Του Αντώνη Πανούτσου
Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα περισσότερο από κόμμα ήταν αισθητική. Τόσο δυνατή που 30 χρόνια μετά το τέλος της δεύτερη τετραετίας ζει και βασιλεύει. Καθισμένο σε πλαστικές καρέκλες, σκιασμένο από ομπρέλες θαλάσσης, μοιράζοντας φυλλάδια στο πεζοδρόμιο της Ακαδημίας, κάτω από τα γραφεία του ΔΣΑ για τις εκλογές των δικηγόρων.
Από τα 80'ς κάποια πράγματα βέβαια έχουν αλλάξει. Για παράδειγμα η αφισοκόλληση στους τοίχους. Στις μεγάλες μέρες του ΠΑΣΟΚ, οι αφίσες κολλημένες η μία πάνω στην άλλη μπορούσαν να τις φτάσουν τους 30 πόντους και τα πέντε κιλά. Μέχρι το βάρος τους να τις κάνει να καταρρεύσουν μαζί με το σοβά. Επίσης το παραδοσιακό εκλογικό soundtrack. Στις μέρες του παλιού ΠΑΣΟΚ, του ορθόδοξου κάθε υποψήφιος κρέμαγε μεγάφωνα έξω από τα παράθυρα των γραφείων του. Τα γραφεία ήταν διαφορετικά το playlist για όλους το ίδιο, Θεοδωράκης, Λοΐζος, Ξυλούρης και Carl Orf αλλά ο χρόνος που παιζόντουσαν τυχαίος. Για τους εργαζόμενους μια εβδομάδα, από το πρωί μέχρι το βράδυ με sampling από τα Πότε θα κάνει ξαστεριά, Καρμίνα Μπουράνα, Χτυπάνε στην ταράτσα τον Ανδρέα ήταν εισιτήριο δωρεάν Ακαδημία – Δρομοκαΐτειο .
Οι αφίσες στους τοίχους και το soundtrack έχουν αλλάξει τα υπόλοιπα όμως είναι σαν από την εποχή του Ανδρέα. Τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα επί της Ακαδημίας με τις κολλημένες αφίσες. Οι υποψήφιοι και οι φίλοι τους αραγμένοι κάτω από τις ομπρέλες θαλάσσης να μοιράζουν φυλλάδια. Οι αστυφύλακες να υποκλίνονται στη δύναμη της δημοκρατίας και να παραβλέπουν μισή ντουζίνα παραβάσεις. Και οι περαστικοί που κάνουν σλάλομ ανάμεσα στις καρέκλες και τα τραπεζάκια, βρίσκοντας τα πάντα πολύ φυσικά. Όπως το ίδιο συμβαίνει και με τις εκλογές της ΕΣΗΕΑ, το ίδιο και με τις εκλογές του Εμπορικού και Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου. Μόνο που δεν θα έπρεπε.
Πρώτον δεν είναι δυνατόν δικηγόροι και δημοσιογράφοι, δύο επαγγέλματα που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται το δίκαιο να αδιαφορούν για το νόμο. Οι καθαρίστριες (νυν γραμματείς δικαστηρίων) του υπ. Οικονομικών που μέχρι να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν καταλάβει το πεζοδρόμιο της Καραγιώργη Σερβίας τουλάχιστον διαμαρτύρονταν ότι τις είχαν απολύσει. Οι δικηγόροι και οι δημοσιογράφοι γιατί διαμαρτύρονται. Για την ποιότητα των υποψηφίων;
Δεύτερον προβάλουμε εικόνα ηλιθίων. Προχθές το βράδυ στην εκπομπή με του Γιάννη Πολίτη στο Action 24 ο Νικήτας Κακλαμάνης είπε ότι ο κόσμος εκτός από το κόμμα που θα ψηφίσει πριν κλειστεί στο παραβάν πρέπει να έχει μελετήσει το βιογραφικό, τον βίο και πολιτεία των υποψηφίων. Έχει απολύτως δίκιο και προφανώς ισχύει και για τους συμπαθείς κλάδους των δικηγόρων και δημοσιογράφων. Είναι όμως δυνατόν να κουνάμε το κεφάλι καταφατικά ότι οι επιλογές πρέπει να είναι προσεκτικές και εμείς να επιλέγουμε τον τελευταίο που είδαμε πριν το παραβάν και μας είπε ότι πριν 20 χρόνια είμαστε μαζί σε κάποια δουλειά ;
Το εκλογικό καρακατσουλιό πρέπει να τελειώνει. Θα μου λείψει, όπως τα περισσότερα πράγματα που συνδυάζω με το παρελθόν, είτε είναι οι Όρνιθες στο Ηρώδειο είτε το Ντιτιτί. Από την άλλη δεν πάει άλλο. Οι νοσταλγοί της δεύτερης επταετίας ας ανεβάσουν τη χοληστερίνη στο Περιβόλι του Ουρανού, ας πνίξουν σεκλέτια τους με ένα Τζόνι Μπλακ στο bar Το ΠΑΣΟΚ το Παλιό το Ορθόδοξο και για να το πω και στα πασόκ, ας κλείσουμε το Karakatsoulio Avenue, γνωστή και σαν Ακαδημίας, στο χοντροντούλαπο της ιστορίας.
