Όταν μια κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διαχειριστεί τρεις κρίσεις ταυτοχρόνως—εθνική, υγειονομική και μεταναστευτική κρίση—είναι λογικό να υποπέσει σε λάθη. Το ζητούμενο είναι αυτά να εντοπίζονται και να μην κουκουλώνονται, ώστε είτε να διορθώνονται είτε αν αυτό δεν γίνεται, να αποφεύγονται στο μέλλον.
Άλλωστε, είναι κοινός τόπος πως αλάνθαστοι είναι μόνον αυτοί που δεν κάνουν τίποτα. Οι άπραγοι.
Τις τελευταίες ημέρες παρατηρήθηκαν τουλάχιστον τρεις κυβερνητικές αρρυθμίες, για να το πω κομψά.
1.Η απουσία κυβερνητικών βουλευτών από την ψηφοφορία για την άρση της ασυλίας του Π. Πολάκη, που ήταν αιτία να καταγράψει η αξιωματική αντιπολίτευση μιαν επικοινωνιακή και πολιτική νίκη. Οι λόγοι αυτής της απουσίας δεν διερευνήθηκαν. Με απλά λόγια η υπόθεση κουκουλώθηκε, προφανώς για λόγους εσωκομματικής γαλήνης. Κι όμως δεν θα έπρεπε, καθώς συνέβησαν σωρευτικά δύο γεγονότα που καθιστούν την υπόθεση τουλάχιστον περίεργη.
Ο γραμματέας της ΚΟ της Νέας Δημοκρατίας ήταν αποδεδειγμένα παρών στην αίθουσα της Βουλής, καθώς ψήφισε υπέρ της άρσης της ασυλίας. Συγχρόνως, τουλάχιστον είκοσι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ήταν στο καφενείο της Βουλής και στους διαδρόμους της. Δεν ειδοποιήθηκαν ότι τα «κουκιά» δεν βγαίνουν;
Αν ειδοποιήθηκαν γιατί δεν προσήλθαν να ψηφίσουν; Αν δεν ειδοποιήθηκαν δεν φέρει ευθύνη γι' αυτό ο γραμματέας της ΚΟ; Δεν θα έπρεπε να γνωρίζουμε τι συνέβη;
2. Ο κύριος Κουμουτσάκος προχθές κοινώνησε. Έγινε θόρυβος γι' αυτήν την ενέργεια του και υπέστη αυστηρή κριτική και από κυβερνητικά στελέχη. Προφανώς η κριτική αφορούσε το γεγονός της Θείας Μεταλήψεως. Αν η κυβέρνηση κρίνει πως η Θεία Μετάληψη αποτελεί κίνδυνο για την δημόσια υγεία οφείλει να την απαγορεύσει, αναλαμβάνοντας και το πολιτικό κόστος. Αν πάλι πιστεύει πως δεν υφίσταται παρόμοιος κίνδυνος, κακώς επιπλήχθηκε ο κ. Κουμουτσάκος, καθώς δεν έκανε κάτι το αξιόμεμπτο.
Στις κρίσιμες καταστάσεις οι κυβερνήσεις οφείλουν να έχουν κρυστάλλινο λόγο και να καθοδηγούν τους πολίτες.
3. Πολλή φασαρία έγινε με το μέγεθος των σχολικών μασκών. Να ξεκαθαρίσω ευθύς εξ αρχής πως επρόκειτο για ένα λάθος που αφορούσε την λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης και όχι την κυβερνητική πολιτική. Κάκιστα η κυβέρνηση άφησε να πολιτικοποιηθεί το πρόβλημα και να δοθεί έτσι λαβή στην αντιπολίτευση να το αναγάγει σε κεντρικό ζήτημα. Αποδόθηκαν οι ευθύνες στους δημόσιους λειτουργούς ή η κυβέρνηση προσπέρασε αυτό το λάθος για να μην τους δυσαρεστήσει;
Ο πολιτικός χώρος της Νέας Δημοκρατίας διακρινόταν και εξακολουθεί να διακρίνεται για την αυτοκριτική του διάθεση. Δεν υποτάσσεται η φωνή της κριτικής στον κομματικό πατριωτισμό, όπως συμβαίνει στα κόμματα της Αριστεράς. Και αυτή είναι η δύναμη του Κεντροδεξιού χώρου.
Πολλές φορές μάλιστα, μικροπροβλήματα που οφείλονται και στην έλλειψη συντονισμού, μεγεθύνονται από εμάς, αδικώντας πρόσωπα και πολιτικές. Όμως, καλύτερα να γίνεται αυτό, παρά ο κομματικός πατριωτισμός και η ευκαμψία στην εκάστοτε ηγεσία να ορίζουν τον κριτικό μας λόγο.
Έτσι, και η ηγεσία γίνεται πιο προσεκτική όταν γνωρίζει πως ελέγχεται και δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο.
Όλα δείχνουν πως τα προβλήματα που ταλαιπωρούν την ελληνική κοινωνία δεν πρόκειται να επιλυθούν στο εγγύς μέλλον. Απεναντίας, με αιχμή την οικονομική κατάσταση, μπορεί και να επιδεινωθούν.
Η κυβέρνηση οφείλει να βελτιώσει τον συντονισμό της σε όλα τα επίπεδα, να αποφεύγει τις επικαλύψεις αρμοδιοτήτων και την ασάφεια στην πολιτική της, εκούσια ή ακούσια.
Πέρασαν σχεδόν δεκαπέντε μήνες διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας και η κυβερνητική μηχανή θα πρέπει πλέον να ρολάρει χωρίς τριβές.
