Η ιστορία με την εκτέλεση των Πολωνών αιχμαλώτων στο Κατίν, έγινε γνωστή πολύ νωρίς, αλλά μέχρι σήμερα αποτελεί ένα ζήτημα, για το οποίο οι αρνητές αυτού του εγκλήματος διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους, ισχυριζόμενοι πως πρόκειται για «ναζιστική» και «αντικομμουνιστική» σκευωρία, με στόχο την συκοφαντία της Σοβιετικής Ρωσίας. Εκτός από το Κατίν, υπήρξαν και άλλα σημεία εκτέλεσης Πολωνών αιχμαλώτων πολέμου, τα οποία έρχονται στο φως σιγά - σιγά.
Ένα από τα σημεία αυτά, ήταν η ειδική, κλειστή, εσωτερική φυλακή του Λαϊκού Κομισαριάτου Εσωτερικών Υποθέσεων στην πόλη Χάρκοβ της Ουκρανίας.
Για τον λόγο αυτό, σήμερα θα δημοσιεύσουμε αποσπάσματα από την κατάθεση ενός εκ αυτοπτών μαρτύρων, του αιματηρού αυτού επεισοδίου.
Τον Ιούνιο του 1990 οι ανακριτές της Γενικής Διεύθυνσης Στρατιωτικής Εισαγγελίας της Ε.Σ.Σ.Δ. βρήκαν και ανέκριναν τον κάτοικο της πόλης Τσουγκούεφ, Μιτροφάν Σιριομιάτνικοφ, ο οποίος από το 1939 μέχρι το 1941 ήταν αρχιφύλακας στο κτίριο της εσωτερικής φυλακής της Διεύθυνσης του Λαϊκού Κομισαριάτου Εσωτερικών Υποθέσεων» στην περιοχή του Χάρκοβ, όπου έγιναν εκτελέσεις των Πολωνών αιχμαλώτων πολέμου. Ένας από εκείνους που συμμετείχαν σε αυτές τις εκτελέσεις ήταν το στέλεχος της Διεύθυνσης της N.K.V.D. Τιμοφέι Κουπρίν.
Ας δώσουμε, όμως, τον λόγο στον αυτόπτη μάρτυρα.
«... Ήταν, περίπου, τον Μάιο του 1940 όταν στην εσωτερική φυλακή της N.K.V.D., άρχισαν να φτάνουν μεγάλες ομάδες Πολωνών αιχμαλώτων πολέμου. Συνήθως, ήταν αξιωματικού του πολωνικού στρατού και χωροφύλακες. Όπως μας εξήγησαν τότε, οι Πολωνοί αυτοί αιχμαλωτίστηκαν από το Κόκκινο στρατό κατά την απελευθέρωση το 1939 των δυτικών περιοχών της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας. Δεν γνωρίζω από πού τους μετέφεραν στο Χάρκοβ. Στο Χάρκοβ τους έφερναν σιδηροδρομικώς με ειδικά βαγόνια. Από την Διεύθυνση της N.K.V.D., έφευγαν φορτηγά, με τα οποία έφερναν τους Πολωνούς στο κτίριο της N.K.V.D. Εκείνο το διάστημα ήμουν αρχιφύλακας στο κτίριο της εσωτερικής φυλακής και παραλάμβανα τους Πολωνούς και, στην συνέχεια, τους πήγαινα στα κελιά. Συνήθως, δεν παρέμεναν για πολύ στην φυλακή. Μία, δύο ημέρες και μερικές φορές λίγες ώρες, στην συνέχεια τους μετέφεραν στο υπόγειο της N.K.V.D., όπου τους εκτελούσαν. Δεν γνωρίζω αν τους εκτελούσαν με βάση τις καταδικαστικές αποφάσεις ή διατάγματα δικαστικών αποφάσεων. Υποχρεώθηκα αρκετές φορές να τους συνοδεύσω στο υπόγειο και είδα πως οι χώροι του υπογείου ήταν γεμάτοι πτώματα. Στο υπόγειο βρισκόταν εισαγγελέας, αλλά δεν θυμάμαι ποιος συγκεκριμένα και ο διοικητής Κουπρίν, άλλα στοιχεία για τον οποίο δεν θυμάμαι και μερικά άτομα από το Διοικητήριο. Ποιος συγκεκριμένα εκτελούσε του Πολωνούς, δεν το γνωρίζω. Μετά τις εκτελέσεις, τα πτώματα των Πολωνών τα φόρτωναν σε ένα φορτηγό και πήγαιναν στο δασικό πάρκο, στο μέρος όπου σας υπέδειξα πως υπάρχουν ομαδικοί τάφοι».
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε πως μετά τον αποχαρακτηρισμό πολλών εγγράφων της Ουκρανικής Υπηρεσίας Κρατικής Ασφάλειας, ήρθαν στο φως πολλά στοιχεία για εκείνη την ζοφερή περίοδο.
Ανάμεσα σε αυτά, ξεχωρίζουμε, σήμερα, εκείνα που αφορούν τον διοικητή της φυλακής Κουπρίν. Στα ουκρανικά αρχεία, φυλάσσονται έγγραφα με την υπογραφή του, για την εκτέλεση μερικών χιλιάδων ανθρώπων. Μόνο σε ένα τέτοιο έγγραφο, ο Κουπρίν, εκτέλεσε 100 ανθρώπους στις 4 Οκτωβρίου 1938 στο Χάρκοβ.
Το 1942 ο Κουπρίν καταδικάστηκε για κλοπές, αλλά αποφυλακίστηκε γρήγορα και πήγε στον πόλεμο. Σήμερα, στην ρωσική ιστοσελίδα «Η μνήμη του λαού», στον τομέα «Ήρωες του πολέμου» υπάρχει ειδική σελίδα στο όνομά του.
