Καθώς αρχίσαμε να περνάμε τον σκόπελο του εγκλεισμού και να διαφαίνεται καλή κατάληξη στη μάχη μας με τον κορονοϊό, δύο στίχοι του Γιώργου Σεφέρη από το «Μυθιστόρημα» ξεκίνησαν να τριγυρίζουν στο μυαλό μου. Περίμενα κάποιον καλλιτέχνη, κάποιον εμπνευσμένο δημιουργό, έναν πνευματικό άνθρωπο, να τους φορέσει σαν στέμμα στην Ελλάδα που πάλεψε και τα κατάφερε: «Λίγο ακόμα,/ να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα». Προτροπή για ελπίδα και αναγνώριση πως κάπου έχουμε φτάσει.
Τους στίχους ανέφερε χθες το πρωί στην Ακρόπολη η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, διερμηνεύοντας, προφανώς τα αισθήματα της πλειονότητας των Ελλήνων. Η πρώτη πολίτης της χώρας στάθηκε στο ύψος του αξιώματός της, προσφέροντας με τις δηλώσεις της τροφή για σκέψη αλλά και για εθνική υπερηφάνεια. Δεν κατορθώσαμε ό,τι κι ό,τι. Καταφέραμε να σωθούν ζωές με τα μέτρα που υπέδειξαν οι επιστήμονες και υιοθέτησαν οι πολιτικοί, να μη θυσιάσουμε συνανθρώπους μας στο βωμό καμιάς σκοπιμότητας, ή της οικονομίας. Δικαίως χαιρόμαστε λοιπόν. Αν και ξέρουμε πως το αύριο δεν θα είναι καθόλου εύκολο. Βρισκόμαστε όμως ακόμα στο σήμερα.
Εδώ λοιπόν, στη χώρα που επί τουλάχιστον δέκα χρόνια όλα ήταν εξαιρετικά δύσκολα, στην Ελλάδα που παραλίγο να καταντήσει το αποπαίδι της Ευρώπης και του κόσμου όλου, αδράξαμε με σοβαρότητα και υπευθυνότητα την ευκαιρία να γίνουμε παράδειγμα. Και το κάναμε! Ωστόσο, εκτός από τον αυτονόητο έπαινο της κυβέρνησης, ουδείς άλλος από το εσωτερικό της χώρας μάς έδωσε συγχαρητήρια. Για τους πολιτικούς δεν με νοιάζει. Οι πνευματικοί ταγοί του έθνους όμως, πού πήγαν;
«Και τότε κατάλαβα πως είμαι ποιητής και επομένως δίκαιος» έγραφε ο Γιάννης Ρίτσος στο «Τερατώδες αριστούργημα». Πού είναι λοιπόν όλοι αυτοί οι «δίκαιοι» που μας συντροφεύουν σε όλη μας τη ζωή με το έργο τους; Γιατί δεν μας πρόσφεραν παρηγοριά κατά τις δυστοπικές μέρες που περάσαμε, όταν ψάχναμε σχοινί να κρατηθούμε στην επιφάνεια;
Να πιστέψουμε πως αυτοί οι ευαίσθητοι δέκτες των καιρών δεν συνέλαβαν με τις κεραίες τους την αγωνία πρώτα και μετά τη χαρά για την επιτυχία μας; Μάλλον αδύνατον. Να θεωρήσουμε πως τα προβλήματά τους, που πράγματι υπάρχουν (αλλά δεν είναι τόσα όσα λένε, σε καμία περίπτωση) τους οδήγησαν να σιωπήσουν; Και τότε, που είναι η αλήθεια κάθε ανθρώπου της Τέχνης και των Γραμμάτων; Το ενδιαφέρον του για τους άλλους; Το εσωτερικό χρέος να στέκεται πλάι μας;
Δεν θα βρούμε άκρη φοβάμαι, γι’ αυτό και ας συνεχίσουμε με την πρόσθετη χαρά ότι η πρωινή επίσκεψη της ΠτΔ στην Ακρόπολη και οι ξεναγήσεις της Λίνας Μενδώνη σε συνεργεία από ξένες χώρες έφεραν πάλι την Ελλάδα στο επίκεντρο των διεθνών ΜΜΕ. Υμνοι για τη χώρα μας, σε συνδυασμό με τις πανέμορφες εικόνες, θα βοηθήσουν τόσο στο καλό όνομά μας στο εξωτερικό όσο, ας ευχηθούμε, και στον τουρισμό μας.
Βέβαια πάντοτε υπάρχουν εκείνοι που ούτε φεγγάρια βλέπουν (και τουρισμούς) ούτε καν δάχτυλα. Βγήκε χθες ένας σύλλογος εργαζομένων στο υπουργείο Πολιτισμού και διαμαρτυρήθηκε, αναφέροντας: «Σήμερα ανοίγουν οι αρχαιολογικοί χώροι της χώρας και η πολιτική ηγεσία για άλλη μια φορά προσπαθεί, στις πλάτες εργαζόμενων και επισκεπτών, να κάνει επικοινωνιακά σόου.»
Περιττόν ειπείν πως αυτά τα «επικοινωνιακά σόου» είναι οι διθύραμβοι για την Ελλάδα σε κάθε γωνιά του πλανήτη και ότι με αυτά που γράφουν προσβάλλουν και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αλλά δεν νομίζω ότι τους νοιάζει. Τερματίζουν το παιχνιδάκι, προσπαθώντας να συκοφαντήσουν ολόκληρη τη χώρα. Ισχυρίζονται πως τα πρωτόκολλα ασφαλείας «για τους αρχαιολογικούς χώρους που διαφημίζει η Υπουργός καταρτίστηκαν από τις Υπηρεσίες χωρίς ειδικές οδηγίες από την Επιτροπή του Υπουργείου Υγείας, στην οποία είναι αμφίβολο αν κατατέθηκαν ποτέ ερωτήματα που να αφορούν τους αρχαιολογικούς χώρους.» Δηλαδή; Δεν είναι σαν να λένε πήρατε μέτρα στου κασίδη το κεφάλι;
Η απάντηση στα παραπάνω βρίσκεται στο ΦΕΚ, τεύχος Β αριθμός φύλλου 1869 και στα άρθρα 9 10 κι 11 Κοινής Υπουργικής Απόφασης για τα μέτρα λόγω κορονοϊού, όπου καθορίζονται λεπτομερώς οι κανόνες λειτουργίας αρχαιολογικών χώρων, φορέων και ιδιωτικών επιχειρήσεων στον τομέα του πολιτισμού. Ορίζεται σαφώς: «Στους αρχαιολογικούς χώρους, φορείς και στις ιδιωτικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα του πολιτισμού, η λειτουργία των οποίων είχε απαγορευθεί στο πλαίσιο των έκτακτων μέτρων αντιμετώπισης του κινδύνου διασποράς του κορονοϊού COVID-19, οι αρμόδιες υπηρεσίες και οι διοικήσεις τους οφείλουν να διασφαλίζουν την τήρηση των ακόλουθων αποστάσεων». Ανάμεσα στις οδηγίες δίνονται και αναλυτικές για τους αρχαιολογικούς χώρους, οι ίδιες ακριβώς που καθόρισε το υπουργείο.
Και για να μη μείνει σε κανέναν κακόπιστο αμφιβολία, το άρθρο 11 τονίζει: «Η ασφαλής λειτουργία των αρχαιολογικών χώρων καθώς και η ασφαλής διεξαγωγή προβών ζωντανών θεαμάτων και ακροαμάτων και κινηματογραφικών γυρισμάτων γίνεται σύμφωνα με την από 6.5.2020 εισήγηση της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας Δημόσιας Υγείας έναντι του κορονοϊού COVID-19, όπως αυτές εξειδικεύονται και κοινοποιούνται με τις σχετικές εγκυκλίους του αρμόδιου Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Οι προϊστάμενοι των Περιφερειακών Yπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού οφείλουν να λαμβάνουν όλα τα προσήκοντα μέτρα ασφάλειας και προφύλαξης εργαζομένων και επισκεπτών, σύμφωνα με την παρούσα και τις οδηγίες της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας του Υπουργείου Υγείας και του Ε.Ο.Δ.Υ.»
Όσα δηλαδή ακριβώς συνέβησαν.
