Δυστυχώς δεν είναι μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ που διαγκωνίζεται με τον κακό αντιπολιτευτικό εαυτό του, στον μιζεραμπιλισμό, στο μηδενισμό κάθε βήματος και κάθε προσπάθειας που γίνεται για να βγούμε από το βάλτο της πανδημίας.
Είναι το σύνολο των κομμάτων της αντιπολίτευσης και των αρχηγών τους που συμπεριφέρονται σαν να νοιώθουν ότι τους ξεγλιστράει από τα χέρια η ευκαιρία.
Να στριμώξουν ακόμη περισσότερο την ήδη από την πραγματικότητα στριμωγμένη κυβέρνηση.
Σαν να ακούγεται στα κομματικά επιτελεία ένα διαρκές «τιτ τακ, τικ τακ » που τους υπαγορεύει να επιδίδονται σε μια διαρκή και τυφλή σύγκρουση πριν το καμπανάκι ηχήσει
Μόνον που η εικόνα από το «ρινγκ» της ελληνικής πολιτικής σκηνής έχει στοιχεία παρωδίας. Ο επιτιθέμενος μποξέρ σκορπάει δεξιά και αριστερά γροθιές στον αέρα περιστρεφόμενος γύρω από τον εαυτό του ενώ ο αντίπαλός του σηκώνεται από τα σκοινιά και του καταφέρνει ένα πληθωρικότατο κροσέ!
Γροθιές στον αέρα, η κριτική της αντιπολίτευσης για τα self tests σε μαθητές και καθηγητές που ανταποκρίθηκαν με τρόπο θετικό όχι γιατί πάνε την κυβέρνηση αλλά γιατί καταλαβαίνουν ότι δεν πάει άλλο η μη κανονικότητα της πανδημίας και η ψευδοαντίσταση σε βάρος του εαυτού μας.
Κυβερνητικό «κροσέ» από την άλλη η κατάθεση του σχεδίου νόμου που θα οδηγήσει - αν και εφόσον- στην άρση όλων των περιορισμών του προηγούμενου νόμου και δίνει δικαίωμα ψήφου από τον τόπο κατοικίας τους σε όλους τους απόδημους με μόνη προϋπόθεση την εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους!
‘Ήταν τα…λόγια του αέρα της κ. Θεοδώρας Τζάκρη στην ομογενειακή εφημερίδα «Εθνικός Κήρυκας» που έδωσαν στην κυβέρνηση και τον υπουργό Εσωτερικών Μάκη Βορίδη την ευκαιρία να βγάλει από το συρτάρι την τροπολογία που ήταν έτοιμη από καιρό. Και να ρίξει το γάντι μαζί με τη γροθιά στον ανυποψίαστο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει «ούτε μια στο εκατομμύριο» ο ΣΥΡΙΖΑ για δεύτερη φορά να συρθεί να ψηφίσει κάτι που θα φέρει στις κάλπες - χωρίς κόφτες - χιλιάδες Έλληνες που ως πολίτες και εργαζόμενοι του κόσμου έχουν τελειώσει με τα ψευτοδιλήμματα της μικρής πατρίδας για το τι είναι «προοδευτικό» και τι «συντηρητικό».
Αλλά και στο τέλος αυτού του γύρου αντιπαράθεσης, μάλλον θα αποδειχθεί ότι γροθιές και λόγια στον αέρα δεν εμπνέουν ούτε σιγουριά, ούτε αυτοπεποίθηση.
