Μετά από δυόμισι χρόνια πανδημίας και αρκετά χρόνια εργασίας από τα προάστια, έχουμε επιστρέψει στο Κέντρο της Αθήνας το οποίο γνωρίζουμε τόσο καλά ώστε να μπορούμε να πλοηγηθούμε σε αυτό, εάν χρειαστεί, με κλειστά μάτια. Στην κυριολεξία όμως.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι το Κέντρο είναι καθαρό επί της ουσίας. Τα πεζοδρόμια στις επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος δεν καλύπτονται πλέον από στρώσεις λίγδας ενώ είναι ορατή η διαρκής προσπάθεια της υπηρεσίας Καθαριότητας του Δήμου της Αθήνας να κρατάει την πόλη «υπό έλεγχο», συλλέγοντας σκουπίδια με μικρά, ευέλικτα οχήματα καθόλη της διάρκεια της ημέρας.
Κατά τη γνώμη μας αυτό είναι αρκετό για να αξιολογήσουμε θετικά τη δημοτική αρχή. Ο εκάστοτε Δήμαρχος πρέπει να φροντίζει η πόλη να έχει φωτισμό, πράσινο και καθαριότητα, όχι να ασκεί «υψηλή πολιτική» κι αυτό ο Κώστας Μπακογιάννης για την ώρα δείχνει ότι το έχει καταφέρει.
Όμως, η επιτυχία στην Καθαριότητα στο Κέντρο αμαυρώνεται, για να μην πούμε ότι ακυρώνεται παντελώς, από το αίσχος των τραπεζοκαθισμάτων που έχουν καταλάβει κάθε πιθανή και απίθανη γωνία του δημόσιου χώρου κι από τα δίκυκλα που περιφέρονται ανενόχλητα πάνω στους πεζοδρόμου και τα πεζοδρόμια.
Σωστά ο Υπουργός Ανάπτυξης θέλησε να διευκολύνει τη λειτουργία της Εστίασης παραχωρώντας της χώρο. Όμως τώρα που η χρήση της μάσκας στους εξωτερικούς χώρους καταργήθηκε και όπως όλοι οι μόνιμοι κάτοικοι αυτής εδώ της χώρας γνωρίζουμε, ανέκαθεν λειτουργούν τα μαγαζιά με τον χώρο που είχαν ήδη έξω, δεν συντρέχει κανένα λόγος να τους παραχωρείται επιπλέον ο λιγοστός ελεύθερος δημόσιος χώρος.
Η Αθήνα διώχνει τους μονίμους κατοίκους της και τους εργαζόμενους τη στιγμή που ο ίδιος ο πρωθυπουργός αλλά και ο υπουργός Επικρατείας, Άκης Σκέρτσος με παρεμβάσεις τους έχουν δηλώσει ότι σχεδιάζουν πολιτικές για τη στέγαση νέων ζευγαριών, δηλαδή οικογενειών στο Κέντρο της πόλης και εξετάζουν τρόπους να μην μετατραπούν όλα τα ακίνητα του ιστορικού Κέντρου σε επιχειρήσεις τύπου Airbnb.
Το θράσος των «επιχειρηματιών» της «εστίασης» (σε εισαγωγικά γιατί βρωμοκοπάει ο τόπος εξαιτίας τους) έχει ξεπεράσει κάθε όριο! Μπροστά στην Αγία Ειρήνη, σε αυτό το μνημείο που η ιστορία του συνδέεται με τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας και την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους αφού λειτουργούσε ως η Μητρόπολη Αθηνών, τη στιγμή που πληκτρολογούμε αυτές τις λέξεις, υπάρχουν τραπεζοκαθίσματα που παρεμποδίζουν την είσοδο σε αυτό. Μπροστά σ'ένα μνημείο! Μπροστά σ' ένα εν λειτουργία χριστιανικό ναό ενώ από μια άλλη «επιχείρηση» δίπλα στο μνημείο ακούγεται κάποιο μπουζούκι ζωντανά με χρήση ενισχυτή. Θα μας ενοχλούσε ακόμα κι εάν ακουγόταν ο ήχος από ένα βιολοντσέλο που θα έπαιζε σουίτες του Μπαχ. Μιλάμε για κατάσταση απόλυτης παρακμής που θυμίζει την Πλάκα λίγο πριν τη σωτήρια παρέμβαση του Στέφανου Μάνου.
Τίποτα δεν δικαιολογεί την κατάσταση αυτή στο Κέντρο της Αθήνας. Ούτε ο Τουρισμός ούτε η πανδημία. Πρόκειται περί 100 ασύδοτων τύπων που παριστάνουν τους επιχειρηματίες και που θέλουν να διώξουν τους κατοίκους και τους εργαζόμενους από το Κέντρο ώστε αυτό να μετατραπεί σε μια Ντίσνεϊλαντ της Μέσης Ανατολής για τουρίστες.
Όσοι διαμαρτύρονται αντιμετωπίζουν μπράβους και τραμπούκους. Οι πολίτες είμαστε ανυπεράσπιστοι. Ζητούμε από τον Δήμαρχο και από την Κυβέρνηση να μας υπερασπιστούν.
