Του Σάκη Μουμτζή
Η ελληνική γλώσσα, κατασκευαστικά, είναι τέλεια. Το Συντακτικό και η Γραμματική της δίνουν πολλά περιθώρια σε κάποιον που θέλει να κρύψει καταστάσεις να το επιτύχει. Συγχρόνως, δίνουν ακόμα περισσότερες δυνατότητες σε αυτόν που θέλει να αποκαλύψει την πονηρία του πρώτου, να το κατορθώσει.
Στην γλώσσα μας, όσο και να προσπαθούμε, πολύ δύσκολα κρυβόμαστε.
Η παθητική φωνή, όπως έχουμε μάθει στο γυμνάσιο, συνοδεύεται τις περισσότερες φορές από το ποιητικό αίτιο. Ο χ δολοφονήθηκε από τον ψ. Βέβαια, αν θέλουμε να δώσουμε έμφαση στο πρόσωπο του δράστη χρησιμοποιούμε ενεργητική φωνή. Ο ψ δολοφόνησε τον χ.
Η πρόταση « ο χ δολοφονήθηκε», αποκρύπτει το όνομα του δράστη και ολόκληρη την αλήθεια. Η μισή αλήθεια πάντα προδίδει σκοπιμότητα.
Αυτές τις σκέψεις έκανα, καθώς διάβασα την δήλωση σημαντικού δημοσίου προσώπου πως « η διχαστική λογική καταστρέφει την χώρα». Συμφωνώ και υπερθεματίζω.
Η διχαστική λογική όμως πόθεν προέκυψε; Εκ του ουρανού; Όχι βέβαια. Κάποιοι δίχασαν την χώρα. Η Ελλάδα δεν διχάστηκε από μόνη της. Υπάρχει ποιητικό αίτιο. Ή αν χρησιμοποιήσουμε ενεργητική φωνή, υπάρχει υποκείμενο. «Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δίχασαν την χώρα». Γιατί φοβούμαστε να το πούμε; Μήπως είναι ψέμματα;
Νομίζω πως πίσω από αυτήν την συσκότιση των γεγονότων βρίσκεται μια επικίνδυνη τάση αποενοχοποίησης των όσων έγιναν την τελευταία οκταετία και κυρίως μια τάση αμνήστευσης των φυσικών και των ηθικών αυτουργών.
Πίσω από την αοριστία των εκφράσεων, υποκρύπτεται η αντίληψη της εξομοίωσης των θυτών με τα θύματα τους. Ο,τι έγινε, έγινε, ας κοιτάξουμε μπροστά!
Όχι, κύριοι. Για να κοιτάξουμε το μέλλον, θα πρέπει πρώτα να εκκαθαρίσουμε το παρελθόν. Να ζυγίσουμε τους μεν και τους δε. Αυτούς που μάτωναν για να σώσουν την πατρίδα μας και αυτούς που τους μάτωναν. Και μετά, αφού αποδώσουμε την δικαιοσύνη, μπορούμε να προχωρήσουμε.
Στην πολιτική το «περασμένα, ξεχασμένα» δεν υπάρχει.
Εδώ ανακύπτει ένα ερώτημα. Γιατί τώρα έχουμε μια προσπάθεια εξαγνισμού του ΣΥΡΙΖΑ και του Α.Τσίπρα προσωπικά; Επί οκτώ χρόνια όλοι μας καυτηριάζαμε τον εκτσογλανισμό της πολιτικής μας ζωής για τον οποίον υπεύθυνοι είναι ο Τσίπρας και ο ακροδεξιός συνεταίρος του.
Γιατί τώρα –μερικούς μήνες πριν από τις εκλογές και την κάθαρση—κάποιοι, ομολογουμένως σοβαροί άνθρωποι, αποπειρώνται αυτό το «ξέπλυμα;»
Για να είμαι σαφής. Νομίζω, πως δεν θα ξεπεράσουμε αυτόν τον διχασμό και την πόλωση των τελευταίων ετών, αν οι ηθικοί και οι φυσικοί αυτουργοί δεν κάνουν την αυτοκριτική τους και δεν ζητήσουν δημόσια συγγνώμη από τα θύματα τους.
Χωρίς την έμπρακτη μεταμέλεια του Α.Τσίπρα και της παρέας του, όση προσπάθεια και να καταβάλλουν οι γεφυροποιοί, το παρελθόν θα βαραίνει τους θύτες. Και να μην νομίσουν κάποιοι πως η στρατηγική τους ήττα θα τους αμνηστεύσει.
Η Αριστερά θα βρίσκει πάντα μπροστά της το γεγονός πως αυτή, για μιαν ακόμα φορά, δίχασε την Ελλάδα.
Για να μην ξεχνάμε την ελληνική γλώσσα.
