Του Σάκη Μουμτζή
Ας το επαναλάβουμε για μιαν ακόμα φορά. Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ούτε Ποτάμι ούτε Δράση.
Είναι ένα μεγάλο λαϊκό κόμμα με βαθιές ρίζες στις παραδόσεις της Δεξιάς και του Κέντρου. Είναι ένα κόμμα με συμπαγή βάση που παρέμεινε αρραγής στα δύσκολα χρόνια 2010-2019. Και σήμερα βρίσκεται προ των πυλών της εξουσίας.
Η Νέα Δημοκρατία έχει απέναντι της μια ομάδα αδίστακτων ανθρώπων, που δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία. Αυτά είναι γνωστά, χιλιοειπωμένα και τα ζούμε σχεδόν κάθε ημέρα.
Προχθές στην Βουλή είδαμε έναν άλλο Κυριάκο Μητσοτάκη. Επιθετικό και σίγουρο γι΄αυτά που έλεγε. Μας ξάφνιασε ευχάριστα. Απέδειξε πως, στην τελική ευθεία, βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα, βάζοντας σε δεύτερες σκέψεις όσους πιστεύουν πως ο Τσίπρας στις μονομαχίες τον «έχει του χεριού του».
Ικανοποίησε την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών των δημοκρατικών κομμάτων, που πιστεύουν πως το τέρας δεν αντιμετωπίζεται με τα s' il vous plait
Βέβαια, κάποιοι, oι «γνωστοί» δημαροποταμίσιοι δήλωσαν πως απογοητεύτηκαν από το ύφος του Κυριάκου. Έπεσε χαμηλά, είπαν. Δεν είναι αυτό το επίπεδο του, ψιθύριζαν μεταξύ τους. Εξανέστησαν από την ποιότητα του λόγου των δύο μονομάχων, βάζοντας, όπως πάντα, στα ίσα Μητσοτάκη και Τσίπρα.
Προφανώς, είτε υποκρίνονται, καθώς τσουβαλιάζουν τον θύτη με το θύμα είτε έχουν μια προσκοπική αντίληψη για την πολιτική. Ίσως και να νομίζουν πως ζουν στο Βέλγιο ή σε κάποια Σκανδιναβική χώρα, κάτι ανησυχητικό για την ευφυΐα τους.
Ως γνωστόν, η πολιτική δεν ασκείται με όρους savoir vivre και comme il faut. Δεν είναι τυχαίο πως όσοι έχουν αυτήν την άποψη εκπροσωπούνται από κόμματα του 1%. Το γεγονός πως έχουν δημόσιο λόγο στα κοινωνικά δίκτυα, δεν αίρει το μηδαμινό βεληνεκές των λόγων τους.
Μια παρεούλα χιλίων ανθρώπων που αλληλοψυχοθεραπεύονται.
Και το κυριότερο, δεν επρόκειτο ποτέ να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία. Πιστεύουν πως είναι λίγοι, αλλά εκλεκτοί. Απεχθάνονται την πλέμπα.
Πάμε παρακάτω.
Στην πολιτική, αν δεχθείς μια γροθιά πρέπει να ρίξεις πέντε, για να καταλάβει ο αντίπαλος σου ποιος είναι το αφεντικό. Η πολιτική δεν παίζεται μόνο στα γήπεδα του Champions League, αλλά και στο ξηρό του Κορυδαλλού και του Ευόσμου.
Με απλά λόγια η πολιτική δεν είναι για φλώρους. Γιατί σε ματώνει. Θέλει γερά νεύρα, γερό στομάχι και πάνω απ΄όλα καθαρή σκέψη. Όποιοι δεν ελέγχουν τα όσα λένε, όπως οι Τσιπροπολάκηδες, θα υφίστανται τις συνέπειες των πράξεων τους.
Προχθές ο Κυριάκος απέδειξε πως μπορεί να παίξει καλή μπάλα και σε ξηρό γήπεδο, με λακούβες και λάσπη. Εξώθησε τον αντίπαλο του να υποπέσει σε σοβαρότατο ολίσθημα, καθώς εκφράστηκε απρεπώς για έναν νέο άνθρωπο που η ζωή δεν στάθηκε δίκαιη απέναντι του.
Αυτό που είπε ο Τσίπρας για τον Στ. Κυμπουρόπουλο θα τον ακολουθεί για πολλά χρόνια. Άλλωστε, θα του το υπενθυμίζουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι.
Από την προχθεσινή συζήτηση αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι το μήνυμα που έστειλε ο Κυριάκος στον Τσίπρα και στην συμμορία του, πως οι μαχαλομαγκιές και οι ψευτοτσαμπουκάδες τέλος.
Ένα θα λέει ο Αλέξης, πέντε θα ακούει. Μπράβο Κυριάκο!
