Θέλουμε μια κοινωνία που ο ένας θα σέβεται τον άλλον ή μια κοινωνία που η ρίψη μπογιάς στις προσόψεις κτηρίων θα εξακολουθεί να θεωρείται… φυσιολογική «πολιτική» δραστηριότητα; Έφτασε η ώρα να μετρήσουμε τις αντοχές μας. Απέναντι σε αυτούς που θα μπερδέψουν ηθελημένα τη νομιμότητα με τους «τρομονόμους» και που θα προσπαθήσουν να σαμποτάρουν με κάθε τρόπο την προσπάθεια επιβολής του Νόμου.
Νόμος και τάξη; Αν εννοούν ότι η Ελλάδα θα είναι μία κανονική χώρα που οι πολίτες θα αισθάνονται ασφάλεια, όπως συμβαίνει σε όλες τις κανονικές χώρες της Δύσης, τότε ναι! Αυτό θα προσπαθήσει να κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έχοντας, μάλιστα, την πολιτική νομιμοποίηση για να το κάνει. Το πρόγραμμά της ΝΔ ήταν ξεκάθαρο! Πιο ξεκάθαρο δεν γινότανε.
Αν οι «αντιρρησίες» θέλουν να το απονομιμοποιήσουν, αποκαλώντας το «νόμος και τάξη», απλά θα θυμίσουν στον Μητσοτάκη την υποχρέωσή του. Η κυβέρνηση θα κριθεί από τους πολίτες και τους ψηφοφόρους της από την εφαρμογή του προγράμματός της. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν κινδυνεύει από τους μπαχαλάκηδες που θα στερηθούν του αγαπημένου τους αθλήματος της ρίψης μολότοφ στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων, αλλά από τους νοικοκυραίους που την ψήφισαν για να εφαρμόσει τον πρόγραμμά της. Η κυβέρνηση καλείται να υλοποιήσει τις υποσχέσεις της. Ας ονομάσει την επιχείρηση «νόμος και τάξη» ή «τα γεμιστά της Φωτίου», δεν μας πέφτει λόγος. Αρκεί να κάνει πράξη αυτό που έλεγε από το βήμα του προεδρείου της Βουλής η κυρία Τασία: «Δώστε πόνο»!
Όποιος νομίζει ότι «καταπιέζεται» και δεν μπορεί να ζήσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον «αστυνομοκρατίας», δεν έχει παρά να δοκιμάσει την τύχη του σε μία άλλη χώρα. Σε όποια τραβάει η ψυχή του! Στη Μεγάλη Βρετανία, στη Γαλλία, στην Ολλανδία. Και να δοκιμάσει τις ίδιες συμπεριφορές. Κι αν αυτές οι χώρες του φαίνονται πολύ «νεοφιλελεύθερες», μπορεί να δοκιμάσει και στους τελευταίους παραδείσους του σοσιαλισμού, τη Βενεζουέλα και τη Βόρεια Κορέα. Τέλος πάντων, μπορεί να δοκιμάσει οπουδήποτε. Κι ύστερα αν θέλει να έρθει πίσω στην Ελλάδα να μας πει την εμπειρία του.
Έφτασε η ώρα που θα «μετρηθούμε». Αν είμαστε έτοιμοι να έρθουμε σε αντιπαράθεση με την άρρωστη νοοτροπία που έχει καλλιεργηθεί τα τελευταία χρόνια σε αυτή την χώρα και η οποία θέλει τους δολοφόνους της 17 Νοέμβρη «πολιτικούς κρατούμενους» και «λαϊκούς αγωνιστές». Με την απίστευτη αντίληψη ότι ο πολιτικός ακτιβισμός φτάνει μέχρι το σημείου του βανδαλισμού στον χώρο του Κοινοβουλίου.
Αυτός είναι ο ένας δρόμος. Το κράτος να αναλάβει δράση στο πλαίσιο των επιταγών του Συντάγματος. Ο άλλος δρόμος, αυτός της βίας και της αναρχίας έχει δοκιμαστεί κι άλλες φορές στο παρελθόν, με ολέθρια αποτελέσματα για όλους.
Επιχειρήθηκε να επιβληθεί και με τα γεγονότα του 2008 και έπειτα με τις κρεμάλες και τις λαϊκές δίκες στις πλατείες. Δεν πέρασε. Και δεν θα περάσει! Δεν είναι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τα ίδια: Καταλήψεις στις επιχειρήσεις, βία στους δρόμους ή έξω από τις κατοικίες τους. Είναι που δεν θέλουμε. Είναι που αυτός ο χρυσαυγίτικος τρόπος δράσης μάς είναι ξένος. Άλλωστε, δεν είμαστε ίδιοι με τα συντρόφια. Δεν έχουμε περπατήσει στους δρόμους της Γένοβας και ούτε και το θεωρούμε δα και κανένα κατόρθωμα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι θα τους ανεχτούμε άλλο. Όπως και δεν θα ανεχτούμε την κυβέρνηση αν αυτή υποχωρήσει έστω κι ένα βήμα σε σχέση με αυτά που έχει υποσχεθεί!
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
