Λοιπόν, επειδή το δούλεμα συνεχίζεται, με τυμπανοκρουσίες, για τη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ και της «προοδευτικής συμμαχίας» του με την αριστερά και την πρόοδο, καιρός να πούμε ορθάνοιχτα αυτά που αντί να είναι αυτονόητα έχουν γίνει εμπόρευμα για πούλημα στο λαό. Γιατί και η προκλητική εξαπάτηση έχει όρια.
Τα παρακάτω μπορεί να φανούν ακραία σε μερικούς αναγνώστες, αλλά δεν είναι. Γιατί είναι ακριβώς όσα υποσχόταν, όσα αποτελούν τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και όσα συζητιόνταν μέσα στο κόμμα και που είναι η ιδεολογία της αριστεράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην κυβέρνηση με την υπόσχεση να μην εφαρμόσει το μνημόνιο. Το οποίο έληγε το 2015 και γινόταν διαπραγμάτευση για την τελική αξιολόγηση και υπογραφή παράτασης τον Φεβρουάριο μέχρι τον Ιούνιο , με αιχμή ένα πακέτο περικοπών δημοσίων δαπανών μεταξύ 1 δις και 2 δις. Το περίφημο «μέηλ Χαρδούβελη».
Η so called επαναστατική αριστερά είχε δύο επιλογές αν ήταν τέτοια. Είτε να σκίσει το μνημόνιο- όπως υποσχέθηκε- και να εφαρμόσει το πρόγραμμά της (ο θεός να το κάνει), είτε να παραιτηθεί προ της πίεσης των δανειστών. Στην πρώτη επιλογή η πρόβλεψη ήταν να κατεβάσει το λαό σε επανάσταση κατά των δανειστών, και στήριξη της επόμενης μέρας από το σκίσιμο, όπως συζητιόταν μέσα στο κόμμα. Γιατί θα γινόταν χαμός εναντίον της κυβέρνησης και της χώρας απ' έξω . Στη δεύτερη, αν παραιτιόταν, να αντιπολιτευτεί την επόμενη κυβέρνηση από τα έδρανα της Βουλής με 146 βουλευτές ή να κατεβάζει πάλι το λαό σε .. διαρκή επανάσταση στο δρόμο κατά της επόμενης μνημονιακής κυβέρνησης.
Αντί για αυτά τα αριστερά και προοδευτικά, ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε την παράταση του μνημονίου τον Φεβρουάριο, για 5 ακόμα μήνες, αποδεχόμενος όλους τους όρους του και τη λιτότητα, την οποία μέχρι σήμερα έχει το θράσος να καταγγέλλει σαν πολιτική, εφαρμόζοντάς την!
Η αριστερά στηρίζεται σε μια αρχή, από γεννέσεώς της. Στο θάρρος της άρνησης. Και μ αυτήν έχει χάσει χιλιάδες πιστούς, που μεταξύ ιδεολογίας και ζωής επέλεξαν να χάσουν τη ζωή. Μεταξύ ιδεολογίας και ελευθερίας επέλεξαν να χάσουν την ελευθερία. Αυτό και μόνο θα αρκούσε για να φανεί πόσο ξεφτιλισμένοι και άσχετοι με την αριστερά είναι οι σημερινοί συριζέοι. Που έχουν το θράσος να κουνάνε και ιδεολογικό κριτικό δαχτυλάκι δεξιά κι αριστερά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια καραμέλα που πιπιλάει διαρκώς σαν άλλοθι για όσους θλιβερούς τον ακολουθούν ακόμα. Η καραμέλα είναι ότι δεν θέλει να εφαρμόζει όσα εξαθλιωτικά για τους πολίτες εφαρμόζει εδώ και 4, χρόνια, αλλά πιέζεται από τους δανειστές! Η απάντηση είναι μια και μοναδική: Αν δεν ήθελες να τα εφαρμόσεις να παραιτιόσουν. Κανείς δεν σε υποχρέωσε να κυβερνήσεις. Ήδη, από το 2014, φωνές στο κόμμα και περί το κόμμα έλεγαν ότι η αριστερά δεν μπορεί να κυβερνήσει με μνημόνια, χωρίς να εφαρμόσει δεξιά πολιτική. Μεταξύ αυτών και ο υπογράφων. Ήταν μονόδρομος.
Στη συνέχεια, η δήθεν επαναστατική δήθεν αριστερά, αντί να ορθώσει ανάστημα στους δανειστές και αντί να ενημερώνει το λαό για τις κινήσεις της και τις επιδιώξεις της, ώστε να μπορεί να τον έχει μαζί της σε περίπτωση ανάγκης, σε όσα κάνει, άρχισε να παίζει παιχνιδάκια ανυπακοής, χωρίς να κυβερνάει και χωρίς να αντιμετωπίζει τα τρέχοντα προβλήματα του λαού, αλλά ταυτόχρονα μάζευε όλα τα αποθέματα από τα ασφαλιστικά ταμεία του λαού για να έχει λεφτά να αποπληρώσει τις δόσεις των δανείων του μνημονίου!
Και έτσι, κατέληξε στην ατιμωτική για αριστερά υπογραφή του τρίτου και χειρότερου μνημονίου, με το οποίο παραχώρησε και την περιουσία του λαού για 100 χρόνια στους δανειστές! Προχωρώντας και στη μεγαλύτερη προσβολή του λαού από γεννήσεως ελληνικού κράτους: Να μετατρέψει μια ξεκάθαρη λαϊκή εντολή δημοψηφίσματος σε κουρελόπανο. Όχι για να υπερασπιστεί το πρόγραμμα, το ήθος και την ιδεολογία της αριστεράς, για τα οποία μας τα έχει κάνει τσουρέκια εδώ και 4,5 χρόνια, αλλά για να σώσει τις καρεκλίτσες εξουσίας. Επειδή, τη χώρα τη σώζεις όταν δεν κάνεις καταστροφικές ηλιθιότητες στη διακυβέρνησή σου. Όχι όταν φέρνεις το κόμμα, την φυσιογνωμία σου και τη χώρα σου στο χείλος του γκρεμού και μετά περηφανεύεσαι επειδή δεν την έριξες στο γκρεμό! Και ζητάς να σε χειροκροτήσουν κι όλας!
Η επόμενη αλητεία, που δεν συνάδει με καμιά πρόοδο και με καμιά εκσυγχρονιστική αριστερά, αλλά περισσότερο με φασιστικό μόρφωμα (ο φασισμός δεν έχει χρώμα), ήταν η εκκαθάριση όλων των συντρόφων, που διαφωνούσαν με το τελικό καραγκιοζιλίκι. Γιατί μέχρι το δημοψήφισμα συμπορεύτηκαν με το προηγούμενο.
Και για να μη μείνει αμφιβολία για την ανυπαρξία ιδεολογίας και επανάστασης, ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να κυβερνήσει, συμμάχησε με το δεξιό μόρφωμα, τους ΑΝΕΛ, οι οποίοι στην πλειονότητά τους δεν ήταν παρά μια ομάδα δεξιών της ΝΔ, που τους εξόρισε το κόμμα τους από οφίτσια και συνασπίστηκαν για να εκδικηθούν το σπίτι τους. Ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να συμμαχήσει με το ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι, που τουλάχιστον δεν ήταν δεξιά κόμματα! Αλλά, αυτούς δεν θα μπορούσε να τους ποδηγετήσει. Ενώ «τον Πανούλη» τον είχε στο τσεπάκι του ο Τσίπρας.
Στη συνέχεια, ο ΣΥΡΙΖΑ μετατράπηκε, από αριστερό κόμμα εσωκομματικής ισότητας, σε αρχηγικό κόμμα και σε κυβέρνηση, που δρα ανεξάρτητα από τις απόψεις του κόμματος, αλλά καθοδηγούμενη από μια μικρή παρέα έμπιστων του πρωθυπουργού. Οι οποίοι δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν για τις πράξεις τους και τα σχέδιά τους. Όπως και ο πρωθυπουργός.
Το δε κόμμα, αντί να υπερασπίζεται την ιδεολογία που υποτίθεται ότι πιστεύει, αρκείται σε βουβή αποδοχή της κυβερνητικής εφαρμογής της ίδιας πολιτικής που κατάγγελνε από το 2009 μέχρι το 2015! Στη χάση και στη φέξη βγάζει και καμιά ανακοίνωση μια φράξια, με την οποία ψελλίζει τις διαφωνίες της για παρωνυχίδες. Η κωμωδία είναι ότι της φράξιας αυτής ηγείται εκείνος που εφαρμόζει στην οικονομία τη λιτότητα και τη δεξιά πολιτική της τρόικας. Και μάλιστα υπερασπίζεται σθεναρά την εφαρμογή της! Όχι αριστεροί. Κότες.
Στη συνέχεια ο ΣΥΡΙΖΑ κουρέλιασε κάθε πτυχή της ιδεολογίας της εκσυγχρονιστικής αριστεράς, της οποίας είναι παιδί και που γεννήθηκε ευρωπαία γιατί βρέθηκε απέναντι στην ιμπεριαλιστική και φασιστική μορφή της ΕΣΣΔ από το '60. Και η οποία ήταν ανοιχτόμυαλη, συναινετική, πολιτισμένη, μορφωμένη και πάνω απ' όλα δημοκρατική.
Και την κουρέλιασε με το χυδαίο και συγκρουσιακό λόγο, με τη διχαστική φρασεολογία και νοοτροπία σε βάρος της ενότητας του λαού, με την αμορφωσιά που σπέρνει από τη Βουλή μέχρι το δημοτικό σχολείο, με την αντιδημοκρατική νοοτροπία που κυβερνάει σαν δικτατορία των 146, όπως καμιά άλλη ελληνική κυβέρνηση μειοψηφίας. Έχοντας εξαγοράσει με οφίτσια δεξιούς βουλευτές για να κρατιέται στην εξουσία. Η αριστερά της προόδου!
Αυτοκτόνησε ο Μαρξ!
Περιττεύει να μιλήσει κανείς για το χάος μεταξύ αριστεράς και εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεδομένου, μάλιστα, ότι κατά τον μαρξισμό όλα αρχίζουν και τελειώνουν με την οικονομία, η πράξη αποδεικνύει ποιος είσαι. Και η κυβερνητική πράξη αποδεικνύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ανιδεολογικό τσούρμο από τυχοδιώκτες. Που εφαρμόζουν ότι τους δώσουν οι επικυριάρχοι προκειμένου να μη χάσουν την εξουσία.
Οι συριζέοι ήταν καλοί στη θεωρία του καφενείου, μακριά από ΕΥΘΥΝΕΣ. Αλλά, μόλις ήρθε η ώρα της ΕΥΘΥΝΗΣ αποδείχτηκαν κατώτεροι ακόμα και των αντιπάλων τους. Έκαναν ακριβώς όσα κατηγορούσαν τους άλλους! ΟΛΑ. Χωρίς εξαίρεση! Από την οικονομία μέχρι τη διαχείριση των κοινωνικών τομέων και των εργασιακών και ασφαλιστικών! Από τη διαιώνιση των προβλημάτων στον αθλητισμό μέχρι την ανυπαρξία δομής κρατικής μηχανής, τη ρουσφετολογία, τους διορισμούς, τη δημοσιολαγνεία, τη διασπάθιση δημοσίου χρήματος, τις σπατάλες του, την εγκατάλειψη της υπαίθρου. Και με το θράσος να επιχειρηματολογούν ότι «τα ίδια έκαναν κι οι άλλοι». Όλοι είμαστε ίδιοι, δηλαδή! Ωραία αριστερά της προόδου.
Αυτό το μόρφωμα, που θέλει να λέγεται αριστερά της προόδου, μ αυτά που κάνει στην πράξη, αποδεικνύει απλώς ότι δεν είναι παρά ένα απολειφάδι της πιο σκοτεινής και φασιστικής εκδοχής της αριστεράς, που έχει κατά καιρούς προσφέρει αιματοκύλισμα και δυστυχία αντί για πολιτισμό και πρόοδο στον πλανήτη. Επιθετικοί, θρασείς, διχαστικοί, υπονομευτικοί, ασεβείς, εχθροί της προόδου και υπερασπιστές των πιο πρωτόγονων ενστίκτων. Εχθροί του Νόμου και εραστές της χύδην κοινωνίας, όπως δηλώνει ο … συνταγματολόγος Κατρούγκαλος, φτύνοντας επάνω σε εκατομμύρια ανθρώπων που σκοτώθηκαν για να φτάσουμε από την κοινωνία της επιβολής του φεουδάρχη στην κοινωνία των Νόμων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μας έχει ζαλίσει τον έρωτα εδώ και 9 χρόνια με τη ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ, που «συγκυβέρνησαν με τη δεξιά και κατέστρεψαν την Ελλάδα». Και με τη δεξιά, που έφερε τη χώρα στα μνημόνια. Αλλά, για να κάθεται στην καρέκλα του και να μη χάσει την εξουσία έκανε υπουργούς από αυτή ακριβώς τη δεξιά, μέχρι και τον αρχηγό της ΕΥΠ του Καραμανλή (!), και από εκείνο ακριβώς το ΠΑΣΟΚ που κατέστρεψε την Ελλάδα.
Και όλο αυτό το συνονθύλευμα το πουλάει χωρίς ίχνος ντροπής σήμερα σαν προοδευτική συμμαχία! Τελικά, ας μας πει ο ΣΥΡΙΖΑ, τι είναι οι πασόκοι και νεοδημοκράτες υπουργοί του, καθώς και οι προσκεκλημένοι στη νέα συμμαχία πασοκοι και δημαρίτες (συμπεριλαμβανομένου του κυρ Φώτη), τους οποίους έβριζε σκαιότατα επί 9 χρόνια. Απατεώνες που κατάκλεψαν και κατέστρεψαν τη χώρα ή προοδευτικοί σύμμαχοι; Ή μήπως αυτοί είναι οι καλοί δεξιοί πασόκοι και δημαρίτες, ενώ οι άλλοι κακοί;
Ο ΣΥΡΙΖΑ νομίζει ότι βλέπουμε και δεν καταλαβαίνουμε ή ότι μπορεί να επικαλείται την ανανεωτική αριστερά αναπάντητα ή την αριστερά αναπάντητα ή την πρόοδο αναπάντητα. Και νομίζει ότι ο λαός δεν βλέπει και ότι με δέκα τυχοδιώκτες από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ μπορεί να παριστάνει τον σοσιαλιστή, σοσιαλδημοκράτη, αριστερό ριζοσπάστη ή επαναστάτη. Δεν ξέρει ότι όλο και πιο πολλοί καταλαβαίνουν πώς πρόκειται για ένα προσωποπαγές μόρφωμα Τσίπρα, χωρίς πρόγραμμα και ιδεολογία. Που αποτελείται από δουλάκια του αρχηγού του και του κάθε ισχυρού, αναξιοπρεπείς και τραμπούκους, που η βία είναι το μόνο τους επιχείρημα απέναντι σε όσους τους πολεμάνε. Βία παραδικαστική, βία παρακρατική, βία παραδιοικητική. Ένας ρόζ φασισμός.
Ο οποίος εάν χάσει τις εκλογές θα πάψει να υπάρχει. Θα διαλυθεί. Θα εξαφανιστεί. Γιατί ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει. Τσίπρας υπάρχει. Και η μόνη συγκολλητική ουσία που δεν διαλύει τώρα το μόρφωμα είναι η εξουσία. Γιατί είναι ίδιον της αριστεράς να διαλύεται στα εξ ων συνετέθη. Είναι η αρρώστια της. Γιατί ο καθένας κατέχει την απόλυτη αλήθεια! Αυτός μόνο. Κανείς άλλος. Και η «συντροφικότητα» διαρκεί όσο υπάρχει ψωμί. Δεν είναι σαν παλιά. Είναι νέα ήθη.
Το αστείο είναι ότι σαν απάντηση σε όσους τον πολεμάνε ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπολύει την … κατηγορία ότι είναι αντισύριζα. Αλίμονο! Αν δεν ήμασταν αντισύριζα θα ήμασταν είτε ανεγκέφαλοι, είτε αναίσθητοι, είτε αντιδημοκράτες Ε, δεν είμαστε.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
