Τα πρόδρομα αρνητικά μηνύματα στην αγορά εργασίας δείχνουν ότι φέτος η εικόνα θα επιδεινωθεί, όπως τονίζει στο Liberal.gr, ο Ιωάννης Βρούτσης, συνυπολογίζοντας την αβεβαιότητα στην οικονομία, το πολιτικό περιβάλλον, και τις επιπτώσεις στις επιχειρήσεις από την απότομη αύξηση του βασικού μισθού.
Σχολιάζοντας τα όσα είπε χθες ο Πρωθυπουργός για τη μείωση της ανεργίας, ο τομέαρχης Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης της ΝΔ επισημαίνει ότι ενώ η κυβέρνηση πασχίζει να πείσει για το κοινωνικό της πρόσωπο προς τους ασθενέστερους, τελικά είναι εκείνοι, δηλαδή όσοι εργάζονται με εργασιακές σχέσεις «λάστιχο» οι οποίες γνωρίζουν κάθε μήνα μεγαλύτερη έξαρση, που πληρώνουν το πιο βαρύ κόστος της πολιτικής της.
«Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η εκτίμηση για την ανεργία είναι στο τέλος του 2018 αυτή θα κλείσει στο 19,5%, δηλαδή πολύ μακριά από το στόχο 15% που προέβλεπε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα», αναφέρει ο κ. Βρούτσης, προσθέτοντας πως αυτή είναι «η σκληρή πραγματικότητα και το τίμημα του λαϊκισμού και της δημαγωγίας του ΣΥΡΙΖΑ».
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Τι μας δείχνουν οι χαμένες θέσεις απασχόλησης τον Ιανουάριο στην αγορά εργασίας, σύμφωνα με τα στοιχεία του Εργάνη;
Τα πρόδρομα αρνητικά μηνύματα στην αγορά εργασίας είναι πολύ αποθαρρυντικά. Τα στοιχεία του ΟΑΕΔ ότι οι εγγεγραμμένοι άνεργοι έκαναν τον Δεκέμβριο ρεκόρ, ξεπερνώντας τα 1,1 εκατομμύρια, καταγράφοντας αύξηση περίπου 46.000 έναντι του 2017, έρχονται να συνδεθούν με τα αρνητικά στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ για τον Ιανουάριο, τα οποία δείχνουν 22.333 χαμένες θέσεις εργασίας, δεύτερη χειρότερη επίδοση από το 2013 και μετά. Ταυτόχρονα πρόκειται για επιδείνωση και σε ετήσια βάση, δηλαδή σχέση με τον Ιανουάριο του 2018.
- Είναι η οικονομική αβεβαιότητα, η υπερφορολόγηση, και οι υψηλές εισφορές, που συντελούν σε αυτή την εικόνα;
Είναι ο συνδυασμός όλων των παραπάνω και πολλών ακόμη παραγόντων, από την ευρύτερη αβεβαιότητα και την εξάντληση της οικονομίας λόγω υπερφορολόγησης, έως τις υψηλές εισφορές που φτάνουν το 40% στους μισθωτούς, εκτινάσσοντας το μη μισθολογικό κόστος, όλα αποτελέσματα της αμφίσημης πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Συνδυαστικά τα παραπάνω μέσα σε ένα περιβάλλον που έχει εξαντλήσει τις δυνατότητές του, πλήττουν την αγορά εργασίας, τον πιο ευαίσθητο κρίκο της οικονομικής αλυσίδας.
- Πώς συνδυάζεται με όλα αυτά, η πρόσφατη αύξηση του βασικού μισθού;
Καταρχήν η αύξηση του κατώτατου μισθού είναι δίκαιη και επιβεβλημένη από το νόμο 4172 του 2013, τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν είχε ψηφίσει αλλά και είχε καταγγείλει, βαφτίζοντάς τον "νόμο γαλέρα" που οδηγεί στον εργασιακό μεσαίωνα.
Τώρα, εφαρμόζοντας το νόμο,η κυβέρνηση ήρθε να δώσει μια αύξηση 11%, η οποία όμως δόθηκε με λανθασμένο τρόπο. Η αύξηση όφειλε να είναι πιο ήπια και σταδιακή, δηλαδή στα επίπεδα του 4%, 3,5%, και 3,5%, με έναρξη το 2017, όπως προέβλεπε ο νόμος, κάτι που αν συνέβαινε, η αγορά θα την απορροφούσε δίχως κραδασμούς. Η απότομη όμως αύξηση 11% του κατώτατου μισθού, ίσως δημιουργήσει παρενέργειες, οι οποίες θα εμφανιστούν προσεχώς στην αγορά εργασίας σε βάρος των εργαζομένων.
- Ποια επομένως είναι η πρόβλεψή σας για την ανεργία στο τέλος του 2018;
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, η εκτίμηση για την ανεργία είναι στο τέλος του 2018 αυτή θα κλείσει στο 19,5%, δηλαδή πολύ μακριά από το στόχο 15% που προέβλεπε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Έχουμε δηλαδή μια απόκλιση τεσσάρων μονάδων, που μεταφράζεται σε πάνω από 200.000 χαμένες θέσεις εργασίας.
- Στο υπουργικό πάντως συμβούλιο, χθες, ο Πρωθυπουργός, ανέφερε ότι η ανεργία βρίσκεται στο 18,5%, στο χαμηλότερο σημείο της από το 2011, με σαφέστατη την τάση περαιτέρω μείωσης...
Το παραπάνω είναι ανακριβές σαν στοιχείο, γιατί αφορά σε επίπεδο μήνα, όταν σε ετήσια βάση, η ανεργία πρόκειται να κλείσει στο 19,5%, πολύ μακριά από το στόχο του 15%. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα και το τίμημα του λαϊκισμού και της δημαγωγίας του ΣΥΡΙΖΑ, που πληρώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι.
- Τι μηνύματα στέλνει το γεγονός ότι ακόμη και αυτή η αργή αποκλιμάκωση της ανεργίας συντελείται με ευέλικτες μορφές απασχόλησης;
Η αποκλιμάκωση της ανεργίας την οποία επικαλείται ο Πρωθυπουργός δεν γίνεται με υγιή τρόπο. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση πασχίζει να πείσει για το κοινωνικό της πρόσωπο προς τους ασθενέστερους, τελικά είναι εκείνοι, δηλαδή όσοι εργάζονται με εργασιακές σχέσεις "λάστιχο", που πληρώνουν το πιο βαρύ κόστος της πολιτικής της. Το αφήγημα δηλαδή θολώνει από την ίδια τη φτώχεια που επικρατεί στην αγορά εργασίας.
Τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ δείχνουν κάθε μήνα την ολοένα και μεγαλύτερη κυριαρχία της μερικής απασχόλησης, με τις νέες προσλήψεις τον Ιανουάριο να αφορούν ευέλικτες μορφές σε ποσοστό 53,24% του συνόλου, όταν οι προσλήψεις πλήρους απασχόλησης συρρικνώθηκαν στο 46,76%. Το Ιανουάριο του 2014 οι νέες προσλήψεις πλήρους απασχόλησης αντιστοιχούσαν στο 54,47%. Με βάση τα στοιχεία του ΕΦΚΑ, ο ένας στους τρεις απασχολούμενους αμείβεται με 319 ευρώ.
- Αν σας ζητούσα να τολμήσετε μια πρόβλεψη για την πορεία της ανεργίας το 2019, ποια θα ήταν αυτή;
Η εκτίμηση μου είναι ότι όλο αυτό το περιβάλλον, δηλαδή η αβεβαιότητα στην οικονομία, το πολιτικό περιβάλλον, σε συνδυασμό με την απότομη αύξηση του κατώτατου μισθού, σίγουρα θα επιβραδύνουν την αποκλιμάκωση της ανεργίας, η οποία σημειωτέον ξεκίνησε από το 2013. Εκτιμώ επομένως ότι το 2019 οι αρνητικές επιπτώσεις στην αγορά εργασίας θα μεγαλώσουν.
Ο Πρωθυπουργός θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός όταν επικαλείται τα επιτεύγματα της κυβέρνησης στην αγορά εργασίας. Η τελευταία έκθεση του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILΟ) αποτελεί απάντηση-κόλαφο προς την κυβέρνηση, καθώς δείχνει ότι το 2017 η Ελλάδα ήταν η χώρα στην Ευρώπη με τη μεγαλύτερη μείωση μισθών.
Σας θυμίζω ότι οι πραγματικοί μισθοί στην Ελλάδα μειώθηκαν το 2017 κατά 3,5% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, μείωση που είναι η μεγαλύτερη από το 2013 αλλά και η μεγαλύτερη στην Ευρώπη για το 2017.
