Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως οι μεγαλύτεροι δανειστές και ενεργειακοί συνέταιροι της Βενεζουέλας, στέκονται στο πλευρό του Μαδούρο. Τόσο η Ρωσία, όσο και Κίνα βλέπουν τα γεωπολιτικά συμφέροντα τους στην περιοχή να κινδυνεύουν. Για όσους διερωτώνται για την στάση του Ερντογάν, έχουμε σήμερα την απάντηση.
Ο δικτάτορας της Βενεζουέλας Νίκολας Μαδούρο, έχει ρευστοποιήσει ήδη το 40% των αποθεμάτων της χώρας του σε χρυσό, σε μια προσπάθεια να κρατήσει την κυβέρνηση του στην εξουσία. Τον ρόλο κλειδί σε αυτήν την κίνηση έπαιξε η Sardes Kiymetli Madenler SA , μια μικρή τουρκική εταιρία διαπραγμάτευσης χρυσού με καθαρή θέση γύρω στo $1 εκατ. Στην εταιρία ανατέθηκε το όλο εγχείρημα μετά από την επίσκεψη Μαδούρο στην Άγκυρα. Τον Ιανουάριο του 2018 τα μεγέθη της Sardes εκτοξεύτηκαν καθώς εισήγαγε χρυσό από την Βενεζουέλα αξίας $41 εκατ. Τα μεγέθη μέσα στο 2018, ανήλθαν στους 24 τόνους χρυσού με αξία περίπου στα $900 εκατ., προερχόμενα όλα από τα περιουσιακά στοιχεία της καταρρέουσας κεντρικής τράπεζας της Βενεζουέλας.
Η κίνηση αυτή που έχαιρε της απόλυτης ευλογίας του καθεστώτος Ερντογάν, δεν αφορούσε μόνο στην προσπάθεια της Τουρκίας να συμπορευτεί με τη Ρωσία και την Κίνα εναντίον των συμφερόντων των ΗΠΑ. Δεν αφορούσε μόνο στο “power game” ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Τουρκία, που εξελίσσεται στο χρονίζον ζήτημα του Γκιουλέν, στον γεωπολιτικό περιβάλλον της Συρίας, στο στρατιωτικό σκέλος του χειρισμού του Κουρδιστάν και στο ενεργειακό περιβάλλον της Ανατολικής Μεσογείου. Και αυτό φάνηκε και στην τελευταία επίσκεψη του Ερντογάν στο Καράκας, όπου έκανε την εμφάνιση του ο Ahmet Ahlatci που είναι πρόεδρος της μεγαλύτερης εταιρίας καθαρισμού χρυσού στην Τουρκία με έδρα το Corum.
O ρόλος της Τουρκίας είναι διττός. Από τη μια είναι η ανάληψη υποβοηθητικού ρόλου προς το καθεστώς της Βενεζουέλας, στην προσπάθεια παράκαμψης των κυρώσεων της ΗΠΑ και του εμπορικού αποκλεισμού της Βενεζουέλας. Από την άλλη είναι η απόκτηση όλο και περισσότερου χρυσού σε φυσική μορφή, που αποτελεί πλέον εναλλακτικό νόμισμα για τις εμπορικές συναλλαγές της Τουρκίας με τους παραγωγούς λαθραίου πετρελαίου στα εδάφη του Ιράκ και της Συρίας, που ελέγχονται από αντικαθεστωτικούς, αλλά και με επίσημους φορείς που βρίσκονται σε καθεστώς εμπορικού αποκλεισμού, όπως είναι η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν. Όλες οι προαναφερθείσες συναλλαγές πραγματοποιούνται με φυσική παράδοση χρυσού, έτσι ώστε να διενεργούνται κάτω από το ραντάρ των αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών της Δύσης και μακριά από το κλασσικό δίκτυο των διατραπεζικών συναλλαγών.
Τα ονόματα των Ahmet Ahlatci, Tareck El Aissami και Mehmet Hakan Atilla που φέρονται να είναι τα εκτελεστικά στελέχη του εγχειρήματος, βρίσκονται εδώ και καιρό στα μάτι του κυκλώνα για την ανάμειξη τους σε αυτές τις διαδικασίας απόκτησης, καθαρίσματος και εμπορίας χρυσού από την κεντρική τράπεζα της Βενεζουέλας και μάλιστα ο Mehmet Hakan Atilla, πρώην διευθυντικό στέλεχος στην κρατικών συμφερόντων τράπεζα “Turkiye Halk Bankasi AS”, έχει καταδικαστεί σε δικαστήριο της Νέας Υόρκης για τη συμμετοχή του σε ανάλογο κύκλωμα, ανταλλαγής χρυσού με ιρανικό πετρέλαιο.
Και ενώ γίνεται απολύτως κατανοητός ο λόγος υπεράσπισης του καθεστώτος Μαδούρο από τον Ερντογάν, ανεξήγητος παραμένει ο λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση Τσίπρα – Παπακώστα – Χρυσοβελώνη – Κουντουρά στηρίζει τον Μαδούρο, ειδικά τώρα που αισθάνεται τόσο υπερήφανη για την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
