Του Δημήτρη Καμπουράκη
Δεν το λέω για την κυβέρνηση μας, απλώς υπενθυμίζω μια φράση που έχει εξακοντιστεί εναντίον όλων ημών των «Μενουμευρώπηδων» εκατοντάδες φορές. Γι'' αυτό να είμαι ακριβοδίκαιος: Όσο κι αν θεωρώ του Συριζαίους άθλιους διαπραγματευτές και κάκιστους διαχειριστές, δεν πιστεύω ότι έχουν σκοπό να δώσουν τις ελληνικές αρχαιότητες σε ξένα χέρια. Θα πληρώσουν όμως τα επίχειρα όσων φώναζαν παλιότερα.
Επί της ουσίας του θέματος, οι κυβερνητικοί θα 'πρεπε ήδη να έχουν ολοκληρώσει την επεξεργασία για να εξαιρεθούν οι αρχαιότητες από το υπερταμείο, πράγμα που δεν έκαναν. Όμως, για να είμαστε ειλικρινείς, ουσιαστική βλάβη δεν έχει επισυμβεί. Κάποια στιγμή θα γίνει η καταγραφή των κωδικών και η διοικητική πράξη που προβλέπεται από τον άθλιο νόμο τους για το υπερταμείο ώστε να ενεργοποιηθεί η εξαίρεση.
Ξέρετε όμως τι πρόβλημα αντιμετώπισα εγώ προσωπικά με το ζήτημα αυτό; Επειδή το θέμα ξεκίνησε από τα Χανιά, όπου οι συμπατριώτες μου είδαν γραμμένο στις τοπικές εφημερίδες τον κατάλογο με τις αρχαιότητες που πέρασαν στο υπερταμείο, όταν προσπάθησα να τους πω ότι αυτά είναι υπερβολές δεν με πίστευαν. Ειλικρινά σας μιλάω.
Δεν παριστάνω τον άγιο ούτε τον ακομμάτιστο, απλώς δεν μ' αρέσει να λέω μπούρδες. Δεν πιστεύω ότι το υπερταμείο σκοπεύει να πουλήσει σε Κινέζους το φρούριο του Φιρκά, ούτε ότι υπάρχει Έλληνας πολιτικός που θα επιτρέψει να πάρουν Φινλανδοί το Ενετικό λιμάνι των Χανίων ή να καπαρώσουν Γερμανοί το φαράγγι της Σαμαριάς. Αυτά είναι αστειότητες. Και τι να τα κάνουν στο κάτω-κάτω; Το πολύ-πολύ να παίρνουν απ' ευθείας τα λεφτά από τα εισιτήρια των επισκέψεων. Ε, τα παίρνουν και τώρα μέσω των πλεονασμάτων, αφού όλο το χρήμα εκεί καταλήγει και φεύγει έξω για την πληρωμή του χρέους.
Προφανώς οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ελέγχονται διότι μας κατάντησαν να υποθηκεύσουμε την εθνική περιουσία στο υπερταμείο επί έναν αιώνα. Επίσης, για τα αρχαία ελέγχονται διότι δεν έκαναν εγκαίρως τις διαδικασίες εξαίρεσης τους. Αλλά ότι τα ξένα funds θα αναλάβουν τον έλεγχο της Κνωσούς ή της Βεργίνας, δεν το πιστεύω ούτε είναι εφικτό να γίνει. Και επανέρχομαι σ' αυτό που έλεγα για τους συμπατριώτες μου. Με το που διάβασαν ότι τα μουσεία των Χανίων, τα τείχη, οι τάφροι, οι πολεμίστρες και τα φρούρια πέρασαν σε ξένα χέρια, το έδεσαν σκοινί κορδόνι.
Το πίστεψαν κατ' ευθείαν άπαντες. Απλώς όσοι είναι φιλοκυβερνητικοί λένε ότι μας υποχρέωσαν οι κερατάδες οι ξένοι και όσοι είναι αντικυβερνητικοί λένε ότι τα πούλησε κι αυτά ο Σύριζα. Κι όλοι μαζί αρχίζουν να συζητούν τρόπους αντίδρασης. Άλλοι λένε να πάμε στα διεθνή δικαστήρια, άλλοι να κάνουμε διαδηλώσεις, άλλοι να πάρουμε τις καραμπίνες και όλα τα συναφή. Κι αν κάποιος τολμήσει να τους πει ότι όλο το θέμα είναι μια υπερβολή που οφείλεται σε διαχειριστική καθυστέρηση, τον κοιτάζουν με μισό μάτι. Ειδικά εμένα, με παρατηρούν με το ένα τέταρτο του ματιού τους: «Αυτός κατηγορεί τον Σύριζα για όλα, σε τούτο που είναι το χειρότερο κάνει τον υπερασπιστή του; Γιατί; Τι έχει να κερδίσει;» Έτσι σκέφτονταν κι ας μη μου το λένε ευθέως.
Ξέρετε γιατί; Διότι ο απλός κοσμάκης, με απόλυτη ευθύνη των σημερινών κυβερνώντων και των συμμάχων τους, έχει από καιρό εθιστεί σ' έναν τοξικό τρόπο σκέψης. Από το 2010 μέχρι και λίαν προσφάτως, τι άκουγε από τους Συριζαίους, τους ΑΝΕΛίτες, τους Χρυσαυγίτες και τους λογής-λογής ψεκασμένους, όταν αυτοί εξαπέλυαν μύδρους που εξαπέλυαν εναντίον των «παλιών» που κυβερνούσαν; «Αυτοί θα πουλήσουν και την Ακρόπολη.» Όπως η φράση «αυτός θα σκοτώσει και τη μάνα του» περιγράφει το πλέον αποτρόπαιο είδος δολοφόνου, έτσι και το ανώτατο στάδιο μνημονιακή προδοσίας και δοσιλογισμού εκφραζόταν με το «αυτοί θα πουλήσουν και την Ακρόπολη».
Ο κόσμος λοιπόν ήταν από καιρό έτοιμος να δει την Ακρόπολη πουλημένη στους δανειστές από προδοτικά ελληνικά χέρια. Ε, τώρα τους έσκασε την περίοδο του Σύριζα κι άντε να τους πείσουν οι κυβερνητικοί ότι η Ακρόπολη ανήκει ακόμα στους Έλληνες και δεν πέρασε επί κυβέρνησης τους σε κανέναν ξάδερφο του Σόιμπλε ή του Ντάισεμπλουμ. Τελικά, όλα εδώ πληρώνονται…
