Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Ο Ιβάν Σαββίδης έστειλε επιστολή στον Putin και του ζητάει να μεσολαβήσει για τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς που κρατούνται στην Αδριανούπολη. Έξυπνη η κίνησή του αλλά μόνο για να συσπειρώσει τους οπαδούς του ΠΑΟΚ.
Το 1453, όταν η Κωνσταντινούπολη καλούσε όλους τους Χριστιανούς σε βοήθεια, οι Ρώσοι… σφύριζαν αδιάφορα, μιας και η πτώση της Πόλης εξυπηρετούσε τα στρατηγικά τους σχέδια. Εξακολουθούσαμε να είμαστε χρήσιμοι και ως λαγοί στο ρωσικό κυνήγι για κυριαρχία. Άρχισαν να γράφονται προφητείες και πονεμένα κείμενα για «ξανθά γένη», προκειμένου, αφού μας πούλησαν πρώτα στους Οθωμανούς, να πλέξουν μετέπειτα το παραμύθι των προστατών, για να μας ξαναχρησιμοποιήσουν.
Ακολούθησαν τα Ορλωφικά, οι ανταγωνισμοί με την Αγγλία με έπαθλο την Ελλάδα και η αδιαφορία του Τσάρου όταν το έθνος πολεμούσε τους Οθωμανούς για την ανεξαρτησία του. Πολύ αργότερα, το 1917, οι Μπολσεβίκοι, που τερματίζουν το Τσαρικό καθεστώς, θα ακολουθήσουν επακριβώς την καιροσκοπική πολιτική των Τσάρων έναντι της Ελλάδας. Ο μπολσεβίκος Ρώσος εξόπλισε τον Kemal εναντίον των Ελλήνων, σιώπησε προκλητικά όταν οι άτακτοι του Κεμάλ έσφαζαν Έλληνες της Ιωνίας, Έλληνες του Πόντου και Αρμενίους, ενώ δεν έχασε την ευκαιρία του συστηματικού πληροφοριακού και ιδεολογικού πολέμου εντός της ελληνικής κοινωνίας και εντός του στρατεύματος με όργανο τους Έλληνες κομμουνιστές.
Μετά το τέλος του πολέμου και ενώ είχε συμφωνήσει με τον Churchill το μεταπολεμικό σκηνικό στην Ελλάδα, εν τούτοις ο Stalin έπαιξε τον πιο βρώμικο ρόλο στη μεταπολεμική μας ιστορία, καλλιεργώντας στην ελληνική αριστερά καταστροφικά μυθεύματα.
Η Ρωσία κρύβεται και πίσω από το Τουρκικό casus belli για την επέκταση των θαλασσίων συνόρων της Ελλάδας από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια.
Σε μία έρευνα του Ερευνητικού Κέντρου Pew, οι παγκόσμιες προτιμήσεις στο πρόσωπο του προέδρου Putin είναι απογοητευτικές. Όχι όμως για όλους. Οι Έλληνες εμπιστεύονται με ποσοστό 50%, τον Putin καταλαμβάνοντας έτσι την τέταρτη θέση μετά το Βιετνάμ (79%), τις Φιλιππίνες (54%) και την Τανζανία (51%)!
Η Ελλάδα είναι μία χώρα που σε λίγο θα συμπληρώσει τέσσερις δεκαετίες στους κόλπους του σκληρού πυρήνα της Ευρώπης. Από το 1980 μέχρι σήμερα, απόλαυσε τον πακτωλό κονδυλίων από τα ταμεία της ΕΕ και είχε όλες τις ευκαιρίες να δημιουργήσει ένα πανίσχυρο- οικονομικά και πολιτικά- κράτος στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η Ελλάδα είναι μία «δυτική» χώρα, όπου το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων της συγκαταλεγόταν πριν την κρίση μέσα στις 27 πλουσιότερα κράτη του κόσμου.
Παρόλα αυτά, όμως, οι Έλληνες σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50%, αμφισβητούν τις προθέσεις των Ευρωπαίων εταίρων και «εμπιστεύονται» τον Putin και τη Ρωσία, ως εγγυητή των συμφερόντων τους!
Πέρα όμως, από τις ψυχολογικές εξαρτήσεις μας, υπάρχει κάτι πιο βαθύ και επικίνδυνο: Η επιρροή της θρησκείας και ο ρόλος της Εκκλησίας. Αυτό δηλαδή που μας καθιστά στην ουσία, «ανατολικό» και όχι δυτικό κράτος, όσον αφορά την πολιτιστική λειτουργία μας. Γιατί μπορεί να περνούν οι δεκαετίες αλλά ούτε το εκπαιδευτικό ούτε το πολιτικό μας σύστημα μπορεί να απεξαρτηθεί από τον μεσσιανισμό και τον πελατειασμό της «ορθόδοξης επαγγελίας».
