Όσοι έχουν διαβάσει ή έχουν παρακολουθήσει την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου «Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος», που είναι το πρώτο από τα επτά βιβλία της επιτυχημένης και δημοφιλούς σειράς μυθιστορημάτων της βρετανίδας συγγραφέως Τζόαν Κ. Ρόουλινγκ, θυμούνται τον μαγικό μανδύα του μαθητή της σχολής για Ξόρκια και Μαγείες, του Χόγκουαρτς.
Με τον μαγικό μανδύα του Χάρι Πότερ που τα κάνει όλα αόρατα μοιάζει ο μανδύας της πολιτικής κάλυψης που προσφέρει ο Σύριζα, στην προσπάθεια του να αποκομίσει πολιτικά οφέλη από κάθε πλευρά και από κάθε γεγονός. Σαν άλλος Χάρι Πότερ βάζει κάτω από το μανδύα του τα πιο αντιφατικά στοιχεία, τις πιο αναχρονιστικές απόψεις, τις πιο κραυγαλέες αντιδράσεις, με σκοπό να αποκομίσει πολιτικές υπεραξίες και να αυξήσει το πολιτικό του κεφάλαιο.
Τον Δεκέμβριο του 2008 είχε προσφέρει πολιτική κάλυψη στις καταστροφές και στις λεηλασίες στο κέντρο των Αθηνών, από «τη νέα γενιά που ζούσε το δικό της Πολυτεχνείο», υπενθυμίζοντας ότι «η ιστορία της Ελλάδας γράφεται από τα κινήματα νέων και από νέους νεκρούς».
Την εποχή των αγανακτισμένων είχε δώσει πολιτική κάλυψη σε κάθε αντισυστημική εκδήλωση, σε κάθε βραδινή «συντακτική συνέλευση» που ελάμβανε χώρα στην κάτω πλατεία Συντάγματος, σε κάθε τραπεζάκι που προσέφερε βήμα σε κάθε διαταραγμένο, σε κάθε μούντζα, σε κάθε κρεμάλα και σε κάθε προσπάθεια απαξίωσης της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Σαν κυβέρνηση, ο Σύριζα είχε στοιβάξει κάτω από την ομπρέλα του, προφέροντας πολιτική κάλυψη, κάθε ολοκληρωτική, αντιδραστική σκοταδιστική, ψεκασμένη, εθνικιστική και αντισυστημική κίνηση της ακροδεξιάς, μαζί με κάθε σταλινική, αντιδυτική, αντιευρωπαϊκή, αντισημιτική και αριστερίστικη τάση.
Σαν κυβέρνηση είχε δώσει ακόμα πολιτική κάλυψη στην αγραμματοσύνη, στην ανικανότητα, στην αποκαθήλωση της γνώσης, στην απαξίωση των θεμελίων της κοινωνίας, στην προσβολή του αξιακού συστήματος και στον βιασμό της απλής και καθημερινής λογικής.
Και σαν αντιπολίτευση, αφού έδωσε πολιτική κάλυψη σε κάθε κίνημα εναντίωσης στην απάντηση που έδωσε η χώρα μας στον Έβρο, σε κάθε συλλογικότητα που αντέδρασε στα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση κατά της πανδημίας, σε κάθε δικαιωματιστή που έχανε δήθεν τα δικαιώματα του και σε κάθε επίθεση του Ρουβίκωνα δεξιά και αριστερά, δίνει σήμερα πολιτική κάλυψη και στήριξη στον δολοφόνο της 17Ν και στους 10.000 διαδηλωτές που καθημερινά επιχειρούν να μετατρέψουν την Αθήνα σε πεδίο των επαναστατικών τους ονειρώξεων.
Ταυτόχρονα, δίνει πολιτική κάλυψη στα απορυθμισμένα ηγετικά στελέχη του, που καθηλωμένα στην επαναστατική τους νιότη προσβάλουν τη δημοκρατία, φτύνοντας την κοινωνία στο πρόσωπο. Δίνει πολιτική κάλυψη στον διχαστικό λόγο, στον απειλητικό λόγο, στην οξύτητα, στην άρνηση, στον μηδενισμό και στον αντισυστημισμό.
Και τελικά τι μένει; Τι είναι σε αυτή τη φάση ο Σύριζα; Είναι ένας φορέας που γεννά πολιτική; Είναι ένας φορέας που έχει κάτι να προτείνει; Όχι. Είναι ένας κούφιος πολιτικός μανδύας, χωρίς περιεχόμενο, που αντλεί τη δύναμη του από την κάλυψη που προσφέρει σε αυτό το αντιδραστικό συνονθύλευμα, που βρίσκεται σε έξαρση τον τελευταίο καιρό, προσπαθώντας να τραβήξει χειρόφρενο στην πορεία της χώρας προς τα εμπρός. Είναι ο πολιτικός βραχίονας και προστάτης των μελανέρυθρων ταγμάτων που ονειρεύονται έναν ακόμα γύρο βίας και ανομίας.
