«Ο ΣΕΒ παραγγέλλει και ο Μητσοτάκης εκτελεί» δήλωσε χθες ο Α.Τσίπρας. Φαίνεται πως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως δεν έχει κουραστεί να επαναλαμβάνεται. Αυτό το έχει πει δεκάδες φορές. Βέβαια, όταν κάποιος μαστίζεται από ένδεια επιχειρημάτων, καταφεύγει σε γνωστά και τετριμμένα φραστικά πυροτεχνήματα.
Εκ των πραγμάτων, απευθύνεται σε έναν κύκλο που ολοένα και στενεύει. Ποιος έχει διάθεση—εν μέσω επιδημίας—να ακούει κλισέ της δεκαετίας του 70.
Έχει όμως ενδιαφέρον να δούμε ποιος υποστηρίζει πως ο πρωθυπουργός είναι όργανο των βιομηχάνων. Ως γνωστόν, ο Α.Τσίπρας εκτός από το delivery boy των Αμερικάνων και των Γερμανών, ήταν και το αγαπημένο παιδί των ολιγαρχών. Δεν τους χάλασε χατήρι. Και τους ελέγχους στα διυλιστήρια κατήργησε και πρόστιμα χάρισε και διακοπές σε θαλαμηγό έκανε και διέμενε σε βίλα εφοπλιστή το καλοκαίρι. ( Ακόμα περιμένουμε να μάθουμε τι έγινε εκείνη την νύχτα στο Παρίσι).
Συνεπώς, αποτελεί θράσος ο Τσίπρας να εγκαλεί τον Μητσοτάκη πως εκτελεί εντολές του ΣΕΒ. Βέβαια, αυτοί οι άνθρωποι μάς έχουν συνηθίσει σε πολύ χειρότερα. Προσωπικά, θαυμάζω το γεγονός πως γι΄αυτούς είναι άγνωστη η λέξη «ψέμα». Ο αμοραλισμός τους έχει ένα μεγαλείο. Ολοι μας, όταν για διάφορους λόγους αναγκαζόμαστε να ψευστούμε, συναισθανόμαστε πως διαπράττουμε με μεμπτή πράξη. Μια πράξη με αρνητικό πρόσημο. Παραβαίνουμε κάποιες διαπροσωπικές και κοινωνικές συμβάσεις.
Γνωρίζουμε πως αν αποκαλυφθεί το ψέμα μας θα υποστούμε μια ταπείνωση ή και κυρώσεις ακόμα, αν έχουμε διαπράξει, ψευδόμενοι, κάποιο αδίκημα.
Αυτά που ζήσαμε και ζούμε με τους Συριζαίους ανατρέπουν όλην αυτή την αντίληψη που διαπερνά το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας. Γι΄αυτούς τους ανθρώπους το ψέμα –όπως έχω γράψει πολλές φορές—είναι ένα ακόμα πολιτικό όπλο. Όποτε τους συμφέρει το χρησιμοποιούν. Έχουν έναν δικό τους κώδικα αξιών που τα πάντα τα υποτάσσει στην επίτευξη του τελικού σκοπού. Έτσι, με μεγάλη ευκολία καταπατούν κανόνες που οι ίδιοι έχουν θέσει, γιατί τώρα δεν τους εξυπηρετούν. Με μεγάλη ευκολία αρνούνται αυτά που έχουν πει ή έχουν πράξει όταν κυβερνούσαν. Και όσο πιο κυνική είναι η άρνηση τους τόσο πιο πειστική γίνεται.
Έτσι, ο κυνισμός αποτελεί την άλλη όψη του ψεύδους.
Συνεπώς, ο Τσίπρας μπορεί με μεγάλη ευκολία να κατηγορεί τον Μητσοτάκη πως είναι άνθρωπος των βιομηχάνων, ο Σκουρλέτης να αναρτά αφίσα με το σύνθημα «έξω οι Αμερικάνοι» και όλοι μαζί να βάλουν κατά των ΚΕΚ που όμως θέριεψαν και πλούτισαν επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Είναι γεγονός πως το θράσος, ο κυνισμός, το ψέμα, δύσκολα αντιμετωπίζονται με τον σταυρό στο χέρι. Δρουν παραλυτικά στην λογική ενός κανονικού ανθρώπου.
«Μα, για να το αρνείται με τόση φυσικότητα και τόσο πείσμα, δεν μπορεί, δεν θα το είπε». Είναι η συνήθης αντίδραση του κοινού νου όταν ακούει στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να αγορεύουν στην τηλεόραση.
Βέβαια, η σύγχρονη τεχνολογία λειτουργεί σε βάρος τους. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα αποκαλύπτεται το ψέμα τους, αλλά οι αρχικές εντυπώσεις μένουν.
Η πολιτική ζωή της Ελλάδος, μετά την λήξη του υγειονομικού συναγερμού, θα εισέλθει σε μια φάση πρωτοφανούς όξυνσης, καθώς αυτή είναι το μοναδικό όπλο που κατέχει ο ΣΥΡΙΖΑ και γνωρίζει άριστα την τεχνική του.
Θα ακούσουμε πολλά ψέματα, θα ξαναζήσουμε σκηνές του 2011 και του 2012, με μια διαφορά.
Το «θεριό» είναι ξεδοντιασμένο και ό,τι βρυχηθμό και να βγάλει δεν ακούγεται πλέον.
