Του Ιπποκράτη Χατζηαγγελίδη
Διαβάζω πολλά σχόλια φίλων μου, που διαμαρτύρονται για τα όσα τραγικά συμβαίνουν στη Δικαιοσύνη. Εξοργίζονται από την στάση των Προέδρων των ανωτάτων δικαστηρίων και την επισημοποίηση της διαπλοκής των με την κυβέρνηση, δηλαδή την ξεδιάντροπη και με τον πλέον επίσημο τρόπο κατάργηση του διαχωρισμού των εξουσιών.
Όμως, αγαπητοί φίλοι, γιατί εξανίστασθε; Πρώτη φορά συμβαίνει αυτό; Μήπως άλλαξε ο ΣΥΡΙΖΑ το σύνταγμα και δεν το μάθαμε;
Είναι το Σύνταγμα που ψήφισε η Ν.Δ. και τροποποίησε το ΠΑΣ.Ο.Κ. που δίνει τη δύναμη στον Τσίπρα να μας κοροϊδεύει μπροστά στα μάτια μας!
Τι; Δεν είναι; Δηλαδή η κορυφή της Δικαιοσύνης και ο πρωθυπουργός παραβιάζουν το Σύνταγμα;
- Μα, τότε συντρέχει περίπτωση εφαρμογής της παραγράφου 4 του άρθρου 120 του Συντάγματος: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»
Πως είπατε; Δεν ασκήθηκε βία;
- Και ποιος λέει ότι η βία είναι μόνον ένοπλη και σωματική;
Πως είπατε; Δεν είμαστε εμείς από αυτούς που βγαίνουν στους δρόμους και κάνουν εξεγέρσεις;
- Εγώ το ξέρω, εσείς το έχετε συνειδητοποιήσει; Μάλλον όχι…
…γιατί, αν το είχατε συνειδητοποιήσει δεν θα είχατε αφήσει τους θεσμούς να καταρρεύσουν και την διαπλοκή να τους υποκαταστήσει.
- Αν το είχατε συνειδητοποιήσει δεν θα αδιαφορούσατε όταν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις χειραγωγούσαν τη Δικαιοσύνη!
- Αν το είχατε συνειδητοποιήσει δεν θα αδιαφορούσατε όταν διάφοροι «γραφικοί» επιμένουμε ότι το πρόβλημα είναι πρωτίστως θεσμικό, είναι πρωτίστως το Σύνταγμα, κολοβό από κατασκευής, γίνεται όπλο κατά της Δημοκρατίας στα χέρια αδίστακτων και επικίνδυνων όπως η παρέα Τσίπρα – Καμένου!
- Αν το είχατε συνειδητοποιήσει θα είχατε πυκνώσει τις γραμμές ενός διακομματικού μετώπου, ενός πολιτικού κινήματος με στόχο την ριζική αναθεώρηση του συντάγματος ώστε να εξασφαλισθεί ο πλήρης διαχωρισμός των εξουσιών και η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης από την κυβέρνηση.
Πότε δεν είναι αργά. Τώρα που αρχίζετε, έστω με καθυστέρηση, έστω με τόσο μεγάλο κόστος, να συνειδητοποιείτε την αλήθεια, ας δράσουμε…
