Ο αναλυτής Μάνος Χατζηδάκης, ένας άνθρωπος που στο προφίλ του μέσο κοινωνικής δικτύωσης δηλώνει ότι «νομίζει ότι είναι ένας κανονικός άνθρωπος», έκανε το αυτονόητο. Μόλις άκουσε το ανήκουστο για το νερό της Θεσσαλονίκης, έσπευσε να δει τον ισολογισμό της ΕΥΑΘ. Και ανακάλυψε ότι σε έναν χρόνο η εταιρεία αύξησε το προσωπικό της από 221 σε 380 άτομα!
Είναι ένας κανονικός άνθρωπος της αγοράς! Αναμφισβήτητα. Απλά έχουμε ξεχάσει ότι υπάρχει αγορά, με αποτέλεσμα το είδος των χρηματιστηριακών αναλυτών να κινδυνεύει να γίνει είδος προς εξαφάνιση. Ο Μάνος Χατζηδάκης εργάζεται στην Beta και κατά γενική ομολογία είναι ένας μετρημένος και σοβαρός αναλυτής. Του ζητήσαμε, λοιπόν, να κάνουμε μία μικρή συζήτηση με αφορμή την υπόθεση της ΕΥΑΘ. Συμφωνήσαμε να μην την περιορίσουμε μόνο στο θέμα του νερού της Θεσσαλονίκης.
Καταρχήν να διαβάσουμε την ανάρτησή του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης:
«Ξεφυλλίζω λίγο τον ισολογισμό της ΕΥΑΘ (Εταιρία Ύδρευσης Θεσσαλονίκης) και το νούμερο που μου κάνει εντύπωση είναι ο αριθμός των μόνιμων απασχολούμενων: Από 221 άτομα σε ένα χρόνο έφθασαν τα 380. Όσο υποστελεχωμένη και αν είναι μια εταιρία η αύξηση 72% στους μόνιμους είναι μια ασυνήθιστη μεταβολή. Και δομικά τόσο μεγάλες αυξήσεις προσωπικού σε σύντομο χρονικό διάστημα δημιουργούν δυσκολίες ομοιογένειας και συντονισμού».
-Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που διαβάζουν ισολογισμούς;
-Ευτυχώς ναι! Αφενός οι επαγγελματίες του χώρου αφετέρου όσοι δεν ικανοποιούνται από τα δελτία τύπου τα οποία κατά κόρον γεμίζουν τα ειδησεογραφικά site. Μάλιστα θα έλεγα σε όσους ασχολούνται με τις επενδύσεις να ξεκινήσουν πρώτα από την ανάγνωση των ισολογισμών και σε δεύτερο χρόνο να κοιτούν τα αποτελέσματα. Υπάρχουν ποιοτικές και ποσοτικές πληροφορίες που δεν είναι προφανείς σε μια συνοπτική εικόνα αποτελεσμάτων.
Στην ΕΥΑΘ έχουμε μια κατά αρχάς πολλή θετική εικόνα κερδοφορίας, βελτίωση περιθωρίων και καλή ταμειακή ρευστότητα. Αυτή είναι και πληροφορία που αφορά το παρελθόν.
Το ζητούμενο είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα. Άρα κοιτάμε θέματα που ενδεχομένως να έχουν επίπτωση στις επόμενες χρήσεις: Όπως ας πούμε νέες συμβάσεις, ή επίδικες υποθέσεις που φτάνουν σε τελεσίδικο βαθμό.
Στην ΕΥΑΘ το στοιχείο που παρουσιάζει ενδιαφέρον είναι η απότομη αύξηση του προσωπικού. Οι εισηγμένες είναι υποχρεωμένες στις εξάμηνες και ετήσιες καταστάσεις του να το αναφέρουν.
Η αύξηση είναι 72%, ασυνήθιστο μέγεθος για τα δεδομένα μια τέτοιας εταιρίας. Το οποίο ενδεχομένως να έχει αρνητική επίπτωση στα μεγέθη του 2018 καθώς μια εταιρία δικτύου ύδρευσης δεν μπορεί να μετακυλήσει το κόστος της γραμμικά στην κατανάλωση.
-Δεν είδατε την... βλάβη μέσα από τον ισολογισμό;
-Η «βλάβη» είναι ένα γεγονός που μπορεί να προκύψει σε όλες τις εταιρίες. Αυτό που εμείς κοιτάμε είναι το κατά ποσό μια εταιρία είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο περιστατικό και τι επίπτωση θα έχει στα νούμερα της.
Για να είμαστε δίκαιοι οι εταίρες ύδρευσης δεν λειτουργούν ως «κανονικές» ανώνυμες εταιρίες. Έχουν μεγάλες κεφαλαιουχικές ανάγκες συχνά εξαρτώμενες από επιδοτήσεις. Από τη άλλη πλευρά η διακράτηση όλων αυτών των διαθεσίμων (64 εκ ευρώ) αποτελεί ένα ερωτηματικό όταν ξέρεις τις αδυναμίες του δικτύου σου.
-Ο ισολογισμός της, λοιπόν, έκρυβε ένοχα μυστικά. Σε ποιες άλλες εταιρείες έχετε δει ανάλογη εικόνα;
-Θυμάμαι την απαίτηση του Ιράν προς τα ελληνικά πετρέλαια και ήταν μια έκπληξη όταν διαπιστώθηκε ότι αυτό το γεγονός «γεννούσε» επιπλέον κόστος.
Η ΔΕΗ επίσης είναι μια περίπτωση όπου πολλά έκτακτα αποτελέσματα σχετιζόμενα με προβλέψεις δημιουργούν αδυναμία προβλεψιμότητας.
Τα μεγέθη της ΔΕΗ εκτός από τις μεταβλητές κυμαινόμενου λειτουργικού κόστους που έχει ο ισολογισμός έχουν σημαντικό βαθμό ευαισθησίας στις μη εξυπηρετούμενες απαιτήσεις, τα δικαιώματα εκπομπών, την οριακή τιμή της μονάδας. Κανείς δεν είναι σε θέση σήμερα να πει με βεβαιότητα ποια θα είναι η λειτουργική δομή της εταίρας μετά από τρία χρόνια.
Σε ότι αφορά τους ισολογισμούς που ενδεχομένως να παρουσιάζουν ένοχα μυστικά θα έλεγα ότι το leasing είναι ένα από αυτά εξαιτίας της αλλαγής του προτύπου 16 από 1/1/2019.
-Επιστρέφουμε στο θέμα των προσλήψεων στην ΕΥΑΘ...
-Αν οι προσλήψεις γίνονται σε μια λογική να στελεχωθεί η εταιρεία επειδή ακριβώς δεν έχει κόσμο, αυτό είναι θεμιτό. Δεν είμαι σε θέση να πω αν αυτό είναι σωστό ή όχι. Από εκεί και πέρα μια εταιρία οφείλει να παράγει υπηρεσίες. Το έσοδο της να ανταποκρίνεται στο έργο της. Η αστοχία που παρατηρήθηκε θα μπορούσε να αποδοθεί σε πολλούς παράγοντες. Το ζητούμενο είναι κάτι τέτοιο να μην επαναληφθεί -σκεφτείτε να συνέβαινε σε μια περίοδο τουριστικής αιχμής- και αν συμβεί να υπάρξει καλύτερος συντονισμός την επόμενη φορά.
Σε μια ιδιωτική επιχείρηση ένα τέτοιο συμβάν θα μπορούσε να θέσει την ύπαρξη της εταιρίας σε κίνδυνο από την προσφυγή στην δικαιοσύνη ιδιωτών που υπέστησαν βλάβη.
Αντί επιλόγου: Μία βλάβη, μία ανάγνωση στον ισολογισμό της εταιρείας και αυτόματα το μυαλό μας τρέχει στην … επόμενη φορά. Σε μία περίοδο που η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αφήνει τα σημάδια της σε σημαντικούς πυλώνες της οικονομικής ζωής του τόπου. Μία σχετικά μεσαία εταιρεία, όπως η ΕΥΑΘ, άφησε με μία βλάβη 5 μέρες τον κόσμο χωρίς νερό.
Αντιλαμβανόμαστε ότι αυτός ήταν και ο καλύτερος χρόνος αντίδρασης. Ακριβώς επειδή δεν υπήρχε ένας κρατικός μηχανισμός να επιβάλλει έναν πιο σύντομο. Και τρέμουμε στην ιδέα ότι αυτός ο ίδιος κρατικός μηχανισμός μπορεί να κληθεί αύριο να διαχειριστεί ένα πιο μεγάλο πρόβλημα. Απλά αναζητούμε με ότι μέσα διαθέτουμε το που. Το πότε είναι ο μεγάλος άγνωστος…
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
