Του Βασίλη Φασούλα*
Η εκ βάθρων ανανέωση του Ποινικού Κώδικα αλλά και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, όπως τόσα «εν εκκρεμότητι» ζητήματα που ο ΣΥΡΙΖΑ «διαχειρίσθηκε», φέρει δυστυχώς χαοτικά αριστερό πρόσημο σε καίριες διατάξεις.
Η ανοχή προς το «μπάχαλο», την «αναρχία» και την πολιτική διαφθορά φοβούμαι ότι προάγεται εκ του νέου Ποινικού κώδικα. Υπ' όψιν δε, ότι βάσει του θεμελιώδους άρθρου 2 του Ποινικού Κώδικα «περί αναδρομικής ισχύος του ηπιότερου Νόμου» οι διατάξεις αυτές θα ισχύσουν σε υποθέσεις επί των οποίων έχει ασκηθεί ήδη ποινική δίωξη ή έχουν ήδη ορισθεί δικάσιμοι. Και αυτό έχει την σημασία του για ποινικούς, απατεώνες και τρομοκράτες «τον καιρό του ΣΥΡΙΖΑ».
Κατ' αρχάς το άρθρο 272 «παραβάσεις σχετικές με εκρηκτικές ύλες» «πλημμεληματοποιείται» αντί κακουργήματος που είναι σήμερα. Τι σημαίνει πρακτικά; « Η κατασκευή, προμήθεια ή κατοχή εκρηκτικών υλών ή εκρηκτικών υλών με σκοπό εγκληματικές πράξεις από τιμωρία με κάθειρξη με πλαίσιο ποινής τα 5-20 έτη πλέον θα τιμωρείται με φυλάκιση «τουλάχιστον τριών ετών». Εδώ αξίζει να σημειωθεί το εξής: με τον νέο νόμο στο πλημμέλημα, του οποίου η ανώτατη ποινή είναι φυλάκιση έως πέντε έτη, και συγκεκριμένα με το άρθρο 105Α «Παροχή Κοινωφελούς Εργασίας», για αποφάσεις φυλακίσεως από 3 έως 5 έτη θα δύναται κάποιος μετά την έκτιση του 1/10 της ποινής του να αιτηθεί την έκτιση του λοιπού αυτής με κοινωφελή εργασία (40 ώρες για κάθε μήνα φυλακίσεως) εκτός αν το Δικαστήριο με αιτιολογημένη απόφασή του βάσει της βαρύτητος της πράξεως, των συνθηκών τελέσεώς της και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της προσωπικότητος του καταδικασθέντος, εμμείνει στην φυλάκισή του για να αποτραπεί η τέλεση αντιστοίχου βαρύτητος εγκλημάτων.
Επίσης καταργείται η παράγραφος 2 του ανωτέρω άρθρου που αφορά εν πολλοίς προμήθεια, παράδοση, παραλαβή, φύλαξη, απόκρυψη ή μεταφορά εκρηκτικών υλών και βομβών, με γνώση της επιδιωκόμενης εγκληματικής δράσεως που μέχρι σήμερον επαπειλείτο κάθειρξη μέχρι 10 ετών, ήτοι ουσιαστικά «αποποινικοποιούνται» οι «μεσάζοντες» και οι «βοηθοί εκτελέσεως».
Συνεπώς ένας «μπαχαλάκιας – κάτοχος μολότοφ», ένας τρομοκράτης, ένας ποινικός κοκ από εξοντωτικές πολυετείς ποινές και καθείρξεις θα μπορούν να μένουν φυλακισμένοι σε κατάστημα κράτησης ακόμη και μόλις 3 έως 5 μήνες και μετά ελεύθεροι θα «προσφέρουν 40ωρη μηνιαίως κοινωφελή εργασία» μέχρι τέλους της ποινής τους, εκτός αν ο Δικαστής αιτιολογημένα τους απορρίψει το αίτημά του και μείνουν για 3,4 ή 5 έτη φυλακισμένοι ενώ οι «φίλοι», «τσιράκια», «πρόθυμοι» «μεσολαβητές» κοκ θα μπορούν ανεμπόδιστα να «συνεχίσουν το έργο τους».
Κάποιος θα ισχυρισθεί ότι, τουλάχιστον, πλέον με τον νέο Ποινικό Κώδικα στα πλημμελήματα εκτίεται πραγματική ποινή και δεν «εξαγοράζονται οι ποινές φυλακίσεως απλά από τους έχοντες» (μετατροπή σε χρήμα που ίσχυε μέχρι σήμερα), ενώ επιπλέον στην προκειμένη περίπτωση της κατοχής εκρηκτικών υλών (πχ μολότοφ) βοηθά τον Δικαστή να επιβάλει μία μικρή μεν αλλά εκτιτέα ποινή, αφού στην δικαστική πρακτική πολλάκις ο Δικαστής «διστάζει να καταδικάσει εξοντωτικά» ιδίως σε περιπτώσεις νεαρών ατόμων πραγματικά «παρασυρμένων», ή όταν η αστυνομική ανάκριση είναι προβληματική και έτσι καταλήγει με (ανομολόγητο) κριτήριο την «ανθρωπιά» να τον απαλλάσσει με «αμφιβολίες». Πλήν όμως τι γίνεται με περιπτώσεις τρομοκρατικών οργανώσεων, ακροαριστερών και ακροδεξιών , ακόμη και «χουλιγκάνων» με «μπόλικο», οπλοστάσιο; Σε αυτές τις περιπτώσεις θα κινδυνεύει η ίδια η οργανωμένη μας κοινωνία ή όχι; Τι θα γίνει αν, ο μη γένοιτο, αντιμετωπίσουμε ισλαμιστές φονταμενταλιστές και στην Ελλάδα; Με 3 μήνες έως, στην χειροτέρα, 5 έτη πραγματική έκτιση ποινής ποια ακριβώς αποτροπή προάγεται;
Στην ίδια λογική προβληματισμό για την κοινωνική ειρήνη προκαλεί και η κατάργηση της κατά συνήθειας τελέσεως εγκλήματος (άρθρο 13στ) όπου παραμένει μόνον η κατ΄ επάγγελμα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ακόμη μικρότερες επαπειλούμενες ποινές για τα «άτακτα παιδιά με ροπή στην ανομία ως στοιχείο της προσωπικότητός τους». Μένουν μόνον οι … επαγγελματίες (κλέπτες, ληστές κλπ). Και αυτή η διάταξη δεν ευνοεί μόνον τους «μπαχαλάκηδες» αλλά και εγκλήματα όπως η «αισχροκέρδεια» που στοιχειοθετείται ως αδίκημα «κατά συνήθεια». Είναι λοιπόν κατανοητό ότι και αυτή η κατάργηση αυτή ευνοεί την ανομία.
Η σύνδεση ΣΥΡΙΖΑ με θεωρίες συνδιαλλαγής με την Χρυσή Αυγή ή καθεστώτος ομηρίας της προς κυβερνητικά οφέλη και εδώ «θεριεύουν» . Οι προτεινόμενες διατάξεις για τη διεύθυνση της εγκληματικής οργάνωσης ήτοι το άρθρο 187παρ.3 , αλλάζει το πλαίσιο ποινής από τα 10 έως 20 έτη στα 5 έως 10 έτη, αφού πλέον θα αποτελεί επιβαρυντική περίσταση ενώ μέχρι πρότινος αποτελούσε αυτοτελές διακεκριμένο έγκλημα με πλαίσιο ποινής καθείρξεως «τουλάχιστον δέκα έτη». Συνεπώς άμεσα οφελούμενα από την διάταξη αυτή φέρονται πρόσωπα όπως ο κ. Μιχαλολιάκος.
Όμως πολλοί δεν παρατήρησαν ότι το άρθρο 187 πλέον δεν αναφέρει συγκεκριμένα αδικήματα ως περιπτώσεις εγκληματικής οργανώσεως όπως κάνει ο ισχύων ΠΚ. Συνεπώς διευρύνεται επικίνδυνα η περιπτωσιολογία των εγκληματικών οργανώσεων, κάτι που όπως παρατηρείται, είναι αρεστό σε απολυταρχικά καθεστώτα…
Γενικώς επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελείται από «νέους ανθρώπους» δεν σημαίνει ότι η δωροδοκία αξιωματούχων του Κράτους, από τον Πρωθυπουργό μέχρι τον …τελευταίο «βλαχοδήμαρχο» που λέει και ο λαός μας πρέπει να συνεχίζει να θεωρείται κακούργημα. Τουναντίον κατά το νέο άρθρο 159Α η δωροδοκία Προέδρου Δημοκρατίας Πρωθυπουργού, μέλους της κυβερνήσεως, περιφερειάρχου και δημάρχου από κάθειρξη και χρηματική ποινή 15.000ευρω έως 150.000ευρω τρέπεται σε πλημμέλημα τουλάχιστον 3 ετών με χρηματική ποινή! Συνεπώς οι απανταχού «δωρητές» μπορούν με λιγότερο φόβο να αποπειραθούν να δωροδοκήσουν.
Παρά το εν γένει… ηθικό πλεονεκτήματος της Αριστεράς και άλλες τροποποιήσεις φέρουν επικίνδυνες διατάξεις για την κοινωνική ηθική και οικονομικοκοινωνικοπολιτικό ρυθμό. Πχ ας προσέξουμε ότι πλέον διά του άρθρου 405παρ.1 ΠΚ η απάτη (όπως και τα συναφή εγκλήματα κατά περιουσιακών δικαιωμάτων) τίθεται «κατ' έγκλησιν», συνεπώς πρέπει κάποιος να μηνυθεί εντός τριμηνίας αλλοιώς δεν διώκεται. Τι θα γίνει όμως με περιπτώσεις που η απάτη ήδη έχει τελεσθεί και ο «μηνυτής» είτε για λόγους τακτικής ή συνδιαλλαγής με την άλλη πλευρά, είτε γιατί έτσι του έδιδε το δικαίωμα ο Νόμος επέλεξε, όπως είχε το δικαίωμα, να μην έχει ακόμη καταθέσει μήνυση στην πενταετία (αν είναι πλημμεληματική) ή 15ετία ακόμη αν πρόκειται για κακούργημα;
Κατά την ανωτέρω λοιπόν αρχή της αναδρομικής εφαρμογής του ηπιότερου Νόμου, κακούργοι απατεώνες δεν κινδυνεύουν πλέον με ούτε μία μέρα στην φυλακή ει μη μόνον με αστικές διώξεις! Και υπάρχουν ουκ ολίγοι κακούργοι απατεώνες στην δημόσια σφαίρα και στην ιδιωτική σφαίρα. Συνεπώς ουδείς μεγαλοαπατεών στην φυλακή αν δεν προλάβετε να τον … μηνύσετε πριν την ψήφιση και δημοσίευση του νέου νόμου . Εξαίρεση από την έγκληση η απάτη κατά του Δημοσίου , άνω όμως του ποσού των 120.000ευρω, που φέρει και αυστηρότερες ποινές. Επίσης η ίδια η τροποποιημένη διάταξη του άρθρου 386παρ.1 περί Απάτης είναι όλως …ενδιαφέρουσα. Πλέον οι κατά επάγγελμα και κατά συνήθεια απατεώνες με περιουσιακό όφελος άνω των 30.000 ευρώ δεν κινδυνεύουν να τιμωρηθούν ως κακούργοι με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών και μόνον η απάτη για άνω των 120.000ευρω θεωρείται κακουργηματική.
Ενδιαφέρον φέρουν οι μη «δικαιωματιστικές» παρεμβάσεις, όπως η θέση απλά ως επιβαρυντική περίπτωση του «ρατσιστικού εγκλήματος», μία ορθή προσέγγιση κατά την συντριπτική πλειοψηφία του νομικού κόσμου της χώρας μας, αν και νομίζω ότι οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι «δικαιωματιστές» και «εθνικοί μας μηνυτές» δεν θα το αφήσουν έτσι, ούτως ή άλλως ήδη το Υπουργείο Δικαιοσύνης έχει «αναδιπλωθεί».
Η έννοια του βιασμού σε ένα κόμμα που επαίρεται και για την φεμινιστική του δράση επίσης συρρικνώνεται επικίνδυνα θα έλεγα από την νέα διατύπωση του άρθρο 336παρ.1 ΠΚ όπου η « απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου» περιορίζεται σε «απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας» . Συνεπώς κάθε άλλη μορφή σωματικής και ψυχολογικής βίας, όπως π.χ. πράξεις βιασμού μέσω απειλών και εκβιασμών, οι οποίες διαπράττονται μέσω διακίνησης προσωπικών δεδομένων, όπως ερωτικών φωτογραφιών και βίντεο ερωτικών σκηνών τίθενται ποινικά ακαταδίωκτες! Και εδώ το Υπουργείο Δικαιοσύνης μέλλει να «αναδιπλωθεί».
Το δε, όλο χρονικό πλαίσιο διαβούλευσης είναι τουλάχιστον «αστείο». Ζητούν από όλον τον νομικό κόσμο εντός 20 ημερών να καταθέσει αντιρρήσεις, διορθώσεις, συμπληρώσεις προτάσεις σε έναν ποινικό κώδικα και έναν κώδικα ποινικής δικονομίας που όχι μόνον αλλάζει εκ βάθρων αλλά όπως ορθά παρατηρούν συνάδελφοι «μας υποχρεώνει να ξαναπάμε στα θρανία ως φοιτητές». Και όλα αυτά εν μέσω της κορύφωσης του δικαστικού έτους. Η όλη διαβούλευση όπως και μεγάλο μέρος των τροποποιήσεων θυμίζει την όλη μεθοδολογία ΣΥΡΙΖΑ. Γρήγορα, πρόχειρα, επικίνδυνα, πολωτικά, φωτογραφικά, αριστερά. Μία ακόμη μολότοφ στην Αστική Δημοκρατία.
*Ο κ. Βασίλης Φασούλας ειναι Δικηγόρος, Υπεύθυνος Οργανωτικού της Δημοκρατικής Ευθύνης.
