Του Σάκη Μουμτζή
Μέσα σε μια ημέρα, δύο απανωτά χτυπήματα. Μέσα σε μια ημέρα, ξαναδιαπιστώνουμε, πως η πτώση προς τον πυθμένα συνεχίζεται. Βέβαια, δεν γνωρίζουμε το τέρμα αυτής της καθοδικής πορείας που κρατεί από τον Ιανουάριο του 2015.
Κτύπημα πρώτο: «η απόφαση του Brexit αποδεικνύει πόσο δύσκολο είναι να φύγει κανείς από τις διαδικασίες της ΕΕ. Σκεφτείτε το προβλήματα (sic) θα είχαμε στην Ελλάδα αν δεν είχαμε απενεργοποιήσει την βόμβα Σόιμπλε».
Αυτά, θα υποθέτει ο αναγνώστης, πως τα έγραψε κάποιος από τους υπέρμαχους του «ναι» στο δημοψήφισμα του 2015. Κάποιος «μενουμευρώπης». Λάθος!
Τα έγραψε ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, καλά το διαβάσατε.
Οι Συριζαίοι εξασφάλισαν την παραμονή μας στην ΕΕ και στην ευρωζώνη, ενώ οι «άλλοι» αγωνιζόταν για την έξοδο της χώρας μας από αυτήν. Οι Συριζαίοι απενεργοποίησαν την βόμβα Σόιμπλε, που είχαν ενεργοποιήσει οι «προηγούμενοι».
Εχει γραφεί κατά κόρον πως οι άνθρωποι αυτοί «πουλάνε» τρέλα. Αυτός ακριβώς είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τα γεγονότα και τους πολιτικούς τους αντιπάλους.
«Εμείς είπαμε αυτό το πράγμα; Πότε;» Και όταν του λες πότε και προσκομίζεις και τα σχετικά βίντεο, σου απαντούν: « αποκλείεται, δεν είμαστε εμείς». Κι εκεί σηκώνεις τα χέρια ψηλά. Παραδίδεσαι. Λες πως έχω απέναντι μου ανισόρροπους, και φεύγεις.
Κι όμως οι Συριζαίοι μόνον ανισόρροποι δεν είναι. Έχουν αναγάγει το ψέμα, με επιστημονικό τρόπο, στο απόλυτο πολιτικό εργαλείο. Και όσο πιο χοντροκομμένο το ψέμα, τόσο πιο αποτελεσματικό, πιστεύουν πως είναι.
Συμπερασματικά, μετά από τέσσερα χρόνια ΣΥΡΙΖΑ μάθαμε πως τα στελέχη του επεδίωκαν την παραμονή της Ελλάδος στην ευρωζώνη, ενώ οι άλλοι, οι μενουευρώπηδες, απεργάζονταν την έξοδο από αυτήν.
Κτύπημα δεύτερο: η βουλή των Ελλήνων, μετά από πρόταση της κυβέρνησης ψήφισε πως δεν υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ βουλευτή και υποψήφιου ευρωβουλευτή. Αυτό το έκανε ξεδιάντροπα για να διασώσει την κυβερνητική πλειοψηφία –κουρελού. Το έκανε για χάρη μιας βουλευτού. Προσωπική εξυπηρέτηση μέσω του κοινοβουλίου. Εκπλήρωση γραμματίου.
Όλα αυτά βέβαια τα διέπραξε μια παράταξη που φέρει το «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς. Μια παράταξη μου μάχεται την ακροδεξιά και τον νεοφιλελευθερισμό.
Την ίδια ώρα οι «νεοφιλελεύθεροι» και «ακροδεξιοί» Β. Μεϊμαράκης, Κ.Μάρκου και Μισέλ Ασημακοπούλου παραιτούνταν από το βουλευτικό τους αξίωμα για λόγους πολιτικής τάξης, προκειμένου να διεκδικήσουν μια θέση στο ευρωκοινοβούλιο.
Δύο διαφορετικές στάσεις, δύο διαφορετικοί κόσμοι.
Η Αριστερά, κάθε ημέρα που περνά ξεφτιλίζεται ακόμα πιο πολύ. Και έχουμε ακόμα πολύ δρόμο ευτέλειας και κυνισμού μπροστά μας. Θα δουν πολλά τα μάτια μας μέχρι την πτώση τους.
Όμως έτσι κατανοούμε καλύτερα τι θέλουμε από την επόμενη ημέρα. Γίνονται συγκρίσεις, εξάγονται συμπεράσματα.
Νομίζω πως το αίτημα που αναδύεται μέσα από την Ελληνική κοινωνία είναι: «ποτέ πια τέτοια κυβέρνηση». «Ποτέ πια Αριστερά»
