Η ανησυχία που ένοιωθα, για την τύφλωση και την κώφωση πολλών ανθρώπων γύρω μας - προσωπικών φίλων συμπεριλαμβανομένων- από τη στιγμή που ο Πούτιν ξεκίνησε την «αποναζιστικοποίηση» της Ουκρανίας καταλάγιασε εχθές. Μια χαρά λειτουργούν όλες οι αισθήσεις τους.
Βλέπουν και ακούνε και είναι πλήρως ενημερωμένοι για όσα γίνονται στην Ουκρανική Επικράτεια. Μπορεί να τους διαφεύγουν κάτι ανούσιες λεπτομέρειες για τους βιασμούς, τους ομαδικούς τάφους και το Ουκρανικό Μεσολόγγι της Μαριούπολης αλλά έχουν κάνει διατριβή για το τάγμα του Αζόφ.
Είναι άνθρωποι που αγαπούν την ειρήνη και τον άνθρωπο γι’ αυτό δεν μπορούν να κοιτάνε τη φρίκη του πολέμου. Τον Μιχάλη τον ομογενή από τη Μαριούπολη, τον είδαν αλλά άκουσαν αυτό που ήθελαν. Γκούγκλαραν Αζόφ στη Bικιπίντια και φρύαξαν οι οπαδοί της σύμπραξης με τον κ.Π. Καμμένο και της συμπόρευσης, όπου βόλευε, με τους κυρίους Μιχαλολιάκο, και Κασσιδιάρη και τα τάγματα της Χρυσής Αυγής. Αυτοί, που μέχρι και την κ. Βασιλική Θάνου με τις… ευπρόσδεκτες ψήφους είχαν εκλέξει από κοινού, πρόεδρο της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Παρασυρθήκαμε όμως - ξανά - όλοι να κοιτάμε το συριζαϊκό δάχτυλο που έδειχνε τον Μιχάλη από τη Μαριούπολη ενώ ο κ. Μιχάλης Καλογήρου, διευθυντής του γραφείου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ από το Forum των Δελφών αναβάθμιζε ποιοτικά την υποκρισία της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Στη συζήτηση με την κ. Ιωάννα Μάνδρου σχετικά με την ποιότητα της νομοθέτησης, ο κ. Καλογήρου αναφέρθηκε στην προβληματική συγκυριακή παραγωγή νόμων που προκύπτει «από τη σκοπιμότητα, από την ιδιοτέλεια, από την εξυπηρέτηση συμφερόντων, από τη μικροπολιτική, από την παραπολιτική».
Ως τέτοιο παράδειγμα έφερε τις αλλαγές στον ποινικό νόμο και τη στάση της κυβέρνησης της ΝΔ την οποία εγκάλεσε για εν κρυπτώ νομοθέτηση επειδή τον Αύγουστο του 2019, πέντε λεπτά πριν κλείσει η Βουλή, ψηφίστηκε η κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης εργαζομένου.
Κι εμείς που θυμόμαστε ποιος ήταν Υπουργός Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ, όταν έφερε άρον άρον λίγες μέρες πριν τις εκλογές του 2019 τους Ποινικούς Κώδικες για ψήφιση εντός δυο ημερών, προς ποιον πρέπει τείνουμε το δάχτυλο και να ρωτήσουμε εάν επρόκειτο για συγκυριακή νομοθέτηση από σκοπιμότητα, από ιδιοτέλεια ή για την εξυπηρέτηση συμφερόντων;
Καλόπιστοι όπως είμαστε και με σεβασμό στη Δικαιοσύνη, θα πρέπει να κάνουμε υπομονή για την κρίση της, επί των βαρύτατων καταγγελιών του πρώην συναδέλφου του υπουργού και βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Στ. Κοντονή.
