Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Υπάρχει μια κατηγορία φερέλπιδων βουλευτών που αποτελείται από επώνυμους, δημοσιογράφους κυρίως αλλά και περσόνες που έγιναν γνωστές μέσω των σόσιαλ μήντια, που εισέβαλαν στην πολιτική προκλητικά.
Μέσα από τα μικρόφωνα, τις κάμερες, τα σάιτ τους, τις σελίδες τους στο φέισμπουκ παρεμβαίνουν στη δημόσια σφαίρα για να σχολιάσουν τα πράγματα με διακριτά υψηλούς τόνους, υστερικά θα έλεγε κανείς. Το μόνο που παράγουν είναι αντισύριζα υστερία, ύβρεις άλλοτε κακότεχνες και άλλοτε καλλιεπείς, ανάλογα με το ταλέντο και τις ικανότητες του καθενός, τσακώνονται στο τουίτερ με συριζοτρόλ ή επώνυμους κυβερνητικούς και δημιουργούν κάθε τρεις και λίγο θέμα με εμπρηστικές, κενές πολιτικού νοήματος, δηλώσεις τους.
Όχι σπάνια, καβάλα στο καλάμι, φτάνουν στο σημείο να διεμβολίζουν την ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας με την οποία φιλοδοξούν να πολιτευθούν με αποτέλεσμα την ώρα που η αντιπολίτευση προσπαθεί να περάσει στον κύκλο της ενημέρωσης και της κοινής γνώμης τη θετική της ατζέντα, τα Μέσα να ασχολούνται με την τελευταία προκλητική δήλωση του τάδε ή του δείνα.
Τρώνε από τα έτοιμα αυτοί οι κύριοι. Με όχημα την επωνυμία τους και να κανάλια επικοινωνίας που διαθέτουν διαγκωνίζονται στο ποιος θα ροκανίσει αποτελεσματικότερα την πίτα των παραδοσιακών ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας. Και οι επειδή οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι είναι και οι πιο συντηρητικοί ζούμε καθημερινά αυτό το φεστιβάλ γελοιότητας όπου όλοι αυτοί οι τύποι πλειοδοτούν σε ό,τι πιο ακροδεξιό, ειδεχθές ή απλώς γελοίο κυκλοφορεί για να γίνουν αρεστοί σε αυτούς τους ψηφοφόρους.
Δεν τους χρειάζεται όλους αυτούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Είναι φύρες. Δεν φέρνουν ούτε μια νέα ψήφο ενώ λειτουργούν αποτρεπτικά στο να προσέλθουν στη Νέα Δημοκρατία νέοι ψηφοφόροι και η Νέα Δημοκρατία χρειάζεται πολλούς νέους ψηφοφόρους.
Γράφαμε μόλις χθες πόσο ανεπεξέργαστο πολιτικά είναι το αυτοπροσδιοριζόμενο ως Κέντρο που το πολιτικό του στίγμα εξαντλείται στο ύφος. Επί της ουσίας, το ίδιο φαινόμενο σχολιάζουμε σήμερα. Τους απρόθυμους να εργαστούν, να βγουν στο δρόμο, στους μαζικούς χώρους και να διεκδικήσουν την ψήφο των πολιτών. Πρόκειται για την άλλη όψη του ιδίου νομίσματος. Γι'' αυτούς που δεν θέλουν να ιδρώσουν τη φανέλα μόνο έχουν ράψει από τώρα το κουστουμάκι και περιμένουν να κατακτήσουν εύκολα και χωρίς κόπο την έδρα.
Δεν θα βαρεθούμε να το επισημαίνουμε: οι ψήφοι κερδίζονται, δεν χαρίζονται. Να ξαναδούν στη Νέα Δημοκρατία όλες αυτές τις "φύρες". Επώνυμες και άγνωστες.
