Του Αντώνη Δαρζέντα
Ανάσα. Λαχάνιασμα. Πρόταση. Ανάσα. Γονείς σκαρφαλωμένοι στα κάγκελα. Μέσα ενημέρωσης να μεταδίδουν τα θέματα. Οι αγαπημένοι μας καθηγητές πιο σοβαροί και μετρημένοι πάρα ποτέ. Να εκφωνούν τα θέματα και εσύ να ακούς και να μην ακούς ταυτόχρονα.
Τα δάχτυλα να πονάνε από το στυλό. Γρήγορα. Γρήγορα. «Το ξέρω;». «Αυτό είναι;». «Ναι το ξέρω». «Ωχ δεν είναι αυτό». Ιδρώτας. Ανάσα.
Εσύ και το θρανίο. Εσύ και το γραπτό. Χωρίς γελάκια αυτή την φορά. Χωρίς κλεφτές ματιές. Χωρίς πλάκα με τον φίλο δίπλα, χωρίς χαρτάκια να πηγαινοέρχονται στα θρανία.
Χωρίς το μυαλό στην όμορφη συμμαθήτρια μας. Μόνο ανάσες. Βαθιές. Κοφτές. Εσύ. Και το τετράδιο. Σαν άλογο κούρσας στην τελική ευθεία.
Νομίζω όλοι μας έχουμε να πούμε μια προσωπική ιστορία σχετική με τις Πανελλήνιες.
Άγχος, χτυποκάρδι, προσπάθεια.
Γιατί είναι αλήθεια πως περισσότερο ή λιγότερο αυτές καθορίζουν τη ζωή μας. Η επιτυχία, η αποτυχία αλλά περισσότερο η συμμετοχή.
Θα φανεί περίεργο αλλά νομίζω ότι αυτό που μας καθορίζει πιο πολύ σε σχέση με αυτές τις εξετάσεις δεν είναι αν μπήκαμε στη σχολή που θέλαμε ή όχι.
Στη χώρα του περίπου, του χαβαλέ, της αιώνιας εφηβείας καλούμαστε για πρώτη φορά στη ζωή μας να είμαστε σοβαροί και ακριβείς. Μπορεί ηλίθια ακριβείς καμιά φορά, αλλά ακριβείς.
Στη χώρα του μόνιμου «ξέρεις τι καλό που είναι το παιδί μου«, «πόσο ταλέντο», «μα πόσο έξυπνο», καλούμαστε να συμμετέχουμε όλοι μαζί σε μια αξιολόγηση χωρίς επιρροές φίλων, γονιών, τηλεφώνων, κολλητών και κομματικών γραφείων.
Οι πανελλήνιες εξετάσεις δεν είναι εξετάσεις. Είναι ενηλικίωση. Γι'' αυτό και τα κόμματα ιδίως τα λαϊκίζοντα συνεχώς ομνύουν στην κατάργησή τους. Υπόσχονται κατάργηση όχι των εξετάσεων αλλά διαφυγή από την αξιολόγηση, την αριστεία και την προσπάθεια ενηλικίωσης της κοινωνίας μας.
Γιατί οι πανελλήνιες κάνουν ενήλικους τους πάντες. Όχι μόνο τα παιδιά μας. Αλλά και εμάς. Είναι αφορμή για σοβαρότητα, προσήλωση σε στόχο, πίστη, προσπάθεια. Αρετές που στην ελληνική κοινωνία σπανίζουν, λείπουν, ακόμα και μισούνται.
Ανάσα. Βαθιά. Προσπάθεια. Μόχθος. Έτσι είναι η ζωή.
Σας αγαπάμε. Πρώτα απ όλα που προσπαθείτε, που κοπιάζετε. Πανελλήνιες. Μεγαλώσατε. Και μαζί σας και εμείς.
Ανάσα βαθιά και η ζωή μπροστά. Ακόμα και αν αποτύχετε, η ενηλικίωση, επιτυχία είναι.
Καλή επιτυχία λοιπόν.
Σε εσάς. Στη χώρα.
Βαθιά ανάσα και πάμε.
