Όποιος έχει έστω και λίγη επαφή με την ελληνική πραγματικότητα, σίγουρα γνωρίζει ότι κάποια πεδία δημόσιας πολιτικής είναι πολύ πιο δύσκολο να μεταρρυθμιστούν από κάποια άλλα - και ανάμεσα σε αυτά τα δύσκολα πεδία, ξεχωριστή θέση κατέχει φυσικά η Παιδεία.
Εύκολο είναι βεβαίως να ψηφίσει μια κυβέρνηση εντός εισαγωγικών «μεταρρυθμίσεις», αλλαγές που ως μόνο, ή έστω ως πρωτεύοντα, στόχο έχουν να εξυπηρετήσουν επιμέρους εμπεδωμένα συμφέροντα, να καλοπιάσουν τοπικές κοινωνίες ιδρύοντας πανεπιστημιακά τμήματα χωρίς σχεδιασμό και προοπτική, να αναβαθμίσουν χωρίς προετοιμασία τον τίτλο κάποιων εκπαιδευτικών, να ελαφρύνουν τον όγκο και την απαιτητικότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Το δύσκολο είναι να θεσπίσει και να εφαρμόσει κανείς μεταρρυθμίσεις ουσίας και ποιότητας, που τα βάζουν με τα κατεστημένα συμφέροντα, και πάνω από τα όποια κομματικά και άλλα μικροσυμφέροντα βάζουν το αγαθό της παιδείας και τις ανάγκες των αυριανών πολιτών. Κι αυτό όχι μόνο όσοι έχουν συμφέρον να παραμείνουν τα πράγματα όπως έχουν επενδύουν σε ένταση και επιρροή μολονότι αποτελούν τη μειονότητα, αλλά και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι οι σοβαρές αυτές επενδύσεις στην παιδεία χρειάζονται χρόνο - συνήθως χρόνια ή και μια ολόκληρη γενιά - για να αποδώσουν τα θετικά τους αποτελέσματα, κάτι που δεν εξυπηρετεί πάντα τους πολιτικούς σχεδιασμούς της εκάστοτε κυβέρνησης.
Αξίζει λοιπόν όταν επιλέγεται αυτός ο δύσκολος αλλά υπεύθυνος δρόμος, όσοι νοιαζόμαστε για την ποιότητα της εκπαίδευσης, αλλά και ευρύτερα για την ποιότητα των θεσμών και το μέλλον της κοινωνίας, της δημοκρατίας και της οικονομίας στη χώρα μας, αυτό να το αναγνωρίζουμε και να το πιστώνουμε σε όσους το ανέλαβαν.
Μια τέτοια λοιπόν αξιόλογη πρωτοβουλία στη σωστή κατεύθυνση είναι το νέο νομοσχέδιο που εισάγει η Υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως που ρυθμίζει ζητήματα της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Μεταξύ άλλων, εξορθολογίζει τον τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστημιακά τμήματα, βάζει φρένο στο φαινόμενο των αιώνων φοιτητών, και σε συνεργασία με το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη εξασφαλίζει ότι η αστυνομία θα μπορεί να παρεμβαίνει όπου και όταν χρειάζεται για την προστασία της ζωής και της αξιοπρέπειας εκπαιδευτικών και φοιτητών, αλλά και της δημόσιας περιουσίας.
Μαζί με την Μαριέττα Γιαννάκου και την Άννα Διαμαντοπούλου, η Νίκη Κεραμέως με τις μεταρρυθμίσεις που προωθεί, όπως λίγους μήνες πριν για την ιδιωτική εκπαίδευση, κερδίζει επάξια μια θέση ανάμεσα στους λίγους εκείνους Υπουργούς που τόλμησαν να συγκρουστούν με τα κακώς κείμενα. Και η σημαντική διαφορά σήμερα είναι ότι οι πολίτες συντάσσονται πλέον στη συντριπτική τους πλειονότητα με τον στόχο να απαλλαγούμε επιτέλους από τη βία και την παρανομία στους πανεπιστημιακούς χώρους, από την ήσσονα προσπάθεια και την εξυπηρέτηση στόχων και φιλοδοξιών άσχετων με την παιδεία.
Μένει να αποδειχθεί το κατά πόσο ο νέος νόμος θα εφαρμοστεί όπως πρέπει ώστε να συμβάλει καθοριστικά στη διαμόρφωση ενός ριζικά νέου κλίματος στα πανεπιστήμια. Αυτό όμως, το γιατί το να εφαρμόζονται σωστά οι ψηφισμένοι νόμοι συνεχίζει να αποτελεί ζητούμενο στη χώρα μας, είναι θέμα ενός άλλου άρθρου.
