Της Κατερίνας Οικονομάκου
Ο αρθρογράφος της «Αυγής» ανησυχεί για τις προσπάθειες φίμωσης του Τύπου. Βεβαίως, έχει απόλυτο δίκιο να ανησυχεί και πολύ σωστά δημοσιεύει στις 26/9 αιχμηρό σχόλιο με τίτλο «Ακροδεξιό φίμωτρο. Πριν βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα, να διευκρινίσω ότι ο αρθρογράφος της Αυγής ανησυχεί για την Αυστρία: Όπως αποκάλυψε ο αυστριακός Τύπος, το υπουργείο Εσωτερικών της χώρας έστειλε στις αστυνομικές διευθύνσεις της χώρας τετρασέλιδο ηλεκτρονικό μήνυμα με αναλυτικές οδηγίες σχετικά με τον χειρισμό των μέσων ενημέρωσης.
Ο εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Κρίστοφ Πελτσλ συνιστούσε να περιορίσουν στο μίνιμουμ τις σχέσεις τους με συγκεκριμένες εφημερίδες, που τείνουν να κάνουν αρνητική κριτική στο έργο του υπουργείου. Κατά τη γνώμη του κ. Πελτσλ, τα ρεπορτάζ των εφημερίδων αυτών χαρακτηρίζονται από «μονομέρεια». Κατά τα άλλα, ο κ. Πελτσλ, κόντρα σε σχετική οδηγία του αυστριακού υπουργείου Δικαιοσύνης, καλούσε την Αστυνομία να δίνει λεπτομέρειες για την εθνικότητα των υπόπτων για διάπραξη αδικημάτων.
Το μήνυμα του υπουργείου Εσωτερικών, επικεφαλής του οποίου είναι ο προερχόμενος από το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας (FPO) Χέρμπερτ Κρικλ, διέρρευσε σε μια ακριβώς από τις εφημερίδες που δείχνουν «μονομέρεια» και, όπως ήταν αναμενόμενο, τους έκανε βούκινο. Αιφνιδιασμένος, όπως προκύπτει από την άμεση αντίδρασή του, ο καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι στην Αυστρία δεν πρόκειται να υπάρξει περιθωριοποίηση ή μποϊκοτάζ μέσων ενημέρωσης, προσθέτοντας ότι «τα κόμματα και οι κρατικές υπηρεσίες έχουν την ευθύνη να περιφρουρήσουν την ελεύθερη άσκηση της δημοσιογραφίας». Μετά τον Κουρτς, και ο πρόεδρος της χώρας Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν αισθάνθηκε υποχρεωμένος να παρέμβει, για να επισημάνει ότι «η ελευθερία του Τύπου είναι θεμέλιος λίθος της δημοκρατίας μας. Οποιοσδήποτε περιορισμός της είναι απαράδεκτος».
Απαράδεκτη και σοκαριστική βρήκε και ο καλός αρθρογράφος της «Αυγής» την πρόθεση του υπουργείου Εσωτερικών. Είδε, μάλιστα, το περιστατικό σαν μια καλή ευκαιρία να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. «Όσοι χαϊδεύουν την Ακροδεξιά, δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να συγκυβερνήσουν μαζί της κάποια μέρα και δείχνουν ανοχή στα πλείστα όσα ''επιτεύγματα'' τέτοιων κυβερνήσεων στην Ευρώπη, θα πρέπει να το ξανασκεφτούν διαβάζοντας την είδηση που ήρθε από την Αυστρία, μία από τις χώρες όπου οι ρατσιστές με τα κοστούμια πάνε χέρι-χέρι με τη Δεξιά», επισημαίνει με αυστηρότητα. Από το μακρινό έτος 2014 γράφει ο συνάδελφος; Διότι πώς εξηγείται να ανησυχεί για ενδεχόμενη συγκυβέρνηση με την ακροδεξιά όταν ζει στη χώρα των Συριζανέλ; Από την άλλη βέβαια, ο πρωθυπουργός, πιστός στο χριστιανικό παράδειγμα που βαφτίζει το κρέας ψάρι, έχει πει στους πιστούς του ότι οι συγκυβερνήτες ανήκουν στην πατριωτική δεξιά. Έχει λόγο ο αρθρογράφος της Αυγής να μην τον πιστέψει;
Και είναι κόλαφος για την κυβέρνηση του υπερσυντηρητικού, δεξιού Κουρτς ο αρθρογράφος της Αυγής, όταν γράφει «Απαράδεκτη η φίμωση, παραδεκτοί όμως (και αναγκαίοι) οι κυβερνητικοί εταίροι του καγκελάριου της Αυστρίας, που, σημειωτέον, προεδρεύει το τρέχον εξάμηνο στην Ε.Ε. Ας τα πει αυτά ο Κουρτς και στους ομοϊδεάτες του, στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, που ξορκίζουν τον πρωθυπουργό της Ουγγαρίας ενώ εκτρέφουν παράλληλα μικρούς και μεγάλους Όρμπαν στην αγκαλιά τους».
Όλα αυτά τα γράφει λίγες ημέρες μετά την σύλληψη τριών Ελλήνων συναδέλφων του, έπειτα από τη μήνυση που κατέθεσε εναντίον επτά συνολικά δημοσιογράφων ο συγκυβερνήτης και πρόεδρος των ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος. Ο υπουργός θεώρησε δυσφημιστικό ένα εκτεταμένο, τεκμηριωμένο ρεπορτάζ γύρω από την διαχείριση των κονδυλίων για τους πρόσφυγες από το υπουργείο του. Και όμως, ο αρθρογράφος της Αυγής χαράμισε τον θαυμάσια ταιριαστό για την ελληνική περίπτωση τίτλο του, επιλέγοντας να σχολιάσει κάτι που συνέβη εκτός Ελλάδας.
Θα μπορούσε να αποτελεί ένα μικρό case study για άλλου τύπου επαγγελματίες, αυτό το άρθρο που επιτίθεται στην αυστριακή κυβέρνηση, όταν στη χώρα μας συνέβη αυτές ακριβώς τις ημέρες κάτι, εκ του αποτελέσματος, πολύ χειρότερο. Διότι εδώ κανένας πρωθυπουργός δεν καταδίκασε την κίνηση του υπουργού του. Την ελευθερία του Τύπου δεν την υπερασπίστηκε κανένα μέλος της κυβέρνησης. Δεν την υπερασπίστηκε ούτε ο πρόεδρος της χώρας.
Να πρόκειται για απόπειρα αυτοσαρκασμού, εκ μέρους του αρθρογράφου της Αυγής; Έχουν περάσει πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που ανιχνεύθηκαν ίχνη γνήσιου χιούμορ στις σελίδες της συγκεκριμένης εφημερίδας. Φυσικά, ποτέ δεν είναι αργά. Και το συγκεκριμένο άρθρο είναι οπωσδήποτε μια καλή αρχή.
