Ο ανασχηματισμός είναι τόσο απαραίτητος γι' αυτή την κυβέρνηση όσο η ομπρέλα για κάποιον που βρίσκεται στον δρόμο την ώρα της μπόρας. Ναι μεν δεν πρόκειται να πεθάνει χωρίς ομπρέλα, αλλά θα κινδυνεύσει να «τσαλακωθεί». Βρεγμένος από πάνω μέχρι κάτω! Έτσι και η κυβέρνηση. Μπορεί να ζήσει και χωρίς ανασχηματισμό, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσει να λειτουργεί σωστά.
Ο ανασχηματισμός έπρεπε κανονικά να έχει γίνει εδώ και έξι μήνες, όταν είχαν πλέον διαπιστωθεί και έπειτα από 1,5 χρόνο διακυβέρνησης οι αδυναμίες υπουργών. Ήταν φανερό ποιοι έκαναν δουλειά και ποιοι δεν μπορούσαν να συμβαδίσουν με τους «ρυθμούς Μητσοτάκη». Ο πρωθυπουργός επέλεξε να μην προχωρήσει τότε σε έναν σαρωτικό ανασχηματισμό, επειδή η χώρα βρισκότανε στο μέσο δύο σημαντικών κρίσεων, της πανδημίας και των ελληνοτουρκικών. Άλλες οι συνθήκες τότε, άλλες οι σημερινές. Τα προβλήματα δυσλειτουργίας, πάντως, παραμένουν. Άρα και η ανάγκη ενός μεγάλου ανασχηματισμού. Αν αυτός θα γίνει στις 15 Ιουλίου ή στις αρχές Σεπτεμβρίου, ελάχιστη σημασία έχει. Ο ενδιάμεσος χρόνος ανήκει παραδοσιακά στα… μπάνια του λαού, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου.
Ο κ. Μητσοτάκης τόλμησε το 2019 και τοποθέτησε «νέα πρόσωπα» στην κυβέρνηση. Άλλοι του βγήκανε και άλλοι όχι. Έτσι συμβαίνει πάντα. Η αλήθεια πάντως είναι ότι ο συνολικός απολογισμός είναι θετικός. Οι περισσότεροι «νέοι» αποδείχτηκαν «λίρα εκατό». Οπότε ο κ. Μητσοτάκης δικαιούται να κάνει κι άλλους πειραματισμούς. Να ενισχύσει ουσιαστικά το πολιτικό προσωπικό της παράταξής του, κάτι που η ΝΔ είχε να το κάνει σε μεγάλη έκταση από την εποχή του Εθνάρχη…
Ποιοι θα φύγουν και ποιοι θα μείνουν είναι ένα θέμα που απασχολεί τις παρασκηνιακές στήλες και τον… ίδιο τον πρωθυπουργό. Το σημαντικό είναι να δοθεί μία ουσιαστική ώθηση στην λειτουργία της κυβέρνησης. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν επιβραβευτούν εκείνοι που εργάστηκαν και δοθεί ταυτόχρονα η δυνατότητα και σε άλλους ανθρώπους να δοκιμάσουν τα όριά τους. Θα ήταν απογοητευτικό να δούμε έναν ανασχηματισμό ανάλογο με αυτόν που έγινε πριν έξι μήνες.
Να πούμε μία μεγάλη αλήθεια: Η πανδημία έδωσε χρόνο στην κυβέρνηση να κρύψει τις αδυναμίες της. Ναι μεν χειρίστηκε καλά τα θέματα που προέκυψαν από την πανδημία κι αυτό της πιστώνεται, αλλά την ίδια ώρα η έκταση του υγειονομικού προβλήματος εξαφάνισε οποιοδήποτε άλλο θέμα. Από εδώ και πέρα δεν θα είναι έτσι! Τα προβλήματα της καθημερινότητας, η κατάσταση στην Υγεία, στην Παιδεία, στην δημόσια ασφάλεια, επανέρχονται και μάλιστα με μεγαλύτερη πίεση. Ο κόσμος θα θέλει λύσεις και η κυβέρνηση θα πρέπει να τις προσφέρει, αν και εφόσον θέλει άλλη μία τετραετία.
Θα είναι μια μεγάλη ή μία μικρή και ευέλικτη κυβέρνηση; Πιστεύουμε ότι στο τέλος θα είναι μία μεγάλη κυβέρνηση. Κι αυτό θα είναι λάθος! Ο κ. Μητσοτάκης θα έχει μία ευκαιρία να δείξει ότι οι μεταρρυθμίσεις θα προχωρήσουν, δείχνοντας ότι δεν θα διστάσει να δυσαρεστήσει ακόμη και τους πολιτικούς του φίλους! Διότι αυτό σημαίνει ο περιορισμός του αριθμού των υπουργών, των αναπληρωτών και των υφυπουργών. Λιγότεροι ικανοποιημένοι βουλευτές και περισσότερη εσωκομματική γκρίνια. Μήπως αυτό είναι όμως στο τέλος απαραίτητο για να περάσει ο συμβολισμός ότι οι μεταρρυθμίσεις θα περάσουν με κάθε «κόστος»; Υψηλός συμβολισμός! Πράγματι. Αλλά για να γίνουν οι απαραίτητες και μεγάλες αλλαγές σε αυτή την χώρα χρειάζονται τέτοιου είδους συμβολισμοί…
Θανάσης Μαυρίδης
