Το φιάσκο της υπουργοποίησης Αποστολάκη δεν χρυσώνεται με τίποτα. Πλήττει όμως αποκλειστικά τον πρωθυπουργό και τους πιο στενούς του συνεργάτες και όχι τη χώρα. Τη χώρα είναι οι πολυήμερες πυρκαγιές που την έπληξαν και οι πολιτικοί προϊστάμενοι των υπηρεσιών που απέτυχαν να ανταποκριθούν στην πρόκληση των πυρκαγιών, απομακρύνθηκαν.
Στριμωγμένη μέσα στο κουτσομπολιό, τις προσωπικές ατζέντες της δεκάρας, τις ψευδο-ελίτ παρέες που αξιώνουν να υπαγορεύουν στον πρωθυπουργό τη σύνθεση του εκάστοτε υπουργικού συμβουλίου και όλο το ζοφερό κόσμο της παραπολιτικής, υπάρχει μια κυβέρνηση που παράγει έργο ή τουλάχιστον προσπαθεί στα σοβαρά να αλλάξει την καθημερινότητα των Ελλήνων.
Η δικαίωση, από τα αποτελέσματα, της καθιέρωσης της ΕΒΕ, η μεταρρύθμιση της επικουρικής ασφάλισης, η ριζική αναδιοργάνωση του ΕΦΚΑ, η επιτάχυνση της διαδικασίας απονομής των συντάξεων, το πλήθος των παρεμβάσεων στην Κοινωνική Πρόνοια, το σχέδιο «Ελλάδα 2.0», η ριζική αλλαγή της καθημερινότητάς μας από τις απλές εφαρμογές της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, το πρόγραμμα εμβολιασμού, είναι κάποια από τα έργα της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Μιας κυβέρνησης που ενώ έχει προχωρήσει σε όλα τα παραπάνω και ίσως σε ακόμα περισσότερα, καταφέρνει να ασχολούνται μαζί της για παραπολιτικά, για αστοχίες που έτσι κι αλλιώς θα συμβούν και για κάθε λογής σαχλαμάρα.
Το έχουμε ξαναγράψει: τα τελευταία τριάντα χρόνια που παρακολουθούμε την πολιτική ζωή της χώρας δεν μπορούμε να θυμηθούμε άλλη κυβέρνηση που ενώ παράγει έργο και τα Μίντια διάκεινται μάλλον φιλικά απέναντί της, αδυνατεί το έργο αυτό να το αναδείξει.
Ο εγκλωβισμός στην καταστροφική αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρητορική που το μόνο που καταφέρνει είναι να «μικραίνει» τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τα επικοινωνιακά «ευκολάκια», η έπαρση στενών του συνεργατών και το «ύφος» της εξουσίας του, δεν υπονομεύουν απλώς τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά στερούν από τη χώρα την ευκαιρία να κάνει το άλμα προς τα εμπρός. Είναι κρίμα να χαθεί η ιστορική ευκαιρία για την οποία γράφαμε παραμονές των εκλογών του 2019.
Σχολιάζοντας τη δημοσκόπηση της GPO προχθές, επισημάναμε πως το βασικό, το κεντρικό αίτημα της ελληνικής κοινωνίας παραμένει η αποτελεσματική διακυβέρνηση και η ήρεμη καθημερινότητα. Θέλουμε μια αξιοπρεπή, ποιοτική, ήρεμη καθημερινότητα. Αυτός είναι και ο λόγος που στις επόμενες εκλογές, σύντομα δηλαδή, η πλειοψηφία δεν θα διστάσει να επιλέξει εκ νέου τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Όχι γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική και γιατί ο κ.Τσίπρας παραμένει τραγικά ανεπαρκής αλλά γιατί μείζων και ελάσσων αντιπολίτευση αδυνατούν ακόμα και να αντιληφθούν αυτό το θεμελιώδες αίτημα της κοινωνίας, πόσο μάλλον ν’ανταποκριθούν σε αυτό.
Αν λοιπόν ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του ανησυχούν για την εξουσία τους, ας μην. Το διακύβευμα δεν είναι η επανεκλογή Μητσοτάκη αλλά η ετυμηγορία της ιστορίας. Είχαμε την εντύπωση ότι τον πρωθυπουργό τον ενδιαφέρει ιδιαιτέρως η ιστορία. Μόνο που δεν γράφεται έτσι.
