Του Σάκη Μουμτζή
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρχεται στις εκλογές ιδεολογικά ανερμάτιστος. Με την πολιτική του από την μια μεριά και τις διακηρύξεις του από την άλλη, έχει επιφέρει σύγχυση στους ψηφοφόρους του. Άλλο ψήφισαν και άλλο τους προέκυψε.
Ένα κόμμα που δεν έχει ξεκάθαρο προφίλ, όσες τακτικές υποχωρήσεις και να κάνει, όσες δυσκολίες και να επικαλεστεί, έχει σοβαρό πρόβλημα στην προσέγγιση των πολιτών. Αυτοί θέλουν καθαρό λόγο, εύληπτα συνθήματα, σαφείς διαχωριστικές γραμμές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν το μόνο όπλο που έχει, είναι να κατασκευάσει έναν εχθρό, τον οποίον, στην συνέχεια, θα πολεμήσει. Και αυτό κάνει.
Έπλασε μιαν «ακροδεξιά» Νέα Δημοκρατία, την οποία σφυροκοπεί, καθημερινά. Σε όλες τις πτυχές της πολιτικής της προσδίδει ακροδεξιά χαρακτηριστικά. Ακόμα και όταν ψηφίζει υπέρ της αποπομπής του Όρμπαν από το ευρωπαϊκό Λαϊκό κόμμα, πάλι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ανακαλύπτουν υστεροβουλία ή υποκρισία σε αυτήν την στάση.
Αλλά αυτό που καθιστά αναποτελεσματική αυτήν την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ, είναι πως απέναντι του βρίσκεται ένας πολιτικός—ο Κ.Μητσοτάκης-- με έντονα τα κεντροδεξιά χαρακτηριστικά. Ένας πολιτικός που ουδείς θα τον χαρακτηρίσει ακροδεξιό. Ούτε καν δεξιό, θα συμπλήρωνα εγώ.
Έτσι, η όλη προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίσει την Νέα Δημοκρατία ως ένα ακροδεξιό κόμμα, σκοντάφτει πάνω στην πραγματικότητα. Και ως γνωστόν μια πολιτική δοκιμάζεται στην αντιστοίχιση της με υπαρκτές καταστάσεις που καλείται να αντιμετωπίσει.
Αυτή η ένδεια πολιτικών προτάσεων, σε συνδυασμό με τα πεπραγμένα της τετραετίας 2015-2019, οδήγησαν την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ στην φυγή από την πραγματικότητα. Στην δημιουργία εικονικών καταστάσεων, που αναπληρώνουν την έλλειψη πολιτικού λόγου και κυρίως την έλλειψη οράματος.
Βέβαια, υπάρχει και ο αντίλογος που υποστηρίζει πως η ρητορεία περί «ακροδεξιάς» Νέας Δημοκρατίας έχει συγκεκριμένη πολιτική στόχευση. Απευθύνεται σε εκείνο το κομμάτι των ψηφοφόρων του παλιού ΠΑΣΟΚ που κυριαρχείται ακόμα και σήμερα από το αντιδεξιό σύνδρομο. Προσπαθεί να παγιδεύσει ένα σημαντικό μέρος τους με την πλασματική εικόνα για τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά της Νέας Δημοκρατίας.
Αυτή η προσπάθεια σήμερα παρουσιάζει πολλές δυσκολίες, καθώς το κυρίαρχο σύνθημα δεν είναι να μην «επιστρέψει η Δεξιά», αλλά το «φύγετε». Και το «φύγετε», δεν οφείλεται σε φανταστικές παραστάσεις που προβάλλει η Νέα Δημοκρατία για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στο πώς εισπράττουν και αξιολογούν οι πολίτες την κυβερνητική πολιτική της τετραετίας 2015-2019.
Το σύνθημα « φύγετε» έχει βιωματικές αναφορές, γι΄αυτό και δεν μπόρεσε να το ανατρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντιθέτως το εφεύρημα της «ακροδεξιάς» Νέας Δημοκρατίας δεν ανταποκρίνεται σε υπαρκτές καταστάσεις. Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ, οι πολίτες θεωρούν πως η Νέα Δημοκρατία κινείται στον χώρο της Κεντροδεξιάς.
Συνεπώς, ο ΣΥΡΙΖΑ μπήκε στην τελική ευθεία προς τις εκλογές χωρίς πολιτική διακύβευση—η Νέα Δημοκρατία έχει—χωρίς σαφή ιδεολογική φυσιογνωμία—η Νέα Δημοκρατία έχει—και το κυριότερο χωρίς ηγέτη.
Γιατί αρχηγό έχει, ηγέτη δεν έχει.
Με αυτά τα δεδομένα, δεν τους σώζουν ούτε οι πομφόλυγες του νεοφιλελευθερισμού ούτε οι ανοησίες του κινδύνου της «ακροδεξιάς» Νέας Δημοκρατίας.
Το μόνο που τους απομένει είναι, μετά από την στρατηγική ήττα τους, να παραμείνουν τέσσερα χρόνια στην αντιπολίτευση κι έτσι να μπορέσουν να επαναπροσδιορίσουν την ιδεολογική και πολιτική τους φυσιογνωμία.
