Του Αντώνη Πανούτσου
Πριν τα Χριστούγεννα του 2007 μια ομάδα από αντιεξουσιαστές είχε εισβάλει στο Golden Mall εμποδίζοντας τον κόσμο να μπαίνει στα μαγαζιά και κατηγορώντας τον ότι είναι θύμα του καταναλωτισμού. Οι ευαίσθητοι εναλλακτικοί της εποχής το είχαν παρουσιάσει σαν μια κίνηση παιδιών ενάντια στον καταναλωτισμό.
Δέκα χρόνια αργότερα στις 11 το πρωί της Κυριακής μία γυναίκα πήρε τηλέφωνο στην Εφημερίδα των Συντακτών. Είπε ότι στις 12.20 «θα ενεργοποιηθεί εκρηκτικός μηχανισμός σε εκπτωτικό κέντρο στα Σπάτα». Ο λόγος που η κίνηση περιορίστηκε σε ένα τηλέφωνο μπορεί να είναι ότι οι γόνοι των αστών των ΒουΠού, που το 2007 έκαναν το ντου στο Golden Mall σήμερα έχουν μπει στο σύστημα ή ότι διορίστηκαν μετακλητοί αλλά αυτό δεν είναι το σημαντικό. Σημαντικό είναι ότι στα χρόνια που μεσολάβησαν η προσπάθεια επιβολής ενός τρόπου ζωής από τους λίγους «επαναστατημένους» στους πολλούς «βολεμένους» συνεχίζεται. Με στόχο της καθημερινότητα τους.
Στην Ελλάδα του «αυτοί ή εμείς» δεν υπάρχουν Χριστούγεννα αλλά διαδηλώσεις, φωτισμένες βιτρίνες αλλά τοίχοι με γκραφίτι, χριστουγεννιάτικα τραγούδια αλλά συνθήματα. Οι «αυτοί ή εμείς» μπορούν να βασίζονται στην εγγύηση που ονομάζεται Νίκος Τόσκας στο Προστασίας του Πολίτη που στον ανασχηματισμό έμεινε βράχος στο υπουργείο αφού απέδειξε ότι ξέρει ότι υπάρχουν παιδιά που δεν πρέπει να ενοχλούνται. Στην Ελλάδα του Τόσκα αν στα Εξάρχεια τρεις αντιεξουσιαστές τραβήξουν έναν περιπτερά έξω από το περίπτερο και του το κάψουν, η αστυνομία ξέρει ότι τα παιδιά είναι ιδεολόγοι αλλά ο περιπτεράς ρουφιάνος και καλά του κάνανε.
Από την εποχή που βρισκόταν στην αντιπολίτευση με ενεργή στήριξη μέχρι σήμερα στην εξουσία με την ανοχή του, ο ΣΥΡΙΖΑ στάθηκε σε μια ομάδα που προσπαθεί να επιβάλλει την επαναστατική μπίχλα της και την αντιεξουσιαστική της μιζέρια της. Στον πολίτη πρέπει να υπενθυμίζεται ότι δεν υπάρχουν Χριστούγεννα και χαρά αλλά επανάσταση ενάντια στην εξουσία και αντίσταση στην εμπορευματοποίηση. Πρώτο μέλημα της ΝΔ όταν έρθει στην εξουσία είναι η εξομάλυνση. Η σιγουριά ότι αυτός που μπαίνει στο τρόλεϊ θα κατέβει στην στάση που θέλει και δεν θα τον κατεβάσουν οι αντιεξουσιαστές για να το κάψουν και αυτός που πάει για ψώνια δεν θα του την πέσουν ότι παραβιάζει την κυριακάτικη αργία ή ό,τι άλλο τους κατέβει. Ο μόνος που μπορεί να κρίνει τις επιλογές στην προσωπική ζωή του πολίτη είναι ο νόμος και όχι το κάθε βλαμμένο που ζει την επανάσταση του στα Εξάρχεια ή τα Mall. Στην Ελλάδα συγκρούονται δύο κόσμοι. Ο ένας θέλει να ακούει τα κάλαντα. Ο άλλος σαν τον Πολάκη να το «Τρομάξανε οι αστοί». Μελωδία για να τραγουδιούνται και τα δύο δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει.
