Ειδικού Συνεργάτη
Ήταν ο Νίκος Σακελλαρίου ένας άνθρωπος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και άλλων θεσμικών «θαυμαστών της»; Με την έννοια πως αποτέλεσε ομόφωνη επιλογή του υπουργικού συμβουλίου των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ναι ήταν.
Κι όμως η ζωή τα φέρνει αλλιώς και οι «δικοί μας» άνθρωποι είναι αυτοί που τελικά κάνουν τη ζημιά. Γιατί αυτό που θα μείνει στον κόσμο είναι η σχεδόν ταυτόχρονη δήλωση του πρόεδρου του ΣτΕ με την συγκέντρωση των συνταξιούχων έξω από το δικαστήριο, με την οποία παραιτήθηκε του αξιώματος.
Με τον πρόεδρο μάλιστα να κόπτεται υπέρ των συνταξιούχων που εξαθλιώνονται και τον πρόεδρο των συνταξιούχων να δηλώνει έξω από το δικαστήριο «μας δικαίωσε και ο πρόεδρος του ΣτΕ». Ο κ. Σακελλαρίου επίσης θύμισε σε όλους πως ήταν πάντα στις μειοψηφίες των συνθέσεων οι οποίες έκριναν συνταγματικές τις περικοπές μισθών, συντάξεων κλπ.
Ο πρόεδρος εννοούσε τις εποχές που το ΣτΕ έκρινε νόμιμο και συνταγματικό ότι ερχόταν στο δικαστήριο με την ένδειξη «μνημόνιο 1, 2 κλπ». Όμως ξεχνά πως την ιστορία τις γράφουν συνήθως οι πλειοψηφίες. Σαν αυτή που σχηματίστηκε τον Οκτώβρη του 2016 για την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών και η οποία ξήλωσε τον συγκεκριμένο νόμο. Έναν εμβληματικό για την κυβέρνηση νόμο κατά του κατεστημένου.
Και τότε ο κ. Σακελλαρίου ήταν στη μειοψηφία, δίδοντας μεγάλο αγώνα να επικρατήσει η άποψή του. Τότε όμως οι άστοχοι (γενικώς) χειρισμοί και οι αθλιότητες κατά του αντιπροέδρου Αθ. Ράντου, έγειραν την πλάστιγγα προς την άλλη πλευρά.
Λέγεται πως το βράδυ εκείνο της απόφασης, αυτά που ακούστηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου κατά του προέδρου του ΣτΕ, δεν γράφονται. Το σίγουρο είναι πως από εκείνο το βράδυ τίποτα δεν ήταν πια ίδιο. Ούτε στην κυβέρνηση, ούτε στο δικαστήριο.
Κι αν νομίζεται πως το χθεσινό ήταν το πρώτο διάγγελμα του κ. Σακελλαρίου on camera κάνετε λάθος. Είχε προηγηθεί κι άλλο πέρυσι το καλοκαίρι με αφορμή την ημέρα αποκατάσταση της δημοκρατίας που μίλησε για θεσμικές παρεμβάσεις. Ακολούθησαν οι δημόσιοι καυγάδες με τον Κοντονή περί «πιέσεων» κλπ για να φτάσουμε τελικά στη χθεσινή παραίτηση. Δηλαδή ο δρόμος ήταν ήδη στρωμένος και απλώς απέμενε η επιλογή της στιγμής.
Η επίσημη εκδοχή της διαρροής αποτελέσματος διάσκεψης κεκλεισμένων των θυρών για τον νόμο Κατρούγκαλου, πάσχει σε ένα σημείο: Έχουν γίνει χιλιάδες διαρροές διασκέψεων, και δεν έχει κουνηθεί φύλλο. Διαρροές είχαμε στις τηλεοπτικές άδειες, στον νόμο Κατρούγκαλου για την αντισυνταγματικότητα του ΕΦΚΑ (μόλις ένα μήνα πριν), στην υπόθεση των θρησκευτικών κλπ.
Η διαφορά ήταν βέβαια πως τις προηγούμενες φορές η διαρροή είχε γίνει σε δημοσιογράφους ενώ τώρα την ανάρτησε στον ιστότοπό του ο καθηγητής και πρώην αντιπρόεδρος της Βουλής, Αλ. Μητρόπουλος. Αυτό μπορεί να έχει σημασία, μπορεί και όχι. Ο ίδιος ο Σακελλαρίου, λέγεται πως σε αυτό πατά για να υπονοήσει ότι η διαρροή έγινε με κυβερνητικό δάκτυλο για να εκτεθεί ο ίδιος και να φανεί ως δεν ελέγχει την Ολομέλειά του.
Στον αντίποδα όμως του καταλογίζουν επιλεκτική ευαισθησία και κυρίως προσπάθεια ηρωικής εξόδου αφού σε 1,5 μήνα ούτως ή άλλως φεύγει από τη θέση. Μάλιστα λένε, και μέσα στον ΣτΕ, πως προσπάθησε με τη δήλωση του να προκαταλάβει επερχόμενες αποφάσεις , μιλώντας για συνταγματικότητες και αντισυνταγματικότητες διαφόρων διατάξεων.
Εν ολίγοις ο κ. Σακελλαριου παραδίδει ένα δικαστήριο χωρισμένο στα δυο. Η «εκδίκηση» της ιστορίας είναι πως - τουλάχιστον μέχρι να οριστεί από την κυβέρνηση οριστικός αντικαταστάτης - θα τον διαδεχτεί ως προεδρεύων ο αρχαιότερος αντιπρόεδρος Αθανάσιος Ράντος. Ναι, ο ίδιος που κρεμάστηκε στα μανταλάκια πριν από 1,5 χρόνο γιατί εκείνος ΔΕΝ ήταν στη μειοψηφία...
