Είναι εντυπωσιακή η αφωνία του ΣΥΡΙΖΑ για την Αττική Οδό. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πέταξε στη Βουλή αρκετές φορές το γάντι στον Αλέξη Τσίπρα για την εταιρεία, αλλά ο κ. Τσίπρας δεν το σήκωσε ούτε μία φορά. Ασφαλώς και προκύπτουν ερωτήματα από την στάση αυτή του Αλέξη Τσίπρα. Όπως και να το κάνουμε δεν είναι φυσιολογικό. Η αριστερά να μην εκμεταλλεύεται τα… στραβοπατήματα του μεγάλου κεφαλαίου…
Ο κόσμος το έχει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι! Οι Ολλανδοί που ελέγχουν σήμερα την διοίκηση της Ελλάκτωρ έχουν φροντίσει να τοποθετήσουν στην διοίκηση της εταιρείας στελέχη που «μιλάνε» και με τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα της χώρας. Θα λέγαμε ότι η περίπτωση της εταιρείας που κάποτε ήλεγχε η πανίσχυρη οικογένεια Μπόμπολα είναι «ξεχωριστή»: Οι μέτοχοι – επενδυτές αποκτούν τον έλεγχο μιας εταιρείας και τοποθετούν στην διοίκηση της εταιρείας ανθρώπους που είναι γνωστοί και για τις ιδιαίτερες σχέσεις τους με το πολιτικό σύστημα. Αν είχαν τοποθετήσει στελέχη γνωστά στο διεθνές οικονομικό στερέωμα για τις ικανότητές τους στις κατασκευές και στις παραχωρήσεις, τότε θα μπορούσε το αποτέλεσμα να ήταν καλύτερο στην διαχείριση της κρίσης της κακοκαιρίας. Λέμε ότι ίσως!
Ο κ. Μητσοτάκης δεν δίστασε να κάνει αυτό που έπρεπε. Διότι ευθύνες δεν έχει μόνο ο κρατικός μηχανισμός για την παροχή σωστών υπηρεσιών προς τους πολίτες, αλλά και ιδιωτικές εταιρείες που έχουν αυτό ως αντικείμενο της δραστηριότητάς τους. Δεν υπάρχει το κακό κράτος και οι καλοί ιδιώτες. Ο σωστός διαχωρισμός είναι μεταξύ αυτών που κάνουν την δουλειά τους και αυτών που δεν την κάνουν. Είτε πρόκειται για φορείς του δημοσίου, είτε του ιδιωτικού τομέα. Στο κάτω - κάτω της γραφής όλοι για τον πολίτη πρέπει να εργάζονται!
Ο κ. Τσίπρας, όμως, δεν τόλμησε να αγγίξει την Αττική Οδό. Και δεν είναι η πρώτη φορά που «συλλαμβάνεται» να έχει καλές σχέσεις με ένα κομμάτι της άρχουσας τάξης. Προς Θεού! Δεν είναι κακό να έχει κανείς καλές σχέσεις με πλούσιους και ισχυρούς ανθρώπους. Αυτό που είναι απόλυτα φυσιολογικό για έναν δεξιό, μοιάζει με αμάρτημα για έναν καθωσπρέπει αριστερό. Και γι' αυτό επισημαίνεται. Ως μία ακόμη απόδειξη της υποκρισίας που διέπει τον πολιτικό τους λόγο.
Αλλά να μην σηκώσει μία φορά το γάντι; Μία φορά; Θα άξιζε τον κόπο. Έστω και για την τιμή των όπλων…
Θανάσης Μαυρίδης
