Περιφερειακά Πιστωτικά Ιδρύματα! Μην έχοντας τράπεζες στο κέντρο των Αθηνών, ο σοσιαλισμός αναλαμβάνει να δώσει λύση με τις περιφερειακές τράπεζες. Κάθε πόλη και μία τράπεζα, κάθε χωριό και ένα υποκατάστημα. Διότι «λεφτά υπάρχουν»! Και μάλιστα ανατέθηκε και σχετική μελέτη σκοπιμότητας για την ανάπτυξη του εν λόγω δικτύου στην βάση (στην βάση λέγω) των στρατηγικών (των στρατηγικών επαναλαμβάνω) επιλογών του υπουργείου. Γυναίκα, το δίκαννο!
Είναι γνωστό σε όλους ότι αν η διεθνής αντίδραση, τα γνωστά εβραιομασονικά δίκτυα του παγκόσμιου καπιταλισμού, δεν είχαν πολεμήσει με σφοδρότητα τον Alexis και δεν τον είχαν εξαναγκάσει στην kolotouba, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε σώσει τη ανθρωπότητα. Η Ευρώπη θα ήταν σήμερα γεμάτη με παράλληλα συστήματα πληρωμών. Η ατμομηχανή της Οικονομίας θα δούλευε ασταμάτητα, παίρνοντας ενέργεια από την αστείρευτη πηγή των αέναων ομολόγων. Ο Γιάννης Βαρουφάκης, ο Γιάννης με το ένα «ν» δικαιώνεται, καθώς το Facebook, αυτός ο παγκόσμιος Κολοσσός του επιχειρηματικού κόσμου, αντιγράφει και εφαρμόζει πλήρως τις ιδέες του, κατά πως υποστηρίζει ο πρωτοπόρος Γιάννης. Ο Γιάννης Δραγασάκης, ο Γιάννης με τα δύο «ν» θέλει κι αυτός να αφήσει το μοναδικό του στίγμα στην παγκόσμια οικονομική σκέψη. Και αναθέτει την μελέτη για τα περιφερειακά πιστωτικά ιδρύματα, η οποία, μάλιστα, θα είναι έτοιμη μέχρι το τέλος Ιουλίου.
Να πρόκειται, άραγε, για την βαριά παρακαταθήκη που δίνει ο Γιάννης στην επόμενη κυβέρνηση; Είναι σαφή τα μηνύματα που στέλνει στην κοινωνία ο Γιάννης Δραγασάκης, ο επονομαζόμενος και σοβαρός: Λεφτά υπάρχουν για μελέτες που ο επόμενος υπουργός θα πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων. Πολύ απλά διότι πριν από την αναγκαιότητα των περιφερειακών πιστωτικών ιδρυμάτων θα πρέπει να ανακαλύψουμε τρόπους για να επιβιώσουν οι συστημικές τράπεζες. Ένα ακόμη μήνυμα είναι ότι η σημερινή κατάσταση της Οικονομίας δεν είναι τυχαία κι ότι ο Γιάννης με το ένα «ν» δεν ήταν το «ατύχημα», αλλά, απλά, ένας απ' αυτούς. Εκτός από τον Γιάννη με το ένα «ν» υπήρχε ο Αλέκος που πέταξε την ιδέα για το «ντου» στο νομισματοκοπείο, ο Παναγιώτης που πήρε την ευθύνη πάνω του για μια πρόταση που θα ήθελε να κάνει αλλά που τον πρόλαβε και την έκανε ο Αλέκος και ο Γιάννης Δραγασάκης, ο Γιάννης με τα δύο «ν» που ακόμη δεν φαίνεται να έχει καταλάβει ακόμη τι ακριβώς έχει συμβεί. Και βασιλιάς όλων ο Αλέξης ο Τσίπρας ο αναμάρτητος, ο γεφυροποιός, ο σοσιαλδημοκράτης, που απλά … προήδρευε!
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε πρόγραμμα. Ή καλύτερα είχε ένα και μόνο σχέδιο: Να μας βγάλει από το ευρώ. Άγιο είχαμε και την γλιτώσαμε! Το πληρώσαμε λίγο παραπάνω, αλλά συμβαίνουν κι αυτά. Ίσως έτσι μάθουμε όλοι ότι η ψήφος είναι μία σοβαρή υπόθεση και ότι αν την παίρνουμε στο χαβαλέ αυτό έχει τελικά κόστος.
Το χειρότερο όλων είναι ότι οι Γιάννηδες πήραν καλές ιδέες και τις σκότωσαν. Αφού πρώτα τις κακοποίησαν και τις ξεφτίλισαν. Και το χειρότερο όλων είναι ότι ακόμη και σήμερα πιστεύουν στην μοναδική τους αυθεντία. Ο ένας, αυτός με το ένα «ν» θα διεκδικήσει την είσοδό του στην Βουλή. Και ο άλλος, με τα δύο «ν» ψάχνει στο τέλος της διακυβέρνησής του την σωτηρία στις τοπικές τράπεζες. Δεν τους συγχωρούμε. Επειδή ακριβώς είναι αμετανόητοι!
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
