Του Δημήτρη Καμπουράκη
Τους έβλεπα μετά την ψηφοφορία να χειροκροτούν και να χαριεντίζονται σαν να είχαν πάρει το Τσάμπιονς Λίγκ και απορούσα. Τι κερδίσατε βρε κατακαημένοι κι έχετε τέτοια χαρά; Το τζακ-ποτ στο τζόκερ ή τον σοσιαλισμό; Τρία κουτσά μηνάκια στην κυβέρνηση κερδίσατε. Δώδεκα βδομάδες αγωνίας ως την ήττα, ενενήντα μέρες με τις δημοσκοπήσεις να σας σμπαραλιάζουν κάθε τόσο τα νεύρα. Γι αυτό χαίρεστε; Συγχαρητήρια λοιπόν.
Ξέρετε πόσες κυβερνήσεις έχω δει εγώ να θριαμβολογούν, ενώ ακριβώς έξω απ' την πόρτα τους έχει πάρει θέση η λαϊκή κατραπακιά; Ξέρετε πόσους υπουργούς έχω δει να κερνούν επειδή νίκησαν στην τάδε ή στην δείνα μικροκρίση τους, δίχως να έχουν επίγνωση ότι έχουν ήδη φάει μαύρο στα πρωθυπουργικά κιτάπια για τον ανασχηματισμό που πλησιάζει; Ξέρετε πόσους έχω δει να χώνουν το κεφάλι τους στην άμμο, πιστεύοντας ότι γύρω τους υπάρχει νηνεμία, τάξη, ασφάλεια και χαλαρότητα;
Ξέρετε πόσες φορές έμεινα κατάπληκτος από την άρνηση υπουργών, υφυπουργών και βουλευτών να αντιμετωπίσουν κατάματα την γύρω τους πραγματικότητα; Πόσες φορές είδα εμβρόντητος κάποιους θεωρούμενους σοβαρούς πολιτικούς άνδρες ή γυναίκες, να μεταφέρονται εκουσίως σε άλλη χώρα απ' αυτήν που διοικούν; Πόσες φορές τους είδα να χειροκροτούν ενθουσιωδώς έναν πρωθυπουργό, ο οποίος σε δυο-τρεις μήνες θα γίνει ρεζίλι των σκυλιών από το εκλογικό σώμα;
Τα 'χουμε δει και ξαναδεί αυτά. Πολιτικά ετοιμοθάνατες ομάδες που μαζεύονται και αλληλοσυγχαίρονται, δίνοντας κουράγιο ο ένας στον άλλον. Τελειωμένα κυβερνητικά μπουλούκια που επειδή κατάφεραν να πιάσουν 151 ψήφους σε μια Βουλή παλαιότατων λαϊκών συσχετισμών, πίστεψαν ότι έχουν και το 50%+1 του σημερινού εκλογικού σώματος. Υπουργούς και παράγοντες που εντός τριμήνου θα εγκατασταθούν οριστικά στο σπίτι τους, να κορδώνονται λες και με μια χαζοσυνεδρίαση κέρδισαν την αιώνια υπουργική και βουλευτική ζωή. Βουλευτές που βλέπουν τα φώτα της νταλίκας που έρχεται κατά πάνω τους κι αυτοί πανηγυρίζουν διότι είδαν φως στην άκρη του τούνελ.
Κούνια που τους κούναγε. Παριστάνουν πως δεν αντιλαμβάνονται ότι η θεατρική τους παράσταση τα ''φαγε τα ψωμιά της και λίαν συντόμως θα κατέβει απ' την σκηνή λόγω ελλείψεως θεατών. Παίρνουν δύναμη ο ένας απ' την ψευδαίσθηση του άλλου και σκύβουν πάνω στους χάρτες κάνοντας μεγαλεπήβολα σχέδια για αναδιαρθρώσεις του πολιτικού σκηνικού, για μεγάλες ολοκαίνουριες κεντροαριστερές και για φονική πλευροκόπηση του εχθρού μέσω του Μακεδονικού. Μετακινούν με το δάκτυλο τους μεραρχίες φαντάσματα και αεροπορικά σμήνη που δεν υπάρχουν, σίγουροι ότι γυρίζουν το παιχνίδι.
Και δεν θέλουν οι χαζούληδες να ομολογήσουν ούτε στους ίδιους τους εαυτούς τους την αλήθεια που βλέπει κι η Κουτσή Μαρία: Ότι το στράτευμα τους λιποτάκτησε, ότι τους απέμειναν μόνο κάτι στρατηγοί χούφταλα, ότι η πόλη τους κατελήφθη ολοκληρωτικά και ότι ο αντίπαλος έχει ήδη στρατοπεδεύσει πάνω από το υπόγειο καταφύγιο τους. Ευτυχείς και καταχαρούμενοι ζουν εκεί κάτω αποκομμένοι απ' την πραγματικότητα, όμως κοντεύει η στιγμή που θ' ανοίξει η πόρτα με πάταγο και θα δουν ξάφνου την αλήθεια κατάματα…
