Χθες επανεμφανίστηκε στα social media ένα πινακάκι, κάτι σαν τεστ με το οποίο μετράς την ελευθεριότητά σου, ή το πόσο «μάγκας» είσαι (ή καλύτερα: ήσουν), ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Το έκαναν πολλοί στο Twitter από όπου το αλιεύσαμε, και βέβαια —Κυριακή γαρ— το κάναμε κι εμείς και πολλοί φίλοι μας: όλοι με την κρυφή λαχτάρα να βγάλουμε όσο πιο μικρό νούμερο είναι δυνατόν, και φυσικά χωρίς να κλέβουμε. (Αλλιώς θα είχαμε βγάλει όλοι μας 1, γιατί τέλος πάντων ποιος έχει κάνει καραόκε ανάμεσά μας; Κανείς).
Το πινακάκι πήγαινε κάπως έτσι:
Προσωπικά έβγαλα ένα 7, που είναι κάπως «καλό» νομίζω. Όμως πολλοί με πέρασαν — έβγαλαν μικρότερα νούμερα. Άλλοι, πάλι, τα πήγαν μάλλον άσχημα, καθώς το τεστ τούς έβγαλε κάπου στο 15 ή και παραπάνω. Είναι τα πραγματικά Καλά Παιδιά μεταξύ μας.
Εν πάση περιπτώσει, χθες συζητήθηκε πολύ και η αποστροφή του Τσίπρα για τις «δομές». Και πώς αλλιώς. Προσωπικά τη βρίσκουμε κωμική, αν μας ρωτάτε, και μη άξια συζήτησης: ΟΛΑ αυτά είναι λόγια εσωτερικής κατανάλωσης, λόγια που λέγονται γιατί πρέπει να ακουστούν από συγκεκριμένα αυτιά· τίποτε περισσότερο από αυτό.
Παρά ταύτα, έγινε πράγματι μία σχετική συζήτηση για το αν η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν ή προσπάθησε να είναι μία αυταρχική κυβέρνηση, απ’ αυτές που συνηθίζει η Ευρώπη τώρα τελευταία — κάτι Πολωνίες, κάτι Ουγγαρίες, κάτι Τουρκίες (για να μη μιλήσουμε για τον ισόβιο Πούτιν) δείχνουν τον δρόμο.
Οπότε —Κυριακή γαρ— σκαρφιστήκαμε κι εμείς ένα πινακάκι σαν το προηγούμενο, ένα είδος τεστ για wannabe απολυταρχικές κυβερνήσεις. Ελλιπές βέβαια, καθώς μπορούσαμε να βάλουμε άλλα 20 στοιχεία — και ασφαλώς μάς διέφυγαν κάποια βασικά.
Ίσως λοιπόν να θέλει να τεστάρει κανείς τον ΣΥΡΙΖΑ κατά την περίοδο 2015-19 (αλλά και πιο πριν από το ’15, εδώ που τα λέμε). Νά, πάει κάπως έτσι:
