Στη θέση σας, κύριε Πρόεδρε, θα άλλαζα την έδρα μου. Θα άφηνα το «καταραμένο» και αφιλόξενο για τις ανάγκες σας Μέγαρο Μαξίμου και θα έβρισκα έναν άλλον χώρο. Και το Μέγαρο Μαξίμου δεν θα το χρησιμοποιούσα ούτε για ραντεβού. Μαύρη πέτρα θα έριχνα πίσω μου. Μαύρη πέτρα στα υπόγεια του Μεγάρου, μαύρη πέτρα στην πλαϊνή εξ ορισμού «ύποπτη» πύλη, μαύρη πέτρα σε όλους αυτούς που επιχειρούν να πλασαριστούν στην αγορά τους ως υπερασπιστές του Μεγάρου και των ενοίκων του.
Το Μέγαρο Μαξίμου έχει αποκτήσει με τον καιρό ένα «ειδικό βάρος». Εχει γίνει συνώνυμο της εξουσίας και των σκοτεινών της διαδρομών, και των μηχανορραφιών των πραιτοριανών της εξουσίας. Και άγιος να είναι κάποιος, φθάνοντας στο Μέγαρο κάτι παθαίνει. Να, στενός φίλος του Αλέξη μού έλεγε ότι ο Τσίπρας άρχισε να καπνίζει πούρα όταν πέρασε τις πύλες του Μεγάρου. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ζήτησε να αγοραστεί και υγραντήρας πούρων. Μέσα σε λίγες ημέρες μεταμορφώθηκε. Το Μέγαρο τον απορρόφησε...
Εσείς, κύριε Πρόεδρε, δεν κινδυνεύετε από κάτι τέτοιο! Φοράτε το φυλακτό που σας χάρισε ο πατέρας σας. Η μεγαλύτερη κληρονομιά σας είναι η σοφία και η εμπειρία του πατέρα σας. Εσείς, κύριε Πρόεδρε, είστε μέσα στα μέγαρα από μικρό παιδί. Εσείς, κύριε Πρόεδρε, έχετε ζήσει από πρώτο χέρι τους μεγαλύτερους μύθους της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας. Δεν είναι δυνατόν να σας συνεπάρει το Μαξίμου.
Τα προβλήματα, συνήθως, ξεκινούν από τους ανθρώπους που περιφέρονται στο Μέγαρο και προσπαθούν να παίξουν τον ρόλο της γέφυρας μεταξύ της εξουσίας και του έξω κόσμου. Θα ρωτήσει κάποιος, μα καλά, στην άκρη του κόσμου βρίσκεται αυτό το Μέγαρο Μαξίμου; Στη Ζώνη του Λυκόφωτος είναι η πιο τίμια προσέγγιση. Παλαιός συνεργάτης πρωθυπουργού αρνείται ακόμη και να το προσεγγίσει. Του προκαλεί, πλέον, τρόμο...
Γι'' αυτό σας λέω, κύριε Πρόεδρε, ελάτε πιο εδώ, αφήστε πίσω σας την άκρη του κόσμου και ελάτε στο φως του ήλιου. Τόσα αναξιοποίητα κτίρια έχει το ελληνικό Δημόσιο. Και να σας πω κάτι ακόμη; Φέρτε την έδρα σας κοντά στην Ομόνοια. Δείξτε έμπρακτα αυτό που προβάλλατε και με τη μεταφορά των γραφείων της Ν.Δ. στο Μοσχάτο: Οτι η Αθήνα δεν έχει γκέτο.
Οι σύμβουλοί σας θα σας πουν ότι το γραφείο του πρωθυπουργού θα δέχεται έτσι πολλές διαδηλώσεις και ότι θα νεκρώνει το κέντρο της Αθήνας. Λέτε και όταν κάνει κάποιος πορεία προς τη Βουλή δεν νεκρώνει το κέντρο. Αυτές είναι σαχλαμάρες. Η ουσία είναι ότι σπάζοντας τα στεγανά θα βοηθήσετε να διαλυθούν και όλοι αυτοί οι μύθοι που συνοδεύουν το Μέγαρο Μαξίμου δεκαετίες τώρα.
Η αλήθεια, κύριε Πρόεδρε, είναι ότι έχετε κάνει σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της διαφάνειας. Ανακοινώνετε από την πρώτη ημέρα όλες σας τις συναντήσεις. Κάτι που μπορεί να είναι συνηθισμένο σε άλλες χώρες, αλλά στην Ελλάδα δεν ήταν. Δυστυχώς, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια ακόμη για να κάνουμε ό,τι κάνουν και σε άλλες χώρες. Για παράδειγμα, δεν θεωρώ ότι είναι κακό να χρηματοδοτούνται τα κόμματα. Αρκεί οι χρηματοδοτήσεις αυτές να ανακοινώνονται.
Το επιτελικό κράτος λειτουργεί, επίσης, προς την κατεύθυνση της απομυθοποίησης του απροσπέλαστου γραφείου του πρωθυπουργού. Σωστά το έχετε πιάσει! Οταν για τον κάθε τομέα ευθύνης υπάρχει υπεύθυνος με ονοματεπώνυμο, κλείνει αυτόματα ο δρόμος για τους «μεσάζοντες», για τους Πετσίτηδες. Για τους θαυματοποιούς που υπόσχονται λύσεις στα προβλήματα της μπουρζουαζίας...
Πολύ σωστά είχατε αναφέρει, κύριε Πρόεδρε, από το βήμα του ΣΕΒ ότι η διαπλοκή χρειάζεται δύο. Τον επιχειρηματία και τον πολιτικό. Οι επιχειρηματίες αλλιώς έχουν μάθει. Να πληρώνουν και να λύνουν τα όποια θέματά τους. Εσείς δεν είστε διατεθειμένος να χορέψετε σε αυτόν τον σκοπό. Να τους λύσετε ως διά μαγείας θέματα δικαστικής φύσεως, για παράδειγμα. Αρα, δεν έχετε λόγο να συντηρείται τον μύθο της... πλαϊνής πόρτας. Για την ιστορία να πούμε ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει και άλλη πόρτα εισόδου και εξόδου, αλλά αφού κι αυτό βολεύει στη σχετική παραφιλολογία...
Το Μέγαρο Μαξίμου δεν εξυπηρετεί τον σκοπό του. Καιρός, λοιπόν, να κλείσει τον κύκλο της φιλοξενίας των πρωθυπουργών της χώρας και ας γίνει κάτι άλλο. Ας πούμε ένα κέντρο φιλοξενίας ξένων επισήμων. Κάτι άλλο, τέλος πάντων.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
Στηρίζουμε τον Κυριάκο, ελέγχουμε την εξουσία. Εμένα μου αρέσει αυτό. Άλλοι στήριζαν την αλλαγή, εμείς τον Κυριάκο! Ξέρω, θα είμαστε και δυσάρεστοι. Και η εξουσία δεν είναι φίλη με τους δυσάρεστους. Αλλά δεν ψάχνουμε φίλους. Ανθρώπους να προχωρήσουν τις μεταρρυθμίσεις αναζητούμε...
Όσοι θέλετε να το διαβάσετε νωρίτερα στον Φιλελεύθερο που κυκλοφορεί το πρωί στα περίπτερα.
