Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου*
Σύμφωνα με αξίωμα της πολιτικής επικοινωνίας, τις εκλογές τις κερδίζει αυτός που καταφέρνει να θέσει τα σωστά διλήμματα.
Είναι αυτό που είχαμε επισημάνει εδώ στο Liberal, στο σημείωμα της 23ης Δεκεμβρίου, αμέσως μετά τον α' γύρο των εσωκομματικών εκλογών της Νέας Δημοκρατίας:
«Αυτό που θα αντιπαρατεθεί στον β' γύρο είναι ο τρόπος που η Αντιπολίτευση θα τοποθετηθεί απέναντι στο αίτημα για την ανανέωση της και την άρθρωση πειστικής κυβερνητικής αντιπρότασης».
Ποιοι ήταν λοιπόν οι παράγοντες που επέτρεψαν στον Κυριάκο Μητσοτάκη να διατυπώσει εκείνος τα διλήμματα και να κερδίσει τις εκλογές;
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση πρέπει να αναζητηθεί σε δύο επίπεδα: αυτό των οπαδών της Νέας Δημοκρατίας (ως τέτοιους, στις έρευνες κοινής γνώμης ορίσαμε αυτούς που τον Σεπτέμβριο ψήφισαν το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης) κι αυτό του ευρύτερου εκλογικού σώματος που έφερε στις κάλπες η ανοιχτή εκλογική διαδικασία.
Όσον αφορά τους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας:
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και όσοι τον υποστήριξαν απέτυχαν να ερμηνεύσουν σωστά το αίτημα για ενότητα του κόμματος. Οι πολίτες ζήτησαν μια Νέα Δημοκρατία ενωμένη για να σταθεί απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και όχι δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα. Το ενδεχόμενο ο επόμενος πρόεδρος της ΝΔ να συναινεί στα κυβερνητικά σχέδια σε συνδυασμό με τις φήμες για “υπόγεια επικοινωνία” του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή με το Μέγαρο Μαξίμου συνέβαλλαν στον να εμπεδωθεί ένα αίσθημα σκεπτικισμού απέναντι στην υποψηφιότητα Μεϊμαράκη.
Αλλά και ο ίδιος ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης που υποτίθεται ότι ευαγγελιζόταν την ενότητα, τις τελευταίες εβδομάδες αντιπαρατέθηκε δημοσίως και μάλιστα με τρόπο οξύ με μεσαία στελέχη του κομματικού μηχανισμού, γεγονός που τελικά προκάλεσε συζήτηση για το πώς αντιλαμβανόταν την ενότητα του κόμματος.
Για τους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας και ειδικά για τα κομματικά στελέχη μέτρησε πολύ και η δυνατότητα του επόμενου προέδρου να κερδίσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ομάδα του κ. Μεϊμαράκη αν και επικαλούνταν το περίφημο DNA της παράταξης έδειξε να ξεχνάει ότι η ΝΔ ιδρύθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ως κόμμα ευρύτερων συγκλίσεων και όχι αποκλεισμών και σε αυτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδειξε ότι μπορεί να φέρει στις κάλπες πολίτες που δεν εντάσσονται κομματικά στη Νέα Δημοκρατία.
Τέλος, όσο και να αφορούσαν ένα κομματικό θώκο, οι εσωκομματικές εκλογές είναι μια βαθιά πολιτική διαδικασία και οι συγκεκριμένες αφορούσαν πρωτίστως την ταυτότητα του κόμματος. Το «λίγο απ' όλα» του Βαγγέλη Μεϊμαράκη δεν κατάφερε να δημιουργήσει ένα κλίμα υπέρ του ειδικά όταν βρέθηκε να έχει απέναντί του έναν υποψήφιο που πήρε καθαρές και απολύτως συγκεκριμένες θέσεις σε όλα τα γενικά και ειδικά πολιτικά ζητήματα.
Όσον αφορά το ευρύτερο, μη κομματικό κομμάτι του πληθυσμού που έλαβε μέρος στη διαδικασία:
Μέτρησε πολύ ο τρόπος που διεξήγαγε τον αγώνα του ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Έδειξε επαγγελματισμό, σχεδιασμό, προγραμματισμό, ανάλυση και πειθαρχία. Αυτό μαζί με την κατίσχυσή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λειτούργησαν ως πειστήρια ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που όχι μόνο γνωρίζει τί σημαίνει σύγχρονο leadership αλλά μπορεί και να λειτουργεί ως σύγχρονος leader.
Ο ένας χρόνος διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ έκανε ορατή την ανάγκη, ο επόμενος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας να είναι ένας μορφωμένος, επαρκής επαγγελματίας αφού έχει γίνει πλέον φανερό ότι η ανεπάρκειά στο πολιτικό προσωπικό στοιχίζει με τρόπο μετρήσιμο στη χώρα.
Πάνω απ' όλα όμως, μέτρησε η υπόσχεση που έδωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι θα πολιτευθεί διαφορετικά εφαρμόζοντας στο κόμμα τις αρχές της αξιοκρατίας μέσα από την αξιολόγηση των στελεχών, της σύνθεσης, της διαφάνειας και της λογοδοσίας. Οι πολίτες δεν αντέχουν πλέον τον παλιό τρόπο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έπεισε ότι μπορεί να πολιτευθεί διαφορετικά.
Τέλος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έπεισε ότι μπορεί να κερδίσει τον Αλέξη Τσίπρα ανοίγοντας το κόμμα στο Κέντρο και εμπνέοντας ακόμα κι αυτούς που δεν τον ψήφισαν να εργαστούν μαζί του.
Τί περιμένουμε στο εξής από τη Νέα Δημοκρατία;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει να έχει αντιληφθεί ότι δεν το κόμμα δεν έγινε μέσα σ' ένα βράδυ φιλελεύθερο και ότι αναδείχθηκε αρχηγός σ' ένα συντηρητικό, κεντροδεξιό κόμμα με ισχυρές φωνές της λεγόμενης λαϊκής δεξιάς. Θα καταφέρει να εκπληρώσει την υπόσχεσή του για νέο τρόπο πολιτεύεσθαι, αν διακρίνει τα στελέχη που μπορούν να δουλέψουν σ' αυτό μαζί του, άσχετα από το πού ανήκουν. Για παράδειγμα, οι περισσότεροι από τους βουλευτές που ψήφισαν το σύμφωνο συμβίωσης δεν στάθηκαν δίπλα του όμως αντιλήφθηκαν ότι η εποχή απαιτεί έναν άλλο, πραγματιστικό τρόπο του πολιτεύεσθαι.
Στοίχημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι να καταφέρει να αποδείξει ότι στο σύγχρονο κόσμο ο τρόπος του πολιτεύεσθαι είναι που παράγει πολιτική κουλτούρα περισσότερο από τις συζητήσεις περί ιδεολογίας και ότι το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Άλλωστε η εκλογή του από μόνη της λειτουργεί ως απόδειξη όλων των παραπάνω.
* Η κ. Βίβιαν Ευθυμιοπούλου είναι Σύμβουλος Στρατηγικής και Επικοινωνίας.
