Διαβάζουμε ότι η Microsoft εξαγόρασε την εταιρεία ανάπτυξης videogames, Activision Blizzard, έναντι $68,7 δισ. για να μπει στο χώρο του Metaverse, ότι η Coca Cola ετοιμάζεται να λανσάρει ψηφιακά προϊόντα στον εικονικό ψηφιακό κόσμο της Decentraland, ότι ο αμερικανός τραγουδιστής Σνουπ Ντογκ αγόρασε ψηφιακά οικόπεδα στο Sandbox και ότι τα Νησιά Barbados, αποκτούν ψηφιακή πρεσβεία στην Decentraland. Έχουμε τρελαθεί εντελώς;
Τι είναι αυτό το παράλληλο ψηφιακό σύμπαν; Τι είναι αυτός ο καινούριος απίστευτος ψηφιακός κόσμος ο οποίος αντιγράφει την πραγματικότητα; Τι είναι αυτά τα τρελά λεφτά, που επενδύονται, όχι σε πραγματικές αξίες, αλλά σε κάτι μικρά «πιξελάκια» στο διαδίκτυο; Πώς είναι δυνατόν ένα «ψηφιακό οικόπεδο» στο εικονικό περιβάλλον της Decentraland να πωλείται προς $2,5 εκατ.; Ποιοι είναι όλοι αυτοί, που προσφέρουν «γην και ύδωρ» για να εισβάλουν επιχειρηματικά πρώτοι, σε αυτό το νέο ψηφιακό οικοσύστημα;
Όμως πριν απαντήσουμε με απαξιωτικό τρόπο και πούμε το γνωστό «έλα μωρέ, απάτη είναι», ίσως θα πρέπει να αναλογιστούμε, ότι για να επενδύουν μεγάλοι επιχειρηματικοί κολοσσοί όπως είναι η Facebook, η Microsoft, η Google και η Coca Cola σημαντικότατα ποσά σε αυτόν τον διαφορετικό κόσμο, σημαίνει ότι διακρίνουν κάτι, που θα τους αποφέρει κέρδη.
Και ήδη υπάρχουν εταιρείες που αποκομίζουν κέρδη. Όπως για παράδειγμα η εταιρεία Republic Realm, που είχε αγοράσει 100 ψηφιακά νησιά προς $15.000 το ένα, στο Sandbox και τα οποία μεταπώλησε σε άλλους ενδιαφερόμενους σε τιμές γύρω από τα $300.000 το καθένα. Όσο δηλαδή έχει ένα πραγματικό μέσο σπίτι κατασκευασμένο από τσιμέντο, τούβλα, ξύλο και λοιπά κατασκευαστικά υλικά, στις ΗΠΑ.
Τι είναι λοιπόν αυτό το Metaverse, που σαν όρος στα ελληνικά ερμηνεύεται σαν μετασύμπαν;
Είναι το σημείο που τέμνονται τεχνολογικά, λειτουργικά αλλά και φιλοσοφικά δύο μεγάλες ιδέες, αλλά και εφαρμογές. Η εφαρμογή της εικονικής πραγματικότητας και η εφαρμογή της εναλλακτικής ψηφιακής ζωής.
Η εικονική πραγματικότητα, ή όπως διεθνώς λέγεται virtual reality, είναι η προσομοίωση ενός πραγματικού ή και φανταστικού περιβάλλοντος από έναν υπολογιστή.
Η εικονική πραγματικότητα χρησιμοποιείται ευρέως σήμερα από την ιατρική επιστήμη, τη στρατιωτική εκπαίδευση, αλλά και την ψυχαγωγία. Ο εκπαιδευόμενος έχει την αίσθηση ότι συμμετέχει σε ένα περιβάλλον που μπορεί να είναι μια αίθουσα εγχειρήσεων ή το πιλοτήριο ενός αεροπλάνου. Οι φοιτητές ιστορίας μπορούν να παρακολουθήσουν «ζωντανά» τη μάχη των Αρδενών, οι αρχιτέκτονες το κτίσιμο του Παρθενώνα και οι μηχανικοί περιβάλλοντος ένα ναυάγιο από το οποίο με τη βοήθεια ρομποτικών βραχιόνων πρέπει να αποτρέψουν τη μόλυνση της θάλασσας. Αλλά και το παιδί που ψυχαγωγείται, μπορεί να εξερευνά ιστορικές εποχές, πολιτισμούς, κανόνες της φυσικής, εικαστικές τέχνες, να ανακαλύπτει πτυχές που διαφεύγουν των κλασσικών μοντέλων εκπαίδευσης και να «μεταφέρεται» από το σπίτι του σε μια έκθεση ζωγραφικής στη Νέα Υόρκη ή σε μια συναυλία του αγαπημένου του συγκροτήματος στο Γκλαστονμπέρι.
Η εναλλακτική ψηφιακή ζωή είναι κάτι περισσότερο από αυτήν που έχουμε γνωρίσει λίγο-πολύ όλοι εμείς που συμμετέχουμε στα ψηφιακά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μέσω του ψηφιακού μας προφίλ, αλληλεπιδρούμε με άτομα που δεν γνωρίζαμε αλλά στην πορεία γνωρίσαμε στα κοινωνικά δίκτυα.
Η εναλλακτική ψηφιακή ζωή δίνει τη δυνατότητα στους χρήστες να αποκτήσουν ψηφιακή υπόσταση. Να αποκτήσουν «ζωντανή» ψηφιακή παρουσία. Και πώς επιτυγχάνεται αυτό; Ο χρήστης «ζει ψηφιακά», μέσω ενός ψηφιακού σώματος, ενός ψηφιακού χαρακτήρα που ο ίδιος επιλέγει, ο οποίος ονομάζεται avatar. Μέσω αυτού του νέου ψηφιακού του εαυτού, του avatar, αποκτά μια συνεχή επαφή και αλληλεπίδραση με άλλους χρήστες. Έτσι ώστε στο τέλος, το “physical”, δηλαδή η φυσική παρουσία να απορροφάται από το “digital”, δηλαδή την ψηφιακή εικονική παρουσία.
Και αυτή η «ψηφιακή παρουσία», θα ζει μια δεύτερη ζωή μέσα στο μετασύμπαν. Θα πρέπει να αποκτήσει στέγη, να αποκτήσει ρούχα, να αποκτήσει αυτοκίνητο και άλλα ψηφιακά καταναλωτικά αγαθά. Θα πληρώνει για να παρακολουθεί, μέσω του avatar που έχει δημιουργήσει, συναυλίες, θα πληρώνει για να κάνει ταξίδια. Και φυσικά αυτές οι πληρωμές θα γίνονται έξω από τα κλασσικά κανάλια συναλλαγών, μέσω κρυπτονομισμάτων.
Αυτή η συγχώνευση ανάμεσα στον φυσικό και τον ψηφιακό εικονικό κόσμο, ίσως να μας ξενίζει και ίσως να μας φαίνεται μακρινή. Ωστόσο σήμερα στήνεται το υπόβαθρό της. Σχεδιάζονται οι υποδομές αυτού του νέου εικονικού οικοσυστήματος, που σε λίγο θα αρχίσει να υποδέχεται τους χρήστες του. Και αυτοί οι ψηφιακοί χρήστες θα υποστούν και το κόστος της συμμετοχής τους σε αυτόν τον ψηφιακό κόσμο. Ένα κόστος που δεν είναι “one off”, δηλαδή «μια κι έξω».
Διότι η συμμετοχή στο metaverse δεν γίνεται μέσω εισιτηρίου, που πληρώνει ο χρήστης για την είσοδό του. Η συμμετοχή του στο μετασύμπαν, είναι διαρκής και απαιτεί την καταβολή «χρημάτων». Διότι η συμμετοχή στο metaverse, είναι ουσιαστικά η μεταφορά της φυσικής ζωής και των φυσικών βιωμάτων, σε έναν ψηφιακό κόσμο. Πιθανόν το metaverse να επιτρέπει στους χρήστες του, να προσφέρουν εργασία και να αποκτούν εισόδημα.
Είναι άραγε αυτό κάτι που θα συμβεί σύντομα;
Δεν το γνωρίζουμε. Η ταχύτητα των σχετικών ψηφιακών και τεχνολογικών εξελίξεων έχει αποκτήσει εκθετικούς ρυθμούς. Τα κεφάλαια που δαπανώνται για την ανάπτυξή του, είναι της τάξεως των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Είναι όμως σίγουρο ότι το μετασύμπαν θα απορροφήσει ένα μεγάλο τμήμα της φυσικής κοινωνικής ζωής των πολιτών και θα υποκαταστήσει αρκετές πτυχές των φυσικών ανθρωπίνων δραστηριοτήτων.
Σύμφωνα με τους επενδυτές, η εικονική πραγματικότητα και εναλλακτική ψηφιακή ζωή του metaverse θα οδηγήσουν σε έσοδα της τάξεως πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Μικρά δείγματα από τι θα είναι το metaverse μπορεί κανείς να συναντήσει σήμερα σε παιχνίδια video όπως είναι το Second Life ή το Fortnite. Και όλοι θυμόμαστε το παιχνίδι με το ψηφιακό κυνήγι των Pokemon στις γειτονιές μας, πριν από λίγα χρόνια.
