Του Δημήτρη Καμπουράκη
Πρωί-πρωί χθες, έμαθα κάτι που δεν ήξερα. Ότι η ΝΔ και ο Μητσοτάκης δεν θα μειώσουν τους φόρους. Άκουσα τρεις υπουργούς στην σειρά να το λένε σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Το ανακάλυψαν στο κρυμμένο πρόγραμμα του Κυριάκου. Κουφάθηκα, που λέει κι η κόρη μου. Ειλικρινά νόμιζα το ακριβώς ανάποδο. Ότι ο Μητσοτάκης θα τα δώσει όλα στο μεγάλο κεφάλαιο μέσω της μείωσης των φόρων του, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που (μέσω της φορολογίας) είναι υπέρ της αναδιανομής στην φτωχολογιά.
Κάθε φορά που ακούω μια συγχορδία υπουργών και βουλευτών να λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα, καταλαβαίνω ότι πήραν non paper από το Μαξίμου. Δεν με εκπλήσσει αυτό, διότι και η ΝΔ στέλνει ενημερωτικό σημείωμα στα στελέχη της σχεδόν καθημερινά. Αυτό που με αφήνει άναυδο, είναι η ευκολία με την οποίαν οι Συριζαίοι αποστηθίζουν και στην συνέχεια παπαγαλίζουν τα «επιχειρήματα» του non paper, ακόμα κι όταν αυτά είναι καταφανώς αντίθετα με όσα έλεγαν την προηγούμενη μέρα.
Η υπόθεση της φορολογίας αλλά και της μεσαίας τάξης γενικότερα, είναι από τα χαρακτηριστικότερα και εξωφρενικότερα παραδείγματα. Επί πέντε χρόνια θεωρούσαν την φορολογική τους πολιτική και ιδεολογικά ορθώς προσανατολισμένη (μηχανισμός αναδιανομής υπέρ των αδυνάτων), αλλά και τεχνοκρατικά επιτυχημένη (τα υπερπλεονάσματα που ήταν η καλή μαρτυρία μας προς τους δανειστές και ο τροφοδότης λογαριασμός για επιδόματα στο εσωτερικό). Αντιστοίχως, η μεσαία τάξη της χώρας λογιζόταν επί πενταετία είτε ως ανύπαρκτη, είτε ως κατάρα.
Ο Ευκλείδης είχε κατ' επανάληψη επιχειρηματολογήσει στην Βουλή υπέρ της φορολογικής του πολιτικής, στηριζόμενος ακριβώς στην θεωρία ότι η περίφημη μεσαία τάξη ήταν ένα ιστορικό απομεινάρι της εποχής της ευμάρειας που από καιρό είχε μετατραπεί σε φάντασμα. Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρχε πια μεσαία τάξη στην χώρα, ενώ η εξαφάνιση της ήταν προ των πυλών και σ' ολόκληρη την Ευρώπη, αυτό άλλωστε εξηγούσε και την άνοδο της ακροδεξιάς στην γηραιά ήπειρο. Συμπλήρωμα αυτής της θεωρίας ήταν πως οι φοροελαφρύνσεις που ζητούσε η ΝΔ, δεν ήταν για να βοηθηθεί μια μεσαία τάξη (που δεν υπήρχε) αλλά το μεγάλο κεφάλαιο.
Αυτά πίστευαν, έλεγαν και έκαναν από το 2015 μέχρι την βραδιά των Ευρωεκλογών. Και την Δευτέρα 27 Μαΐου ανακάλυψαν ξαφνικά την ύπαρξη μεσαίας τάξης η οποία επιβαρύνθηκε υπέρ του δέοντος από την πολιτική τους. Κι αφού υπήρχε πλέον ως τάξη και αδικήθηκε, λογικό ήταν να στείλει πολιτικό μήνυμα. Κι αφού ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε το μήνυμα άρχισε να την κανακεύει, προτείνοντας –τι άλλο;- φορολογικές ελαφρύνσεις. Όλη αυτή η ιδεολογική κολοτούμπα έγινε δίχως να βρεθεί ούτε ένας δικός τους να πιάσει τον Ευκλείδη από το πέτο και να του πει πόσο λανθασμένες και καταστροφικές ήταν οι θεωρίες του (και η πολιτική του). Πήραν το non paper και ακολούθησαν τις εντολές του δίχως αντιρρήσεις.
Τώρα λοιπόν, έναν μήνα αργότερα, το τερμάτισαν. Τώρα πια δεν διεκδικούν ερείσματα στην αδικημένη απ' αυτούς μεσαία τάξη, έχουν ήδη μεταβληθεί σε καθαρόαιμο κόμμα της μεσαίας τάξης, σε αντίθεση με την ΝΔ που είναι κόμμα που την εχθρεύεται (καθώς δεν σκοπεύει να μειώσει την φορολογία αν βρεθεί στην κυβέρνηση, όπως ανακάλυψαν στο κρυφό πρόγραμμα του Κυριάκου). Εδώ έχουμε την πλήρη αντιστροφή. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί πλέον την ΝΔ ότι έγινε ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο ίδιος επαίρεται διότι μεταβλήθηκε σε ΝΔ. Ασύλληπτα πράγματα που μπορεί να τρελάνουν οποιονδήποτε, εκτός από τους ίδιους τους Συριζαίους που τα υποστηρίζουν δίχως καν να κοκκινίζουν. Σε τρεις βδομάδες θα τα θυμόμαστε και θα γελάμε…
