Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Μόλις προχθές γράφαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η χειρότερη δυνατή επιλογή για κάθε προοδευτικό πολίτη. Στην πραγματικότητα βέβαια θα μπορούσαμε να το επαναλαμβάνουμε σε καθημερινή βάση και με διαφορετική, κάθε φορά, αφορμή.
Η παραίτηση όμως του προέδρου της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου κ.Γιώργου Σταυρόπουλου ο οποίος κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι επιχειρεί να αλλοιώσει τη σύνθεση της επιτροπής προς όφελός της, μεταθέτει το ζήτημα σε άλλα επίπεδα αποκαλύπτοντας και τον πραγματικό στόχο ορισμένων δικαιωματικών που ήταν να μετατρέψουν τις οργανώσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου σε παραμάγαζα του ΣΥΡΙΖΑ.
Κι αυτό γιατί ο κ.Σταυρόπουλος είναι ένα πρόσωπο κύρους που χαίρει καθολικής εκτίμησης στο χώρο, έχει συγκρουστεί πολλές φορές με κυβερνήσεις στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της ΕΕΔΑ και κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει αμφισβητήσει την προσήλωση του στις αρχές της από τις οποίες δεν έχει υπαναχωρήσει ποτέ για να υπηρετήσει τις ατομικές του πολιτικές ή άλλες απόψεις.
Η παραίτησή του δεν αφήνει έκθετη μόνο την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αλλά και όσους δικαιωματικούς δεν σπεύσουν προς υπεράσπισή του.
Η υπογράφουσα, από το 2014 ακόμα, έχει επιχειρηματολογήσει πάνω στην ιδέα ότι η προοδευτική ψήφος δεν ανήκει επ'ουδενί στο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα με ρίζες και ιστορικές αναφορές στην κομμουνιστική αριστερά που πριν ακόμα συνεργαστεί με την ακροδεξιά (πριν από το 2013 δηλαδή) όμνυε στον τσαβισμό ακόμα και στην εκφυλισμένη του εκδοχή, τον μαδουρισμό.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ οι μετανάστες, οι πρόσφυγες, οι ομοφυλόφιλοι, οι τρανς, οι Ρομά ήταν απλώς εργαλεία. οχήματα για να έρθει στην εξουσία και πλέον μια πρόφαση για να διατηρηθεί σε αυτή. Το αίσχος των προσφυγικών camp, η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να νομοθετήσει πάνω στη δικαιωματική ατζέντα με την κυβερνητική πλειοψηφία, η αποδοχή της πολιτικής βίας και η αρνησιδικία που αφήνει στο απυρόβλητο την εξτρεμιστική άκρα δεξιά, οι παρεμβάσεις στις ανεξάρτητες αρχές σε άλλες συνθήκες θα προκαλούσαν παρεμβάσεις της Κομισιόν και του Συμβουλίου της Ευρώπης που στην περίπτωση της Ελλάδας κράτησαν προκλητική σιωπή.
Σε κάθε περίπτωση επειδή οι καιροί ευνοούν τη ρητορική των άκρων, επειδή η θητεία του ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει ν'απαξιώσει πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες και να θέσει υπό αμφισβήτηση κεκτημένα για τους αδύναμους και τους μη προνομιούχους, οι προοδευτικοί πολίτες πρέπει να συνεχίσουν πεισματικά και εμμονικά να υπερασπίζονται τα προοδευτικά αιτήματα, να μην διστάζουν να γίνονται δυσάρεστοι στα κόμματα εξουσίας και να μην σταματούν στιγμή να διακρίνουν τις αποχρώσεις των ζητημάτων και όχι απλώς τα χρώματα, άσχετα αν στην παρούσα συγκυρία η πλειοψηφία βλέπει τα πάντα ασπρόμαυρα.
Η κρίση των πολιτών για τον ΣΥΡΙΖΑ στην κάλπη θα είναι αμείλικτη, ό,τι αυτός εκφράζει μοιραία θα συρρικνωθεί. Τα αιτήματα του προοδευτικού κόσμου όμως παραμένουν ζωντανά και επίκαιρα. Γιατί στην πραγματικότητα δεν ήταν ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ που τα εξέφρασε.
