Ο επικεφαλής της γαλλικής κεντροδεξιάς στο Ευρωκοινοβούλιο θεωρεί ότι ήρθε η ώρα η Ευρώπη να επιβάλει κυρώσεις στον Ερντογάν και το περιβάλλον του. Κάνει ένα τεράστιο πολιτικό σφάλμα η Ευρώπη να επιχειρεί να κατευνάσει την Τουρκία, όπως λέει στο liberal, ο Φ.Μπελαμί, ασκώντας κριτική στην στάση της Γερμανίας και όσων χωρών προτάσσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα. “Δεν μπορείς να έχεις ειρήνη αν δεν δείξεις πυγμή. Δεν μπορείς να σταματήσεις την στρατηγική της Τουρκίας για αποσταθεροποίηση αν δεν αντιπαρατάξεις δύναμη”, σημειώνει ο επικεφαλής των ευρωβουλευτών του γαλλικού Συντηρητικού Κόμματος (Les Republicains).
Θεωρεί ότι μετά και τις διαστάσεις που έχει προσλάβει η εμπρηστική στάση του Ερντογάν κατά του προέδρου Μακρόν κάτι έχει αρχίζει να αλλάζει, ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες και οι κυβερνήσεις θα συνειδητοποιήσουν επιτέλους ποιο είναι το διακύβευμα.
“Το πρόβλημα με την Τουρκία είναι ευρωπαϊκό. Ο Ερντογάν, όπως συμπεριφέρεται κατά του Γάλλου Προέδρου και εναντίον της Ελλάδας, θα συμπεριφερθεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο απέναντι σε όποια χώρα θελήσει να αρνηθεί την στρατηγική αποσταθεροποίησης που προωθεί. Οσο συνεχίζουμε να σιωπούμε, αυτός θα συνεχίζει να πιέζει, μέχρι να να κερδίσει όσα περισσότερα μπορεί”, αναφέρει ο γάλλος ευρωβουλευτής.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Η προσβλητική στάση του Τούρκου Προέδρου κατά του προέδρου Μακρόν έχει προκαλέσει μπαράζ ευρωπαϊκών αντιδράσεων και έρχεται σε συνέχεια των τουρκικών προκλήσεων στην Αν.Μεσόγειο. Πότε θα καταλάβει η Ευρώπη ότι δεν μπορεί να αγνοεί το «πρόβλημα Ερντογάν»;
Φοβάμαι ότι στην Ευρώπη υπάρχει μεγάλη έλλειψη θάρρους και συνειδητοποίησης της σημασίας αυτής της πρόκλησης. Πρόσφατα βρέθηκα στην Ελλάδα καθώς ήθελα να συνεισφέρω στην ευαισθητοποίηση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης για το τι συμβαίνει μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Ήθελα να δείξω ότι δεν πρόκειται για ένα περιφερειακό πρόβλημα, ότι δεν αφορά τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας.
Και τώρα το βλέπουμε πεντακάθαρα. Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό. Και το βλέπουμε με την συμπεριφορά του Ερντογάν κατά του Γάλλου Προέδρου. Θα συμπεριφερθεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο απέναντι σε όποια χώρα θελήσει να αρνηθεί την στρατηγική αποσταθεροποίησης που προωθεί. Για αυτό το λόγο πρέπει να είμαστε δυνατοί και ενωμένοι, μόνο με θάρρος και ηρεμία θα μπορέσουμε να σταματήσουμε τις κινήσεις του. Όσο συνεχίζουμε να σιωπούμε, αυτός θα συνεχίζει και θα πιέζει, θα πιέζει και θα πιέζει, μέχρι να να κερδίσει όσα περισσότερα μπορεί.
- Τι παραπάνω επομένως χρειάζεται να δει η Ευρώπη για να λάβει μέτρα κατά του Ερντογάν;
Ο καθένας βλέπει τι πραγματικά συμβαίνει, αλλά υπάρχει η αντίληψη ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να ηρεμήσουμε την κατάσταση και να πετύχουμε μια λύση μέσω του κατευνασμού, χωρίς να απαντάμε στις τουρκικές προκλήσεις.
- Συμφωνείτε με αυτή την στάση;
Όχι φυσικά. Πιστεύω ότι κάνουμε ένα τεράστιο λάθος. Πιστεύω ότι κάνουμε ένα ηθικό λάθος, όπως η προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συνεχίζει την συζήτηση γύρω από διαδικασίες, όπως η τελωνειακή σύνδεση με την Τουρκία. Αδιανόητο, αποτελεί δημόσια προσβολή. Συνιστά πρόκληση η ΕΕ να έχει αυτή στάση απέναντι σε μια χώρα που προσβάλει ευρωπαίους ηγέτες, παραβιάζει ευρωπαϊκά κυριαρχικά δικαιώματα, απειλεί την εδαφική ακεραιότητα δύο χωρών-μελών, δηλαδή της Ελλάδας και της Κύπρου.
Για ποια ΕΕ μιλάμε όταν αρνούμαστε τα μέλη της απέναντι σε τέτοιες απειλές ; Εδώ μιλάμε για μεγάλο ηθικό σφάλμα. Δεν μπορούμε στην Ευρώπη να επικαλούμαστε συνεχώς για το κράτος δικαίου, αλλά να αγνοούμε ότι ο Ερντογάν επιχειρεί να επιβάλει την ανωτερότητα της ισχύος απέναντι στον νόμο. Αλλά δεν πρόκειται μόνο για ηθικό λάθος. Πρόκειται για μεγάλο πολιτικό σφάλμα, για σφάλμα τακτικής γιατί δεν μπορείς να σταματήσεις την στρατηγική αποσταθεροποίησης μιας χώρας αν δεν αντιπαρατάξεις δύναμη. Δεν μπορείς να έχεις ειρήνη αν δεν δείξεις πυγμή.
- Μιλήσατε για την τακτική του κατευνασμού και για ένα μεγάλο πολιτικό σφάλμα. Ποια η γνώμη σας για την μέχρι τώρα στάση της Γερμανίας απέναντι στον Ερντογάν;
Δεν είναι μόνο σφάλμα των Γερμανών. Είναι σφάλμα συνολικά της Ευρώπης. Και δεν ακούω τόσους πολλούς ευρωπαίους ηγέτες να μιλούν δυνατά για την Τουρκία. Φυσικά και η Γερμανία έχει μια ιδιαίτερη σχέση με την Τουρκία. Λυπάμαι που το λέω αλλά βλέπω την Γερμανία να αντιμετωπίζει την κατάσταση με μια προφανή προκατάληψη. Βλέπω φυσικά γερμανούς συναδέλφους μου, όπως ο Μάνφρεντ Βέμπερ, τον επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, να έχει πολύ σαφείς και καθαρές απόψεις.
Δηλαδή ότι πρέπει άμεσα να τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις της ΕΕ με την Τουρκία και ότι πρέπει να της επιβληθούν κυρώσεις. Υποστηρίζω απόλυτα αυτές τις θέσεις. Είναι ένα σαφές μήνυμα ότι πέραν από τα συμφέροντα υπάρχει μια πολιτική συζήτηση που πρέπει να κάνουμε στην Ευρώπη, αλλά δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν δείχνουμε έτοιμοι να κάνουμε.
- Παρ’ όλα αυτά φαίνεται ότι για μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες προέχουν τα οικονομικά τους συμφέροντα στην Τουρκία…
Είναι εντελώς εσφαλμένη η αντίληψη όσων ποντάρουν στην ανάπτυξη της οικονομίας όταν υπάρχει πολιτική αστάθεια.
Αν δεν σταματήσουμε την συμπεριφορά του Ερντογάν, ποιος εγγυάται ότι αύριο θα σεβαστεί τις ευρωπαϊκές επενδύσεις στην Τουρκία; Αύριο θα μπορούσε να κάνει ό,τι επιθυμεί. Επομένως πρέπει να δείξουμε ότι ξέρουμε να υποστηρίζουμε τα συμφέροντά μας όταν αυτά κινδυνεύουν. Και αυτό ξεκινά με την ανάγκη να μιλήσουμε για κυρώσεις εδώ και τώρα. Υποστηρίζω πολύ στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος ζητά την ενεργοποίηση των κυρώσεων.
- Πόσο πιθανό είναι να δούμε στο σύντομο μέλλον μέτρα και κυρώσεις κατά της Τουρκίας, μετά και από το χθεσινό αίτημα της Γαλλίας;
Η αίσθησή μου είναι ότι κάτι έχει αρχίζει να αλλάζει. Ελπίζω οι συνάδελφοί στο Ευρωκοινοβούλιο, οι ευρωπαίοι ηγέτες και οι κυβερνήσεις θα συνειδητοποιήσουν επιτέλους ποιο είναι το διακύβευμα.
-Λειτουργούν θα λέγατε καταλυτικά προς αυτή την κατεύθυνση οι προσβολές Ερντογάν προς τον Εμ.Μακρόν;
Ένιωσα την ίδια αίσθηση ότα συζητούσαμε πρόσφατα για την επιθετική δράση του ερευνητικού σκάφους Oruc Reis το οποίο βρίσκεται τόσο καιρό στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Αυτό που πρέπει να γίνει πλέον είναι να περάσουμε στην δράση.
Δεν αρκεί να λέμε ότι υποστηρίζουμε την Ελλάδα. Χρειάζεται να φτάσουμε σε εκείνο το σημείο όπου θα αναγκάσουμε τον Ερντογάν να υποχωρήσει. Και αυτό ήταν ακριβώς που έλλειψε από την τελευταία συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν τόλμησε καν να αναφέρει την λέξη κυρώσεις. Ενώ στην περίπτωση της Λευκορωσίας υποβάλλαμε πολύ γρήγορα κυρώσεις εναντίον 40 προσώπων γύρω από το Λουκασένκο. Αλλά η Λευκορωσία δεν επιδιώκει να εισβάλει σε χώρα-μέλος της ΕΕ, δεν επιχειρεί να διαιρέσει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες χρησιμοποιώντας τον θρησκευτικό μανδύα, ούτε να προκαλέσει εμφύλιες διενέξεις, όπως ο Ερντογάν.
Πως είναι δυνατόν να δείχνουμε πυγμή απέναντι στον Λουκασένκο, αλλά όχι απέναντι στον Ερντογάν; Σέβεται και καταλαβαίνει μόνο την πυγμή. Και δεν μπορούμε να σταματήσουμε την βία παρά μόνο με μια καθαρή, ήρεμη και αποφασιστική επίδειξη πυγμή, που σημαίνει επιβάλλοντας κυρώσεις και στοχεύοντας τον κ. Ερντογάν και το περιβάλλον του. Αυτό πρέπει να κάνει η ΕΕ άμεσα. Αν το κάνουμε δεν θα έχουμε τίποτα να φοβηθούμε από εδώ και πέρα. Η τουρκική οικονομία είναι πολύ αδύνατη, ο Ερντογάν δέχεται κριτική μέσα στην ίδια του την χώρα και είναι δυνατός επειδή εμείς σιωπούμε. Αν πάψουμε να σιωπούμε, θα κάνει πίσω.
Οφείλουμε να το κάνουμε και για να υποστηρίξουμε δύο χώρες-μέλη της ΕΕ. Η Ελλάδα έχει περάσει πολλά την τελευταία δεκαετία και στα μάτια πολλών Ελλήνων η Ευρώπη ήταν το συνώνυμο της επιβολής λιτότητας, των μέτρων και των μνημονίων. Αν δεν είναι τώρα μια ευκαιρία για να δείξει η Ευρώπη στους Έλληνες αλληλεγγύη στην πράξη, τότε πότε θα είναι;
*Ο Φρανσουά-Ξαβιέ Μπελαμί, επικεφαλής των ευρωβουλευτών του γαλλικού Συντηρητικού Κόμματος (Les Republicains)
