Η Καθαρίστρια έπρεπε για να προσληφθεί στο δημόσιο να έχει απολυτήριο δημοτικού. Λες κι αν δεν είχε δεν θα καθάριζε καλά! Δεν είχε και το πλαστογράφησε. Η υποκρισία μας περισσεύει. Δέκα χρόνια φυλακή για αυτό! Θέλουμε, λέει, να αντιμετωπίσουμε τη διαφθορά. Και η διαφθορά είναι η καθαρίστρια. Ας τελειώνουμε με αυτή την ανοησία, ας πείσουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να της δώσει χάρη. Ήμαρτον.
Ας της δοθεί Χάρη κι ύστερα ας κοιτάξει το πολιτικό σύστημα να μαζέψει τα άπλυτα από το πάτωμα. Και να μην ρίχνουν τις ευθύνες στους δικαστές. Οι δικαστές δικάζουν σύμφωνα με τον Νόμο. Ο Νόμος έχει πρόβλημα.
Έκαναν έναν αυστηρό Νόμο στην προσπάθειά τους να πείσουν τον κόσμο ότι θα έκλειναν στην φυλακή τους καταχραστές. Θέλησαν να δείξουν ότι θα ήσαν άμεμπτοι, δίκαιοι. Ότι θα έκλειναν στην φυλακή τους επίορκους συναδέλφους τους. Μόνο που ο Άκης δεν είναι ίσα και όμοια με την Καθαρίστρια του Βόλου!
Η ιστορία της είναι γνωστή. Να μην επαναλαμβανόμαστε. Όπως και είναι γνωστό ότι δεν πάσχουμε από Νόμους, αλλά από μέτρο. Δεν είναι το ίδιο η πλαστογραφία της καθαρίστριας με έναν οποιονδήποτε άλλον που πλαστογραφεί το πτυχίο της ιατρικής για να γίνει γιατρός. Δεν είμαι ο ειδικός για να υποδείξω τι πρέπει να ισχύει στην μία ή στην άλλη περίπτωση, αλλά ας δοθεί ο χρόνος στους ειδικούς να υποδείξουν κάτι που να αντέχει στην κοινή λογική. Να τιμωρηθεί και η καθαρίστρια και ο γιατρός με το μαϊμού πτυχίο και ο Άκης. Αλλά όχι το ίδιο. Δεν έχουν κάνει το ίδιο αδίκημα.
Κι ακόμη ας αλλάξουν οι προϋποθέσεις με τις οποίες παίρνουν τους ανθρώπους στην δουλειά. Τα κοινωνικά κριτήρια είναι αρκετά για ανθρώπους που ζητούν διάφορες εργασίες. Όπως και να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Η καθαρίστρια έκανε πλαστογραφία. Αλλά τα χρήματά της τα δούλεψε. Η απάτη δεν στέκει. Δεν καταχράστηκε τα λεφτά του δημοσίου.
Μπορεί ο Πρόεδρος να δώσει χάρη; Ασφαλώς!
«Ο θεσμός της χάριτος προβλέπεται στο άρθρο 47.1 του ελληνικού Συντάγματος (1975/1986/2001/2008), το οποίο ορίζει πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει το δικαίωμα, ύστερα από πρόταση του υπουργού Δικαιοσύνης και τη γνώμη συμβουλίου που συγκροτείται κατά πλειοψηφία από δικαστές (Συμβούλιο Χαρίτων), να χαρίζει, να μετατρέπει ή να μετριάζει τις ποινές που επιβάλλουν τα δικαστήρια, καθώς και να αίρει τις κάθε είδους νόμιμες συνέπειες ποινών που έχουν επιβληθεί».
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
