Του Αντώνη Πανούτσου
Στην επόμενη απεργία του μετρό, οι δεκάδες χιλιάδες των Αθηναίων που θα βρίσκονται κλεισμένοι ώρες στα αυτοκίνητα τους και αναρωτιούνται γιατί τους βρήκε αυτό το κακό, δεν χρειάζεται να ανησυχούν. Για το καλό τους κλείστηκαν. Αν έχουν αμφιβολίες δεν έχουν παρά να διαβάσουν την ανακοίνωση της ΣΕΛΜΑ, του Σωματείου Εργαζομένων Λειτουργίας Μετρό Αθηνών. Γραμμένη σε μια συνδικαλιστική γλώσσα και λογική που έχει γίνει μουσειακή αλλά δεν το έχει καταλάβει.
«Το Μετρό αλλά και συνολικά οι αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας τα τελευταία δύο χρόνια παράγουν σημαντικό κοινωνικό έργο με τις δωρεάν μετακινήσεις των ανέργων, και το μειωμένο εισιτήριο σε όσους συνανθρώπους μας το έχουν ανάγκη». Κλασσικό δείγμα της λογικής μην αφήνετε τα γεγονότα να σας χαλάνε μια ωραία ιστορία. Η ωραία ιστορία είναι ότι οι εργαζόμενοι στο Μετρό προσφέρουν τις δωρεάν μετακινήσεις και τις παροχές. Η πραγματικότητα ότι τις παρέχουν οι φορολογούμενοι που πληρώνουν τους εργαζόμενους του μετρό, που από όσο τουλάχιστον είναι γνωστόν ποτέ δεν αρνήθηκαν αύξηση λέγοντας «Καλύτερα υπουργέ να τα κάνεις μειωμένα εισιτήρια και δωρεάν μετακινήσεις». Οι γαλαντομίες με τα λεφτά των άλλων είναι εύκολη υπόθεση. Το να κάνεις λέξεις που σε όλο τον κόσμο είναι αρετές να ακούγονται βρισιές είναι δυσκολότερο. Ο κρατικός συνδικαλισμός όμως για τα δύσκολα υπάρχει. Το επόμενο κομμάτι της ανακοίνωσης αν κάποτε δημιουργηθεί κάψουλα χρόνου για να μαθαίνουν οι μελλοντικές γενιές πως η Ελλάδα μπήκε στην κρίση πρέπει να γραφτεί σε πέτρα.
«Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ζήτησε…. από τη Διοίκηση του Υπερταμείου να επιβάλλει έναν εξορθολογισμό στο κόστος λειτουργίας και να προχωρήσει σε αναδιοργάνωση και αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων… Για να γίνει αυτό χρειάζεται περιορισμός των λειτουργικών εξόδων, βελτίωση των εσωτερικών διαδικασιών και αναζήτηση εναλλακτικών πηγών εσόδων, ώστε να βελτιωθούν τα περιθώρια κέρδους τους. Με άλλα λόγια, το υπουργείο οικονομικών ζητάει να αντιμετωπιστούν οι αστικές συγκοινωνίες όχι πλέον σαν αγαθό που το έχουν ανάγκη όλοι οι πολίτες ανεξάρτητα με το αν μπορούν να το πληρώνουν, αλλά σαν εμπόρευμα που πρέπει να μπει στον πάγκο του χασάπη, να «εξορθολογιστεί», να «αναδιαρθρωθεί» για να βγάζει περισσότερο κέρδος». Εδώ η λογική σηκώνει όχι τα χέρια αλλά και τα πόδια. Σκέφτεσαι τις περιμένουν ; Τον κόσμο να πάει στο Σύνταγμα και να φωνάζει «Υπερταμείο κάτω τα χέρια από το Μετρό. Εμείς το θέλουμε, αναδιάρθρωτο, ανορθολογικό και αποδιοργανωμένο». Μέχρι να καταλάβεις ότι δεν περιμένουν τίποτα.
Ότι οι συνδικαλιστές της ΣΕΛΜΑ στην μία παράγραφο γράφουν «Από την μία στέλνουν στα αζήτητα το κοινωνικό έργο που παράγουν οι αστικές συγκοινωνίες αντιμετωπίζοντας τες σαν εμπόρευμα» και στην επόμενη «Από την άλλη τα διάφορα υπουργεία που (ΣΩΣΤΑ) κάνουν κοινωνική πολιτική με τα μειωμένα τιμολόγια, χρωστάνε δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, εκατομμύρια ευρώ τα οποία δεν έχουν αποδώσει, μια που η κυβέρνηση προσπαθεί να πουλήσει το δικό της Success story πάνω στις πλάτες των αστικών συγκοινωνιών». Ότι θέλουν να μην έχουν σχέση με το κέρδος αλλά να πληρώνονται με χρήμα που κάποιος φορολογούμενος το έδωσε επειδή ξεσκίστηκε στην δουλειά για να έχει κάποιο κέρδος. Καταλαβαίνεις ότι η ανακοίνωση θα μπορούσε να είναι «Θέλουμε να μείνουμε για πάντα στο δημόσιο» μόνο που το γράφουν με πολλά λόγια. υπάρχουμε ; Αν έχει ο Σπίρτζης τα δεκάδες – αν όχι εκατοντάδες - εκατομμύρια να τα δώσει. Ότι επιμηκύνουν ένα τρόπο ζωής που σύντομα θα πάψει να υπάρχει. Και οι κοινωνικές προσφορές, που θέλουν να πείσουν ότι δίνονται δωρεάν θα δίνονται από ορθολογικά και οργανωμένα, όσο και αν αυτές οι λέξεις ακούγονται βρώμικες στους μικρούς δυνάστες της καθημερινής μας ζωής.
