Του Σάκη Μουμτζή
Πριν από λίγες ημέρες κατατέθηκε στην ευρωβουλή ψήφισμα που καταδίκαζε τα εγκλήματα του ναζισμού και του κομμουνισμού. Το εν λόγω ψήφισμα δεν το κατέθεσαν περιθωριακά κόμματα του ευρωκοινοβουλίου, αλλά οι κοινοβουλευτικές ομάδες του Λαϊκού κόμματος, των Σοσιαλδημοκρατών, των Φιλελεύθερων, των Συντηρητικών Μεταρρυθμιστών και των Πρασίνων, που ως γνωστόν συνεργάζονται, σε πολλές περιπτώσεις, με την Αριστερά.
Έτσι υπερψηφίστηκε με 535 ψήφους, κατά ψήφισαν 66 ευρωβουλευτές και 52 ψήφισαν λευκό.
Εννοείται πως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός πως όλοι οι έλληνες ευρωβουλευτές καταψήφισαν ή ψήφισαν λευκό.
Δύο οι φωτεινές εξαιρέσεις. Της Άννας Μισέλ Ασημακοπούλου και του Εμ.Φράγκου της Ελληνικής Λύσης.
Το γιατί οι ευρωβουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δεν υπερψήφισαν το συγκεκριμένο ψήφισμα, οφείλεται –όπως έχει πολλάκις αναλυθεί—στο ενοχικό σύμπλεγμα που τους διακατέχει απέναντι στην Αριστερά.
Τελεία-παύλα.
Ως άλλοθι, υποστηρίζεται η ανοησία πως το ψήφισμα εξισώνει τον ναζισμό με τον κομμουνισμό. Ο ναζισμός με τον κομμουνισμό έχουν πολλά κοινά σημεία, αλλά και πολλές ιδιαιτερότητες που τους διαφοροποιούν.
Mε απλά λόγια δεν εξισώνονται, πολύ δε περισσότερο, δεν εξομοιώνονται.
Ενδεικτικά το ψήφισμα αναφέρει : « το ναζιστικό και το κομμουνιστικό καθεστώς διέπραξαν μαζικούς φόνους, γενοκτονία και εκτοπίσεις, και προκάλεσαν μιαν άνευ προηγουμένου, στην ιστορία της ανθρωπότητος, απώλεια ανθρώπινων ζωών και στέρηση ελευθερίας ...».
Είναι ολοφάνερο πως δεν πρόκειται για καμιά εξίσωση των δύο καθεστώτων, αλλά για μια περιγραφή των συνεπειών των πράξεων τους, που ήταν καταστροφικές για την ανθρωπότητα.
Σε τι διαφώνησαν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας;
Αρνούνται την ύπαρξη των γκούλαγκ; Την εξόντωση εκατομμυρίων σοβιετικών πολιτών; Αρνούνται μήπως το Κατύν; Αρνούνται την βαρβαρότητα των σοσιαλιστικών «δημοκρατιών»; Αρνούνται την εισβολή στην Ουγγαρία και στην Τσεχοσλοβακία;
Ή μήπως διαφωνούν πως ο ναζισμός και ο κομμουνισμός είναι ολοκληρωτικά καθεστώτα;
Να υπενθυμίσω πως τόσο ο εθνικοσοσιαλισμός όσο και ο φασισμός ξεπήδησαν μέσα από την ίδια μήτρα με τον κομμουνισμό. Είχαν τα δικά τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αλλά είχαν την ίδια μέθοδο επιβολής.
Την ωμή βία.
«Μα εμείς δεν είμαστε αντικομμουνιστές» λένε οι comme il faut φιλελεύθεροι.
«Τότε δεν είστε φιλελεύθεροι», τους απαντώ.
Το πρόβλημα με αυτήν την συμπεριφορά των ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας—πλην Μισέλ Ασημακοπούλου—είναι τι μήνυμα στέλνουν στην βάση του κόμματος, στην νεολαία, στους ψηφοφόρους τους.
Στέλνουν ένα μήνυμα θολό, γεμάτο στρογγυλεύσεις. Με την συμπεριφορά τους δείχνουν πως κινούνται σε εντελώς αντίθετη τροχιά από αυτήν των μεγάλων ιστορικών, πολιτικών οικογενειών της Ευρώπης. Από το 2008 το ζήτημα της καταδίκης των ολοκληρωτισμών μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν λυμένο.
Βέβαια και τότε οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δεν υπερψήφισαν το ψήφισμα. Όμως τότε η παράταξη βρισκόταν σε πλήρη ιδεολογική σύγχυση, λόγω της θεωρίας του μεσαίου χώρου. Σήμερα, μετά την λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ δεν δικαιολογείται τέτοια συμπεριφορά.
Μήπως στις επόμενες ευρωεκλογές ή στις εθνικές εκλογές, θα πρέπει να ρωτάμε: «εσύ, τι ψήφισες για την καταδίκη των δύο ολοκληρωτισμών;»
