Ξεκινάτε μία νέα εταιρεία την οποία και κάπως πρέπει να την πείτε. Τελετές Μπάκουρα; Τελετές Μπάκουρα! Έχετε το δικαίωμα ή σας πρόλαβε άλλος; Θα πρέπει να καταθέσετε την αίτηση για την απόκτηση του εμπορικού σήματος στο υπουργείο Ανάπτυξης, στην παλιά υπηρεσία του υπουργείου Εμπορίου. Μετά από οκτώ ή δέκα μήνες μπορεί και να έχετε στα χέρια σας το τελικό «οκ»! Μάλλον από αυτό το κράτος έχουν περάσει οι κομμουνιστές!
Θυμάμαι στα χρόνια του παλαιού ΠΑΣΟΚ, του ορθόδοξου, τους υπουργούς του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη να προσπαθούν να τα βάλουν με το τέρας της γραφειοκρατίας. Σε εκείνα τα πρώτα χρόνια του σοσιαλισμού υπήρχαν ορισμένα βασικά προβλήματα στην λειτουργία του δημοσίου τομέα, αλλά κάπως τα πράγματα γινόντουσαν με έναν τρόπο. Μπορεί να μην έπαιρνες το εμπορικό σήμα σε μία μέρα, αλλά δεν έφτανες και στους δέκα μήνες!
Τι έχει συμβεί στο μεταξύ; Δύο πράγματα: Το ένα είναι ότι με τα χρόνια επικράτησε στο δημόσιο μία ισοπεδωτική λογική που διέλυσε σταδιακά τα πάντα. Το δεύτερο είναι ότι προστέθηκαν διαδικασίες που στόχο είχαν την διαφάνεια, αλλά στην πράξη προσέθεσαν κι άλλη γραφειοκρατία. Κάθε ένας υπουργός πρόσθετε διαδικασίες. Πρόσθετε κι άλλη γραφειοκρατία. Κι άλλη κι άλλη. Κι έτσι φτάσαμε στο να χρειάζεται κάποιος μήνες για να μπορεί να σηκώσει μια ταμπέλα με το όνομα της εταιρείας του. Και στο μεταξύ τρέχουν τα έξοδα. Λογιστές, δικηγόροι, νοίκια, ρεύμα και οι πρώτοι υπάλληλοι…
Το ρεπορτάζ λέει ότι αυτό το πρόβλημα θα λυθεί σύντομα με μία σημαντική μεταρρύθμιση. Να το δεχτώ. Θα μπαίνει κανείς σε ένα ΚΕΠ και θα βγαίνει μετά από λίγα λεπτά με το όνομα στην τσέπη του. Μπορεί να υπερβάλουμε λίγο, αλλά δεν θα είναι το σημερινό χάλι. Η αλήθεια πάντως είναι ότι τον τελευταίο χρόνο επισπεύδεται η ψηφιοποίηση του μητρώου και είναι δεδομένη η αναδιάρθρωση που θα καλύψει τα κενά σε ελεγκτές. Πόσα όμως ακόμη προβλήματα υπάρχουν που αναζητούν την λύση τους; Χτες άκουγα στην εκπομπή του Άρη του Πορτοσάλτε (καλημέρα Άρη) έναν ακροατή που περιμένει εδώ και μήνες να συνεδριάσει η αρμόδια επιτροπή της Περιφέρειας για να μπορέσει να λειτουργήσει την εταιρεία του.
Μην λέμε μόνο ότι χρειάζεται κάποια μεταρρύθμιση για να λειτουργήσει το δημόσιο. Οι μεταρρυθμίσεις χρειάζονται για να βελτιωθεί κάτι που ήδη λειτουργεί. Αλλά εδώ δεν δουλεύει κάτι. Το δημόσιο είναι μία χαλασμένη μηχανή. Η μία επιτροπή δεν μπορεί να συσταθεί, η άλλη υπηρεσία υπολειτουργεί. Προσπαθώ να σκεφτώ την ώρα που ο αρμόδιος υπάλληλος της Microsoft θα ζητάει από τον αρμόδιο υπάλληλο μιας δημόσιας επιχείρησης το απαραίτητο χαρτί για να πάρει μπροστά η μεγαλύτερη επένδυση που έγινε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
