάποιων μηνών θα κάνει την επιλογή αυτή, όχι μόνο μια λύση επαγγελματικής αποκατάστασης. Είναι απαραίτητη η υπαγωγή Αστυνομίας, Λιμενικού και Πυροσβεστικής κάτω από ένα υπουργείο καθώς με αυτόν τον τρόπο ο συντονισμός τους θα είναι αποτελεσματικότερος και οι συνεχείς μεταξύ τους εκπαιδεύσεις για κοινή αντιμετώπιση καταστροφών, θα μειώσουν τις δυσλειτουργίες που αντικειμενικά υπάρχουν.
Τέλος, θα πρέπει να οριστεί ΕΝΑΣ υπεύθυνος σε κάθε περίπτωση που με την συνδρομή ενός ολιγομελούς συμβουλίου (στο οποίο θα αποκλειστούν οι άσχετοι) θα λαμβάνει αποφάσεις που θα εφαρμόζονται άμεσα. Το πρόβλημα βέβαια είναι το ποιος θα έχει την ικανότητα αλλά κυρίως τα ψυχικά αποθέματα (κότσια τα λέει ο σοφός λαός μας) ώστε να επωμιστεί αυτήν την ευθύνη γιατί με αυτές τις λύσεις αποτρέπονται οι αλληλοκατηγορίες.
*Ο κ. Χρήστος Κονταρίδης, αντιστράτηγος αστυνομίας ε.α. και πολιτευτής Ν.Δ. Β'' Αθήνας
