Η προσαρμογή στο νέο περιβάλλον θα καταστεί πιο εύκολη και διαχειρίσιμη μόνο αν τα σχολεία ανοίξουν εκ περιτροπής κατά τις πρώτες δύο εβδομάδες, όπως συνέβη τον Ιούνιο. Δηλαδή τα μισά παιδιά να παρακολουθούν τα μαθήματα με φυσική παρουσία στα σχολεία και τα άλλα μισά με τηλεκπαίδευση από το σπίτι και εναλλάξ. Έτσι θα καταστεί πιο εύκολη η χρήση της μάσκας, η τήρηση των αποστάσεων, και γενικότερα η διαχείριση της νέας αυτής σύνθετης κατάστασης, σημειώνει στο liberal.gr ο Μανώλης Δερμιτζάκης, καθηγητής Γενετικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γενεύης.
Και εξηγεί ότι μετά τις δύο πρωτες εβδομάδες, θα πρέπει να επαναξιολογηθεί η κατάσταση, και εφόσον διαπιστωθεί ότι είναι διαχειρίσιμη, τότε, ανάλογα και με την πορεία των κρουσμάτων, να λειτουργήσουν τα σχολεία σε πλήρη σύνθεση.
Χαρακτηρίζει δε εξαιρετικά κρίσιμο το επόμενο 15νθήμερο, καθώς εκτός από τα σχολεία, επιστρέφουν στους εργασιακούς χώρους οι εργαζόμενοι και γενικότερα αυξάνονται οι οικονομικές δραστηριότητες, επομένως, όπως λέει, χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη συνεισφορά από τους πολίτες. «Αν τις επόμενες 15 ημέρες οι πολίτες φορούν μάσκα όπου μπορούν, ακόμη και σε εξωτερικούς χώρους και παράλληλα μειώσουν τις συγκεντρώσεις, τότε μόνο θα φτάσουμε να δούμε διψήφιο ημερήσιο αριθμό κρουσμάτων», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Συνέντευξη στον Βασίλη Γεώργα
- Ενόψει της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς υπάρχει μια συζήτηση κατά πόσο τα σχολεία πρέπει να ανοίξουν στις 7 Σεπτεμβρίου ή η ημερομηνία να παραταθεί για μια εβδομάδα μετά. Ποια η γνώμη σας;
Με τα δεδομένα ιικά φορτία δεν έχει κανένα νόημα μια αναβολή της έναρξης των σχολείων κατά μια εβδομάδα. Δεν θα έχουμε καταφέρει να ρίξουμε τα κρούσματα μέσα σε μια εβδομάδα. Κατά την γνώμη μου θα πρέπει τα σχολεία να ανοίξουν εκ περιτροπής κατά τις πρώτες δύο εβδομάδες, όπως συνέβη τον Ιούνιο. Τα μισά παιδιά να παρακολουθούν τα μαθήματα με φυσική παρουσία στα σχολεία και τα άλλα μισά με τηλεκπαίδευση από το σπίτι και εναλλάξ. Έτσι θα καταστεί πιο εύκολη η χρήση της μάσκας, η τήρηση των αποστάσεων, η προσαρμογή στο νέο περιβάλλον. Έπειτα από τις δύο πρώτες εβδομάδες, η κατάσταση μπορεί να επανεκτιμηθεί και ανάλογα με το βαθμό προσαρμογής των σχολικών μονάδων, να ανοίξουν όλες κανονικά. Το μοντέλο αυτό εκτός από την Ελλάδα εφαρμόστηκε και σε άλλες χώρες, όπως στην Ελβετία.
- Σε τι θα βοηθούσε κάτι τέτοιο;
Αφενός θα αποφύγουμε τον συνωστισμό στις τάξεις και στα διαλείμματα, αφετέρου θα πετύχουμε την καλύτερη διαχείριση εφαρμογής των νέων μέτρων. Διαφορετικά είναι να διαχειρίζεται ένας δάσκαλος την χρήση μάσκας σε 25 παιδιά και διαφορετικά στα μισά. Είμαστε σε ένα πιο περίπλοκο επίπεδο απ’ ότι τον Ιούνιο. Τότε δεν ήταν υποχρεωτική η χρήση μάσκας. Τώρα που είναι, απαιτείται όλο το σύστημα της σχολικής εκπαίδευσης να έχει το χρόνο για να προσαρμοσθεί σταδιακά στα νέα δεδομένα. Καλύτερα αυτό μπορεί να επιτευχθεί, όταν θα υπάρχουν στις τάξεις τα μισά παιδιά. Χρειάζεται με άλλα λόγια μια προθέρμανση. Δεν ξεκινά κανείς το σπριντ, αν δεν έχει νωρίτερα κάνει προθέρμανση.
- Πόσο δύσκολη άσκηση είναι η χρήση μάσκας στα σχολεία, ειδικά στις μικρότερες ηλικίες;
Αρκετά δύσκολη. Οι γονείς δεν είναι οι καλύτεροι για να πείσουν τα μικρά παιδιά να φορέσουν μάσκα, όσο οι ειδικοί, δηλαδή οι δάσκαλοι. Το σχολείο είναι ένας χώρος με οργανωμένους κανόνες. Τέτοιος είναι πλέον και η χρήση μάσκας, επομένως είναι πιο εύκολο αυτό να τηρηθεί στο σχολείο. Ήδη από τον Απρίλιο υποστήριζα ότι έπρεπε τα σχολεία να είχαν ανοίξει από τότε, προκειμένου σήμερα το σύστημα να είναι καλύτερα προετοιμασμένο. Άλλωστε η πορεία του ιού στην χώρα μας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
- Βλέπουμε ότι ο ημερήσιος αριθμός κρουσμάτων επιμένει στα επίπεδα των 200-270 ημερησίως, ωστόσο και πάλι είναι μεγάλος….
Ποτέ δεν αποκλείεται να βρεθούμε αντιμέτωποι με μια έξαρση. Αποδεικνύεται ωστόσο ότι ο αριθμός των κρουσμάτων σταθεροποιείται, γεγονός που σημαίνει ότι ναι μεν ελέγχουμε την μετάδοση, ωστόσο δεν μπορούμε να κατεβάσουμε πιο κάτω τον ρυθμό. Τα 200-270 είναι ακόμη πολλά.
Δεν αρκεί να επιβάλει συνεχώς νέα μέτρα η κυβέρνηση. Χρειάζεται μεγαλύτερη συνεισφορά από τους πολίτες. Αν τις επόμενες 15 ημέρες οι πολίτες φορούν μάσκα όπου μπορούν, ακόμη και σε εξωτερικούς χώρους και μειώσουν τις συγκεντρώσεις, τότε ο ημερήσιος αριθμός κρουσμάτων θα υποχωρήσει.
Τις επόμενες εβδομάδες η ζωή θα επανέλθει σε κανονικούς ρυθμούς, άρα ο κίνδυνος είναι μεγάλος. Καλούμαστε να διαχειρισθούμε την πανδημία σε συνθήκες συνωστισμού. Τα σχολεία ανοίγουν, μετά θα ανοίξουν και τα πανεπιστήμια, οι εργαζόμενοι επιστρέφουν στους εργασιακούς τους χώρους, αυξάνονται οι οικονομικές δραστηριότητες, ξεκινούν μια σειρά από εκδηλώσεις, κ.ό.κ. Η κατάσταση θα ήταν πολύ πιο διαχείρισιμη αν τα κρούσματα ήταν στα 50 ημερησίως. Χρειάζεται επομένως μέσα στις επόμενες εβδομάδες μια καθολική προσπάθεια, προκειμένου ο ημερήσιος αριθμός γίνει διψήφιος.
- Το πείραμα των περιοριστικών μέτρων σε Πόρο, Μύκονο και Χαλκιδική, μπορεί να γενικευθεί;
Δεν το νομίζω. Είναι μη βιώσιμο. Η κυβέρνηση αναγκάζεται να εφαρμόσει μη βιώσιμα μέτρα, ακριβώς επειδή η συμμόρφωση είναι χαμηλή. Και ακριβώς επειδή η συμμόρφωση είναι χαμηλή, αυτό φέρνει νέα μέτρα, άρα οικονομική ζημιά σε τουριστικά μέρη και στην τοπική οικονομία, κ.ό.κ. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο είναι καθοριστική η συμμετοχή των πολιτών στην εφαρμογή των μέτρων. Χρειάζεται μια πολύ έντονη προσπάθεια από όλους, πολιτεία και πολίτες. Μια επανεκκίνηση στη σχέση πολιτείας και πολιτών.
H προσπάθεια δαιμονοποίησης της μάσκας και η παραπληροφόρηση γιγαντώθηκαν τον τελευταίο ενάμισι μήνα. Το παιχνίδι χάθηκε στις αρχές Ιουλίου. Τότε άρχισε να δίνεται η εντύπωση ότι για κάποιο άγνωστο λόγο στην Ελλάδα έχουμε καταφέρει να εμποδίσουμε την αύξηση των κρουσμάτων. Όχι λόγω της καλής δουλειάς που έγινε κατά τους προηγούμενους μήνες. Αλλά επειδή για παράδειγμα «ο ιός πεθαίνει στις υψηλές θερμοκρασίες», «το ελληνικό καλοκαίρι θα αναχαιτίσει την πανδημία», κ.λπ. Τώρα λοιπόν που τα κρούσματα ναι μεν κινούνται στα επίπεδα των 200-270 ημερησίως, ωστόσο έχουν σταθεροποιηθεί σε αυτό το επίπεδο, αρκετοί άρχισαν να πιστεύουν ότι επιβεβαιώθηκαν οι θεωρίες πως για κάποιο «μαγικό» λόγο η Ελλάδα δεν θα γίνει Ιταλία. Επρόκειτο για μια ψευδαίσθηση. Και τώρα που τους ζητείται να φορούν μάσκες και να λάβουν άλλα μέτρα, τα θεωρούν περιττά και αντιδρούν στην τήρησή τους. Υπονομεύσαμε ως κοινωνία την σωστή δουλειά που κάναμε στην διάρκεια της καραντίνας.
