Δόγμα ΣΥΡΙΖΑ: Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι είναι ένοχοι, μέχρι να αποδείξουν την αθωότητά τους

Δόγμα ΣΥΡΙΖΑ: Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι είναι ένοχοι, μέχρι να αποδείξουν την αθωότητά τους

Του Σάκη Μουμτζή

Παραθέτω επακριβώς τι έγραψε στο twitter υψηλόβαθμο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και στενός συνεργάτης του ευρωβουλευτή κ. Δ. Παπαδημούλη.

Δ.Ραπίδης: «Το σκάνδαλο Novartis μένει να αποδειχθεί και οι εμπλεκόμενοι να λογοδοτήσουν στην Δικαιοσύνη. Το ζήτημα με Γεωργιάδη και Λοβέρδο δεν είναι μόνον ό,τι τους συνδέει με το χώρο της υγείας, αλλά η συνολική παρουσία τους στην πολιτική ζωή του τόπου. Αυτή είναι που προκαλεί δημόσια οργή.»

Ανατριχιαστικό!

Αυτό το σχόλιο γράφηκε την Τρίτη 9 Απριλίου. Την προηγουμένη ημέρα είχε γίνει γνωστή η κλήση για ανωμοτί κατάθεση του Α.Λοβέρδου. Συνεπώς, πώς αναφέρεται ο συνεργάτης του κ.Παπαδημούλη και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και στον Α.Γεωργιάδη; τι γνωρίζει, που δεν θα έπρεπε, σε μια ευνομούμενη χώρα, να το γνωρίζει; και από πού το γνωρίζει;

Στον ενθουσιασμό του επάνω ο κ. Δ.Ραπίδης, γνωστός και από τις δημοσκοπήσεις του, αποκάλυψε τον πολιτικό σχεδιασμό του κόμματος του. Να παραπεμφθεί και ο Α.Γεωργιάδης την επόμενη εβδομάδα. Βιάστηκε και εξέθεσε τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα πιο πολύ. Δυστυχώς, εξέθεσε και τους εισαγγελείς που χειρίζονται την υπόθεση.

Αλλά αυτό είναι πταίσμα μπροστά στο υπόλοιπο κομμάτι του σχολίου του. Οι δύο πολιτικοί θα διωχθούν ποινικά για « την συνολική τους παρουσία στην πολιτική ζωή του τόπου.»

Οι μάσκες έπεσαν και έχουμε μπροστά μας αποτυπωμένη μιαν κοσμοαντίληψη που χαρακτηρίζει, συνολικά, την κυβερνώσα Αριστερά. Όποιος τους ενοχλεί τον εξοντώνουν ηθικά και πολιτικά, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο προς τούτο. Σε άλλες εποχές τους εξόντωναν και βιολογικά. Στην Ελλάδα, μέχρι το 2002, αυτόν τον ρόλο τον είχε αναλάβει η 17 Νοέμβρη, υπερασπιστής της οποία «κοσμεί» το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Από πότε η «συνολική πολιτική παρουσία» ενός πολιτικού είναι ποινικώς κολάσιμη πράξη; Ποιος το κρίνει; Στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, όπου υπάρχει η διάκριση των εξουσιών, τις αποφάσεις τις λαμβάνουν οι δικαστές με βάση την κείμενη νομοθεσία.

Εξ όσων γνωρίζω νόμος που να διώκει κάποιον ποινικώς για «την συνολική πολιτική του παρουσία», δεν υπάρχει και ούτε μπορεί ποτέ να υπάρξει.

Η αντίληψη αυτή της Αριστεράς για να υλοποιηθεί, απαιτεί την κατάλυση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών. Απαιτεί την ύπαρξη επίορκων δικαστών που εντάσσουν την θεσμική τους λειτουργία στους σχεδιασμούς της πολιτικής εξουσίας.

Τι θέλει να πει ο κ. Δ.Ραπίδης; υπάρχουν τέτοιοι δικαστικοί; Για την εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Επιθυμεί την κατάλυση της διάκρισης των εξουσιών, όπως ανερυθρίαστα υποστηρίζει ο γνωστός Έλληνας Ρασπούτιν. «Στείλτον στο δικαστήριο και ας αποδείξει την αθωότητα του. Η δουλειά μας να γίνει.»

Άφησα για το τέλος την τελευταία πρόταση του σχολίου του στενού συνεργάτη του κ.Δ.Παπαδημούλη. Ο Λοβέρδος και ο Γεωργιάδης θα διωχθούν ποινικά γιατί η «συνολική παρουσία τους προκαλεί την δημόσια οργή».

Τι να πούμε; Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο εκφραστής της δημόσιας οργής. Ό,τι τον εξοργίζει, εξοργίζει και τον λαό. Άρα στο πλαίσιο της «λαϊκής δικαιοσύνης», ας τους παραπέμψουμε σε δίκη.

Βέβαια, με αυτήν την λογική θα έπρεπε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν χωρίς τις διμοιρίες των ΜΑΤ, να είναι κάθε ημέρα στον εισαγγελέα.

Ας καταλάβουμε όλοι τι είδους άνθρωποι κυβερνούν την πατρίδα μας, και με το όπλο της ψήφου μας, ας αποκαταστήσουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς στην Ελλάδα.

Και οι Ραπίδηδες να πάνε από εκεί που ήρθανε!