Της Έφης Μπάσδρα
Και την τελευταία στιγμή κατατέθηκε από τον υπουργό Παιδείας στο Σχέδιο Νόμου «Συνέργειες Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με τα Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, Παλλημνιακό Ταμείο και άλλες διατάξεις» η φημολογούμενη τροπολογία για την θητεία των Πρυτάνεων, σύμφωνα με την οποία η τετραετής θητεία των Πρυτάνεων και των Αντιπρυτάνεων γίνεται τριετής επιτρέπεται όμως η επανεκλογή τους στα εν λόγω αξιώματα για δεύτερη συνεχόμενη θητεία. Επιπλέον και σύμφωνα με την τροπολογία, η διάρκεια της θητείας των ήδη υπηρετούντων Πρυτάνεων και Αντιπρυτάνεων δεν θίγεται.
Οι αλλαγές αυτές επηρεάζουν πρωτίστως τις πρυτανικές εκλογές στα δύο μεγαλύτερα πανεπιστήμια της χώρας, το Αριστοτέλειο και το Καποδιστριακό, καθώς οι εκλογές στα δύο αυτά ιδρύματα είχαν δρομολογηθεί για το τέλος της παρούσης ακαδημαϊκης χρονιάς μετά και την προηγούμενη παράταση σχεδόν ενός έτους που δόθηκε επίσης από τον υπουργό.
Ο παρών νόμος δεν έδινε τη δυνατότητα δεύτερης συνεχούς θητείας στους πρυτάνεις ακολουθώντας μία υγιή παράδοση που εγκαθίδρυσε ο Νόμος Γιαννάκου και λειτούργησε με επιτυχία για σχεδόν πάνω από μία δεκαετία. Η λογική πίσω από το σκεπτικό συνδέεται με τις σχέσεις εξάρτησης και «διαπλοκής» που αναπτύσσονται σε κάθε δημόσιο αξίωμα όταν αυτό υπερβαίνει ένα εύλογο χρονικό διάστημα, ειδικά όταν έχει να κάνει με συσχετισμούς και εξελίξεις στον ευαίσθητο ακαδημαϊκό χώρο. Η παράδοση συνεχίστηκε στο Νόμο Διαμαντοπούλου και ίσχυσε έως και σήμερα που ο υπουργός αποφάσισε για μία ακόμη φορά ως άλλος Τανκρέντι στο Γατόπαρδο του Λαμπεντούζα να τα αλλάξει όλα για να μην αλλάξει τίποτε!
Ακριβώς αυτό! Ποιο το νόημα αυτής της αλλαγής; Να μην αλλάξει απολύτως τίποτε! Η τροπολογία επιφέρει μία μεγάλη ανατροπή στην «κούρσα» των πρυτανικών εκλογών στα δύο μεγαλύτερα πανεπιστήμια τον Μάιο, προκαλώντας αναταραχή, σηκώνοντας σκόνη και σπέρνοντας φημολογίες χωρίς αποχρώντα λόγο. Αν η αλλαγή αυτή εξυπηρετούσε αναβάθμιση του ύψιστου ακαδημαϊκού αξιώματος θα νομοθετείτο την περασμένη χρονιά όταν σε πολλά πανεπιστημιακά ιδρύματα διεξήχθησαν εκλογές και αναδείχθηκαν νέοι πρυτάνεις και αντιπρυτάνεις.
Είναι τουλάχιστον κρίμα λίγο πριν την εκπνοή της θητείας των πρυτανικών αρχών των μεγαλύτερων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων της χώρας, του ΑΠΘ και του Καποδιστριακού, να κατατείθεται από τον υπουργό μία τροπολογία που ενώ δεν επιφέρει καμία απολύτως αλλαγή και δεν έχει ουσιαστική σημασία στην πορεία των δυστυχών και παρακμαζόντων ελληνικών πανεπιστημίων, θα μπορούσε κάποιος να την συνδυάσει με πρόσωπα, «εκθέτοντας» ακαδημαϊκούς εγνωσμένου κύρους, ποιότητας και προσόντων που υπηρέτησαν και υπηρετούν με ήθος και ευθύνη στις θέσεις αυτές. Διότι τι και ποιούς εξυπηρετεί η παράταση για τρία επιπλέον έτη, μιας τετραετούς θητείας, που έχει ήδη επιμηκυνθεί για έναν περίπου επιπλέον χρόνο φτάνοντας έτσι συνολικά τα οκτώ έτη συνεχούς και απόλυτης εξουσίας σε ένα αυτοδιοικούμενο εν πολλοίς σύστημα που στερείται των απαραίτητων θεσμικών αντιβάρων; Η παρούσα τροπολογία θα μπορούσε από «πονηρά και άρρωστα» μυαλά να θεωρηθεί αντίδωρο κατευνασμού στις αμφίπλευρα απαξιωτικές επικείμενες συγχωνεύσεις των πανεπιστημίων και των τεχνολογικών ιδρυμάτων.
Άλλωστε η παρούσα κυβέρνηση έχει να επιδείξει μία ιδιαίτερα μεγάλη μαεστρία στα «αντίδωρα» και τις ανταλλαγές. Βλέπε συμφωνία Πρεσπών και αναβολή της μείωσης των συντάξεων!
Κοντός ψαλμός αλληλούια. Η παιδεία και ιδιαίτερα η πολλαπλώς απαξιωμένη τριτοβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας για να προχωρήσει χρειάζεται ουσιαστικές συναινέσεις, διάλογο, κλίμα κατανόησης και αντίληψη της πραγματικότητας. Χρειάζεται ένα μακρόπνοο σχέδιο με αρχή, μέση και τέλος που θα συμφωνηθεί και θα εφαρμοστεί με ευλάβεια για να βγούμε από το τέλμα της απαξίας και της φθοράς. Με 550 χιλιάδες νέους να έχουν εκπατριστεί η αδιαλλαξία, η ιδεοληψία και οι γαλαντόμοι πειραματισμοί του υπουργείου Παιδείας είναι πολυτέλειες που μας κοστίζουν πανάκριβα. Δεν τις αντέχει πλέον η χώρα!
*Η Έφη Μπάσδρα είναι καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
